Alle inzendingen over randy

Laatst voor mijn verjaardag Kreeg mijn vrouw nieuwe borstjes Want vroeger toen ze klein was Dan at ze nooit de korstjes Ik mocht ze zelf gaan kiezen Wat was ik opgewonden Ik had puur van de zenuwen Het adres haast niet gevonden Ze had gevraagd niet te overdrijven Neem met je handen de maat Want als ze te groot zijn Dan word ik toch wel…

je verdween ’s ochtends naar de overkanten tijd terwijl starend uit het raam ik zocht naar woorden waarmee ik zeggen kon hoeveel ik jou nodig heb je vertrok stilletjes zonder de deuren te sluiten naar de kamers van liefde die ons elkaar verbonden dus mis ik je meer nu meer dan ik eerder deed je voer in je eentje weg uit wat mij haven…

Jouw ogen, die bollen, fonkelen in het licht, die soms van mij wegrollen in dat prachtige gezicht. Jouw armen gemaakt om mij te verwarmen, maar jij wilde mij nooit omarmen. En nu zit ik hier te schrijven over al mijn verdriet, het gebroken hart zal blijven, maar opgeven doe ik niet! Ik zal blijven vechten voor liefde en geluk, proberen…

Romantische adembenemende momenten flitsen door mijn nog slaperige brein geurig als een veld bloemen in de lente opgekomen na de eerste zonneschijn Momenten die de tijd even stil doen staan omgeven door het gevoel intens geluk pure oprechte liefde onder volle maan ontspannen en bevrijd van aardse druk Maar al die illusies, mooie…

Manke, magere meeuw plassen in de kuilen van lege straten gaten in de muren de school gesloten, niemand die weg kon is gebleven na de rellen niemand die vrij kwam uit de cellen Verliezen zijn genomen koffers ingepakt het water afgesloten Oude stad, dode haven waar ik thuis was en terug had willen komen poets je witte trappen…