Burgemeester Korevaer

Burgemeester Korevaer
Riep alle mensen bij elkaar
“Bel de kranten!, schrijf je moeder,
allen zijn we in gevaar
onder ons is een leugenaar!”

Een leugenaar?
Een leugenaar!
Een vieze, vette leugenaar
Zo een die ware dingen zegt,
maar eigenlijk klopt het niet echt

De opticien wist het vrij zeker
de buschauffeur die moest het zijn
die heeft
s’ maandags, jongstleden
werkelijk waar ik was erbij
De rozentuin van juffrouw Eden
in volle vaart, in puin gereden

En toen ik vroeg wie het had gedaan
wees de buschauffeur de tuinman aan

“wacht eens even” zei de tuinman
Dat zegt u nu wel opticien
“Maar ik zag u een dag eerder
het was net na het diner
U gooide al uw oude sokken
uit het raam zo naar benee”

En toen ik vroeg wie het had gedaan
wees u juffrouw Eden aan

Ja nu kunt u wel hard schudden
en beweren dat ik lieg
maar ik heb u zelf nog
-al wijzend-
in het raamkozijn zien staan

Burgemeester Korevaer
Sprak ferm maar sussend tot de zaal
“Het klinkt misschien wel zwaar en ernstig
maar we doen het allemaal
Laten we maar beloven
dit nooit meer te doen
-Nooit meer jokken
-Niet meer liegen
-Nooit bedonderen
-Niet bedriegen

Maar die burgemeester Korevaer
dat is me toch een leugenaar
een leugenaar?
een leugenaar!
Een vieze vette leugenaar

Nadat hij bij de opticien
de dakrand slim was afgegleden
De sokken handig weggegrepen
vervolgens schrok van zijn buurman
toen hem stiekem is geknepen
en heeft daar
van paniek en schrik
zo die rozentuin doorsneden

Toen ieder naar een ander wees
sprak de burgemeester
deftig, zwaar
maar minstens zo geslepen
“Zeg maar sorry en gaat u verder
en luistert u naar Korevaer”

De vieze, vette leugenaar

Kindergedichten

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 64