inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 41.772):

Einde

Toen hij zei dat hij niets meer wilde
En het avondland dichterbij kwam
Het geroezemoes om hem heen verstomde

Door bijna niets omringd
De verstilling, het zwakke licht
Nader tot hem kwam

Ging de herinnering met hem op stap
Een reis langs Memory Lane
Het ontluiken van de liefde, de schoonheid en de troost
Verschrikkingen, ontluistering, uiteindelijk de dood

Het leven zo vaak bezongen
Nu voorgoed en voor altijd bedwongen

Schrijver: Ralph Nawijn, 19 december 2011


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 839

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Ruurd Jonker
Datum:
25 november 2022
Jij was mijn vriend op de middelbare school, we hebben elkaar uit het oog verloren. Nu heb ik gelezen dat je overleden bent. Dat stemt me triest, ik had je graag nog gesproken.
Dit gedicht heeft me geraakt

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)