Netgedichten

netgedicht (nr. 41.776):

uitgeleefd maar niet vergeten

al die tijd
een gedacht zonder te denken
het streven naar een leugen
het werken naar een andere morgen

al dat verwijt
terwijl ik je mijn hart wou schenken
ons leven krijg ik niet uit mijn geheugen
maar heb ik veilig en wel geborgen

diep diep diep zit het gevangen
niemand zal het kunnen los krijgen
niemand zal je ooit vervangen
niemand zal me ooit doen zwijgen

het uiten van de haat
het denken aan wat liefde moest zijn
het spreken over het ongeluk
het verlaten van de emotie

een verleden van kwaad
we leefden de honger van de pijn
ruziën alles ging stuk
verlaten door mijn betere versie