Alle inzendingen over opkroppen

lekker belangrijk opklaringen, kippenbuien op- en neer-quark oppervlakkig, op termijn, op de lange baan, het eeuwige alles, alles is bedekt onder een deken van beschutte eindkleuren, alles neigt tot alles 'streetview spot naakte man' temidden van aangeslibte baardgroei ervaar ik kaalheid als een beladen leegte donkere manen verdwijnen…

Waarom slaat mijn hart sneller als ik aan het dichten denk zo zag ik de rode zee opengaan heb van menig appel genoten in het Paradijs gedichten nemen je mee op reis verre velden heb ik bezocht in menig wilde rivier heb ik mogen zwemmen tijdens mijn tocht als de voorstelling is gestopt schrijf ik achter de coulissen ik heb zoveel opgekropt…

Opkroppen kan niet meer, Open je ogen en laat het gaan, Eens moet het komen Het is nooit te laat!…

Energie die nergens heen kan gevangen als het ware wachtend op ontsnapping klaar om uit te varen Maar niet geheel gevangen Soms geeft iemand een gil of ontstaan er zomaar golven uit het niets, buiten je wil alsof er iets naar buiten wil Bewegingen, geluiden, een storm pal na de stilte Het valt wel te proberen Het valt te overwegen Maar…

Ik kan niet alles bepalen Maar soms wil ik wel verdwalen Door te dichten Kan ik mezelf uiten En daardoor breng ik mezelf naar buiten Ik kan niet alles besluiten Soms frustreert dat wel Maar mijn leven is géén spel Vroeger dacht ik van wel Dat kwam mede door het gokken Ik bleef alles maar opkroppen Nu heb ik dat achter me gelaten En kan ik…

boos pijn woede onmacht agressie stilte verbergen inhouden opkroppen verdringen denken malen hoorndol woelen krankzinnig gerommel lekkage gedonder storm herrie onhoudbaar uitspatting agressie onberekenend dodelijk spijt schuld verdriet pijn leegte er gebeurt niets...…

ik wil niks meer opkroppen alleen nog maar godverdomme schreeuwen. In 't riool, want ik ben beschaafd. (iemand legde er z'n oor aan te luister, en hoorde mij, gelukkig kon ik nog net op tijd doorspoelen). ging toen weer naar bed en lag er met verzet, had nare dromen (dat moest er van komen).…

Gij zegt mij, vriend: 'o spreek uw lijdend hart in schoonheid uit, die licht uw lijden stilt: de stem der goudgelokte muze trilt met dubble glorie op de snaar der smart.' Maar kent gij onrecht, waarbij 't hart verkilt, zo diep wraakroepend dat men, 't oog verstard voor immer, wars van troost, in haat verhard, stom voor het noodlot staat…

Je voelt je verslagen soms heb je nog van die dagen dan voel je je weer intens verdrietig zo klein en zo nietig je weet dat je niet moet treuren maar zoiets kan zomaar gebeuren door het luisteren naar een lied ontstaat weer jouw verdriet mijn tranen zijn niet meer te stoppen ook al wil zou ik het op willen kroppen laat mij dan ook maar gaan…

Ze druppelden bij jou naar buiten Maar toen dus mijn glas overliep Begon ik mijn gevoel te uiten Dat gevoel kwam van heel diep Ze waren al zo vaak gevallen Had ieder woord snel weggestopt Dacht ze wel te kunnen stallen Maar ze bleken opgekropt…

De tijd verstrijkt in eindeloos veel zwijgen terwijl juist woorden nodig zijn waar zelfs één woord een wonder kan verrichten blijven letters binnensmonds in stilte verzuren de emoties tot steeds meer bitter tot de overvolle stilte ze tenslotte uitbraakt als verwijten zonder einde…

Vergeet niet je hart soms eens te luchten Het  helpt je niet ervoor te vluchten…

Mijn liefde voor jou kan ik niet verstoppen, dat is niet iets wat je zomaar kan opkroppen.…

geen onzelfzuchtig moment Is het slecht dat je even jezelf vergeet En er even voor die ander persoon bent Algemeen belang Wordt daar niet iedereen beter van Waarom sommigen alles, de rest niks Als iedereen een beetje meer hebben kan Zoveel dingen in de wereld die niet horen te kloppen niemand laat het hart spreken iedereen die blijft opkroppen…

onbetrouwbaar misbruiker of leugenaar wetend dat ik altijd iets in zo'n relatie mis vraag ik mij af waarom het zo interessant is Ze houden hun handen niet thuis komen afspraken niet na brengen geweld in je huis zijn niets waarvoor ik sta vreemdgaan, getrouwd zijn of je bestelen bindingsangst, psychische bagage of in de kast gevoelens opkroppen…

geleerd en zal je beschermen Je gelukkig maken, en me over je ontfermen Ruzies zullen we maken Maar niet omdat ik je wil kwetsen, integendeel Gevoelige snaren zullen we raken Toch hou ik dan nog van je, evenveel Ben je bedroefd, dan mag je huilen Probeer je niet achter je trots te verschuilen Vertel je gevoelens, hoe persoonlijk ze ook zijn Opkroppen…