Alle inzendingen over opticien ralph

Ralph Optiek Brillen Boetiek Amsterdam Westerstraat 9 een 10 dat voel je met 't blote oog!…

Een niche opticien in Vroomshoop, Had een zwarte bril in de uitverkoop. Het exemplaar Oogde wat raar Maar de prijs was er ook naar. In het land der blinden, Moet eenoog ook een bril kunnen vinden.…

tegen deze pijn helpt geen medicijn doch wellicht de opticiën…

'Dichtbij zien is geen enkel probleem' zei me de opticien die m'n ogen test, keurt 'Maar in verten ......... zien?' zei ik op mijn beurt 'misschien komt een bril van pas' weerhoudt u van het -in schijn zien- van 'n Fata Morgan?…

voor Felix Nussbaum bizar als emigrant niet welkom als Duitser gearresteerd en als jood vervolgd aldus directeur Ralph Keuning van museum de Fundatie om te overleven zou je jezelf in een tekening willen verstoppen of onderduiken in het huis op het doek van olieverf en wachten tot de duistere wolken zijn overgedreven tja... was…

Er staat weer een andere maan. Eens in de zoveel tijd, is het weer tijd om te gaan, dan maakt het niet uit dat ik daaronder lijdt. Ook voorwaardelijke liefde maakt blind, ik heb het mezelf aangedaan, nu snap ik de hint. Er staat een andere maan. We waren verliefd zoals het moest zijn, Zonder gezeur, zonder nooit te hoeven gaan, Onze gedachte…

Eens zullen wij elkaar weer zien, Het is een mooie gedachte, een mooie 'hoop'. Misschien al over een jaar of tien, Ik laat het gewoon op z'n beloop. Maar tot die tijd, ben je bij mij. Als ik wakker wordt, als ik ga slapen. In m'n gedachte maak je me blij, Zoals alleen jij me blij kunt maken. M'n herinneren vervagen met de dag, Elke…

Een vieze, vette leugenaar Zo een die ware dingen zegt, maar eigenlijk klopt het niet echt De opticien wist het vrij zeker de buschauffeur die moest het zijn die heeft s’ maandags, jongstleden werkelijk waar ik was erbij De rozentuin van juffrouw Eden in volle vaart, in puin gereden En toen ik vroeg wie…

Niets is zo rijk als de onuitputtelijke weelde van de natuur. Ze toont ons alleen oppervlakken, maar - ze is miljoenen meters diep…

Veel heb ik gezworven, verre landen doorkruist. Mijn leven riskerend, reizend door berg en dal. Hier sta ik dan wachtend op m'n laatste reis, niet wetend wat er komen zal. Ooh edele zeeën, door schone rivieren gevoed Ooh waarde aarde, toon mij uw gemoed. Mijn leven geleefd, mijn paden bewandeld. Ontberingen doorstaan, beproevingen beproefd…

Eindeloos water Een rimpeling slechts te zien Kwakende kikker…

Waar is de vriendelijkheid gebleven? Waar de rust? Wie ontvoerde de onschuld? De maagdelijkheid van de jonge jaren is verstreken Geldingsdrang kwam er voor terug Iedereen raast maar door Op de hielen gezeten door een onzichtbaar spook Dat in vele gedaantes optreedt Geld, macht, bezit Uiterlijk vertoon versus introspectie Met het…

Het vallende lover Melancholie in de herfst Elk jaar weer opnieuw…

De ochtendmist voorbij De nieuwe dag is weer op Geen stilte, lawaai…

Zo alleen Zo onbegrepen, 16 jaar geworden 1994, het leven gegeven Anders ja, maar een bijzonder mens Rechte lijnen, structuur Geen compromissen Humor, absurdisme Hand in hand Niets moet zoeter zijn dan de kinderjaren Toen alles nog mocht En niets moest Voorbij, altoos voorbij Niets is meer zoals het was Zo alleen Zo onbegrepen…

Mist Geen kleur Geen verschil Grijze brei Geen vooruitzicht Malen en Meer malen Dwalend op een vlot En geen oevers meer te zien Geen nacht en geen dag Geen leven meer…

Onafhankelijke geesten sterven nooit. Zij zijn niet afhankelijk van giften van anderen. Zij geven hun spirit door aan anderen. Door hun aanwezigheid worden wij verrijkt. Free spirits, for all we know!…

Nog is het geen winter Het loofbos heeft zijn herfstjas nog aan Zo aan het einde van de dag Tovert de natuur ons een fraai schouwspel voor De laagstaande zon, het glinsterend lover De mistige deken die over de landerijen hangt Dra zal de kou invallen Nu nog is het buiten aangenaam toeven…

Lampen, de lichtheid van het bestaan Licht over de gehele wereld Hoeveel jaren korter zal de aarde leven Doordat overal die lampen branden Op straten, in winkels, in de cafés, de bordelen. Zien zonder te kijken, meer licht, minder waarnemen Niet meer voelen, geen geur Al die computers Geen gevoel, wel "contact" Geen aanraking. Met internet…

Toen hij zei dat hij niets meer wilde En het avondland dichterbij kwam Het geroezemoes om hem heen verstomde Door bijna niets omringd De verstilling, het zwakke licht Nader tot hem kwam Ging de herinnering met hem op stap Een reis langs Memory Lane Het ontluiken van de liefde, de schoonheid en de troost Verschrikkingen, ontluistering, uiteindelijk…

Hier stond hij Niets kon hem meer raken Alleen nog slechts breken Veel was er al verloren Wellicht nog iets te winnen Toch was hij een vrolijk mens Hij was van ver gekomen Had al veel gezien Velen waren al gevallen Voor de hoogmoed en de trots En toch, hij stond er nog Fier en flink Als nooit tevoren.…

Een kruispunt van falende wegen In een bergachtig gebied Waar de lawines vallen als regen Om hoop te bederven Wilskracht niet meer te verwerven Bang voor het einde van de dag Hoe ontwaak je nog uit deze nacht Schaamte voor je wezen Om voor je medemens te vrezen Maar wat als je vader zegt ‘Ik ben trots op jou’ Lijkt het van binnen Dat…

Afgelegen in een dor land Alles strak op elkaar geplant Geen zicht van wat voor je ligt Opgeslokt in de menigte Lijkt de toekomst ver van je vandaan Weet je niet welke weg je moet gaan Losbreken van deze gevangenschap Zet je voor jezelf deze grote stap Mensen bloeien waar ruimte is Mensen groeien waar ze de ruimte krijgen Staan als…

Een aanstormende trein Ik ben op het verkeerde terrein Een gebroken raam Een dieptepunt waarvoor ik me schaam Een overdosis pillen Die mijn pijn moeten stillen Vallen en opstaan Maar hoe kan ik in hemelsnaam doorgaan Smijt mijzelf tegen de muur Luister er is geen genezende kuur Ik zal er mee moeten leren leven Maar hoe kan ik dan nog naar…

Een keien weg met een laagje ijs, is onberijdbaar Een Heuveltjes weg met ijs, te gevaarlijk Een Berg met sneeuw, gewoon niet proberen Een weg vol ijzel, heel voorzichtig reiden Geef ons maar code geel of oranje Dan kijken we achter onze Geranium naar buiten Maar ik heb er schijt aan Ik doe er niet langer aan mee Je kunt mij waarschuwen…

nemen, op je laatste rustplaats Is alles zo hard en kil Jij bent hier niet meer het hopeloze gevoel wil niet weg en erover na te denken doet zo zeer je bent vast op een betere plaats maar veel te vroeg heen gegaan Wij willen je nooit vergeten We houden het beeld vast en de gedachten die bij jou past Want we zullen je nooit vergeten © Ralph…

steek het vuur aan en sta op voor vrijheid Laat niemand ons goed afnemen niet verliezen wat onze voorouders hebben opgebouwd breek met discrimineren of groepen uitsluiten sta open voor andere culturen maak samen vrede en geen oorlog Zo ga staan met ze allen en schreeuw voor vrijheid laat onze stemmen horen en sta op voor vrijheid © Ralph…

Schreeuwen in een leeg gebouw waar niets wordt gemaakt klinken de geluiden door op zoek naar zinnige woorden waar het gedicht kan beginnen Zo klinken de klanken in een samenspel van vormen van geluiden om ze telkens terug te laten keren en de zinnen tot het laatste woord af te laten breken laat de echo maar schallen uit een diepe put…

Ach drie miljoen is dat nu echt zoveel. Het is veel minder dan ze elders krijgen. Mijn loon moet eigenlijk nog verder stijgen. De werkdruk grijpt me dikwijls naar de keel. Vijftig procent! Noemen ze dat vergoeden? Het is hooguit een doekje voor het bloeden!…

Jarenlang heb je op me gewacht in mijn boekenkast, totdat ik kon begrijpen wat je schreef. Je hebt ons voorgesteld om ons verzet te staken. Om te aanvaarden, al wat ons overkomt, in voor- en in tegenspoed. Je hebt ons laten zien dat we geen slachtoffers zijn, maar dat we gedachten kunnen leiden, van kwaad naar goed. Je hebt ons geleerd…