Alle inzendingen over persiflage

de verwenste dichter en ik zelf wensen u een aangename nacht een plaats onder het hemelgewelf zoals je ’t zelf zou hebben bedacht wij schrijven niet langer uit volle borst eerder vanuit de hondse onderbuik of vanuit een bijna ondraaglijke dorst dit allemaal tot eenieders verbruik zo nemen wij beiden plechtig afscheid met dit laatste welgemeend…

Al wie asiel aanvragen in ons land die ondergaan een integratiekuur: in hallen worden zij voor zekere duur met achten opgehokt; niks aan de hand. Vierhonderd slapen daar met hun bagage. Mijn auto slaapt bij ons in de garage.…

Welkom in het generale altruïstische decorum Een persiflage parodie op melomane poetry In een uithoek van Hinault, Bourgondisch Henegouwen De laatste der verlaten desolate knapenkoren Wederkerig en minstrelig in lendenen der raven Blikken pikhouwelen snavels die mijn hert doorboren...…

Nee de zomer was niet groots zoals in het gedicht van Rilke nu schaduwen langer worden en dagen kort ik moet geen huis meer bouwen ben alleen wanneer ik het wil zal lezen en - waarom niet- misschien oldschool Briefe schreiben en wandelen in lanen en parken zien hoe daar die Blatter treiben en alles weer voor najaar zwicht mijmerend over…

staar En alle bloemen bloeien Die manke Jelle die daar stond Zijn scheve ogen, open mond Met bloemblaadjes te stoeien Die Suze is zijn achternicht En alles is op hem gericht Dat tussen twee gestoorden De vlinders fladd'ren in het rond Ze zitten nu waar hij net stond Ze zijn het eens geworden -------------------------------------- Persiflage…

Een kleine, bescheiden persiflage op het hedenochtend over onze vredelievende hoofden neergedaald zesregelig blinkend kwikzilverig razend snelsonnet van de hand van onze zondagswoordenaar, maestro Jan Bontje MAARTSE VRIJE KÜR Maar hoe nu verder, is de grote vraag Wat was er eerder, krokus of de zon Was krokus eersteling of andersom?…

Een iets bescheidener persiflage op maartse Küren en het hedenochtend over onze vredelievende hoofden neergedaald zesregelig kwikzilverig razend snelsonnet van de hand van onze zondagswoordenaar, maestro Jan Bontje ZOMERTIJD Het lijkt al mei en toch is het pas maart Al kruipen IJsheiligen uit hun holen Voor krokussen de dood of gladiolen…

Elke dag al ruim voor dag en dauw, gaat onmiddellijk haar kwebbel aan Ik vraag: Wat is zij voor een vrouw? die die kletser zo lang aan laat staan Van slijtage heeft ze nooit gehoord of wel, maar is ze ’t geheel vergeten Wordt die stoorzender ooit ontstoord ze breekt elk record al voor het eten Praten, kletsen ze is ‘t nimmer moe je oren…

Sinds de gebroeders Co Vid en Rona de samenleving in een ijzeren houdgreep houden van lockdown en quarantaine, mondkap en aërosolen, teststraten en vaccinatieplicht, 2G, boostercampagnes en intensive care valt niet te ontkennen dat Gedichten.nl aan devaluatie onderhevig is. Waardevermindering qua niveau, aanzien, status en niet in de laatste plaats:…

Misplaatste persiflage van het zelf als herhaald proces wordt kwetsbaar door onzekerheid vermomd, ontmanteld zoete dromen die door de tijd wordt recht gezet als leidraad voor een levensstijl, verwijtbare bescherming in onkwetsbaarheid, getooid met maskers en de narrenkap van onwetendheid, wat zeker niet naar protectie leidt, toch als medicijn…

Persiflage : op Marsman ( Denkend aan Holland )…

Homo's go home, don't come ook de lesbische, transgenders en non binaire niet, not ik had het waarschuwingsbord over het hoofd gezien op Airport New York City, VS van Noord Amerika ons oude Nederlandse Nieuw Amsterdam de stad van vrijheid, toekomst en ongekende mogelijkheden het is een Godsdienstige stad van het verleden geworden man…

hij gaat voorwaar hij staat rechtop zijn haan die kraait neemt van voren of gedraaid oogt ruige rover van Riaadh borst'lige kin van dagen ongeschoren zijn machtig torso glanzend glad gaaikes zijn helemaal wild en nat in droom vereend al lang van voren nagelknipper nooit van gehoord onderhoudt zichzelf met stippen tollen schroeven en…

er besef van leven De vonk van hoe ’t begon Het gevoel ’t duurt maar even Dan blijk jij verbonden met mij Maar samen nog niet geheel En is het allergrootste wij Reflecterend onderdeel Een andere zelf geschreven rekening Voor ‘t overweldigend bedonderen Oorzakelijk of qua zegening Is dat ik mij mag verwonderen Het lijkt een serieuze persiflage…

als opper-censor dit gedicht kon zien zou vast zijn schrei ontzettend hard gaan klinken en bleef hij op des dichters strafblad vinken: “lees Shakespeare! (Herman Gorter? Héél misschien)” des dichters gril schept vele rare rages in vorm en vent; vervolgens persiflages…

Ze rijdt in een porsche, maar vindt dat te min Ze wil een mercedes god, geef haar haar zin Ze zeurt om een benz, maar dat gaat er niet in Ze zingt voor haar fans, arme Janis Joplin Ze werkt dag en nacht, maar het zit haar niet mee Ze wil voor ze dertig is een huis aan zee Ze zingt tot ze paars ziet, alleen al 't idee…