hoe jong ze
ook zijn de
rugzakjes zijn
niet aan te slepen
op leeftijd passend
stop hun ellende
er maar in
de opvang en de
school hebben
geen onderwijzers
maar enkel socio’s
en pedagogen en
coaches voor iedere
voorkomend klus
dag en nachthulp
kan evt inwonend
gratis antidepressiva
alle specialisten op
vakgebied in huis
ook dagbehandeling…
al mijn woorden
zijn gejat
beladen met
hun eigen sores
die blijkbaar
een noodzakelijke
voorrang hadden
geld hebben
en vreemd doen
rollen vaak de
rode loper al uit
in de verte lonken
snel roem en
een vette buit
om dat kacheltje
te laten branden
zijn er genoeg
ongure types
voor handen
de artiest krijgt
zoveel zorg daarvoor…
gesprek aan gegaan
kwamen elkaar tegen
op onbekende wegen
in toevallig ontmoeten
deelden vergezichten
waarin wij dezelfde
essenties op pikten
in completeren
ervaarden wij wat
wij al tijdenlang misten
we voelden
de wereld in warme gloed
dat deed ons beide zo goed
lachend zijn we
samen verder gegaan bevrijd
lieten wij onze rugzakjes…
Er is niets
uit onze werkelijkheid
te vereenzelvigen
met het woord
gevonden
onder een zware steen
de nacht
heeft zijn verhalen
over heengaan van ratio
in gevoel
weemoed die zich slijt
in eenzaamheid
er verschijnen
brieven aan de maan
over ooievaars met rugzakjes
van de belastingdienst
die over zee zwaait
er…
geen
ogen doven die niet bestaan
fluisterende stemmen
vergeten hun misdadig plannen
het gefolterd schreeuwen
en de eindeloze val
ik ken ze allemaal al
van opgejaagde creaturen
nooit meer zal ik
badend in het zweet
ontwaken om pas na uren
weer bij de tijd te geraken
want ik leeg
mijn overvolle geest
in een totaal ontspannen
alle rugzakjes…
als genarcotiseerd staren we
naar de beelden
ze droegen rugzakjes dicht tegen elkaar gepropt
in plaats van mondkapjes in 't land waar de dood woei
onder de zwart witte wolken
nog niet zo lang geleden
waar de tranen stroomden
de kwetsbare mens in zijn verlatenheid
tot rust gekomen
jouw vrije adem
laait de vlam van barmhartigheid…
handen van de ouder
zal blijven maar wat we
veel zien is dat er voor
de kinderen geen tijd
overschiet en de
opvoeding en zorg wordt
uitbesteed aan derden
de gevolgen zijn al zichtbaar
in de komende generaties
door invloed van de
smartfone tekorten in
sociale vaardigheden
en communicatiegebreken
angst en onzekerheden
zitten al in hun rugzakjes…
bloemen
als wortels in stilte en storm
standvastig leven toen ik…
zonder grens maar zwijgend
de staat van ’t niets en ritmes
in ’t heden ’t onzichtbare
doch sprankelend aan oevers
van ruggenspraak uit ’t hart
de pracht is zo klein
als eenzaamheid van woorden
in stemmen van de maan
weliswaar door bomen en regen
ongewisse ontsporingen in rugzakjes…
De ganse bijt is in de ban
van de ultieme grand finale,
straks slaan ze hun vleugels uit
na ploeteren zonder te falen -
vogels van dezelfde veren,
die tot steun zijn voor elkaar
om naar vermogen te presteren,
week in week uit, in vijf, zes jaar,
vogels van dezelfde soort
zich voegend naar saamhorigheid,
die elkaar niet licht verstoten…
166
Bezig met laden