Een sidderaal te Siddeburen
Moest van zijn kwaal dwangmatig gluren
Verscholen achter alg en wier
Bespiedde hij voor zijn vertier
Een slak die naakt was van nature…
Kees Stip schreef dat in Siddeburen
Een bok was met heel vreemde kuren.
Met name zou dit beestje sterk
Bedreven zijn in rekenwerk.
Ter plaatse vroeg ik aan een geit
Wat waar was van die malligheid.…
In Siddeburen was een bok
die machtsverhief en worteltrok.
Die bok heeft onlangs onverschrokken
de wortel uit zichzelf getrokken,
waarna hij zonder ongerief
zich weer in het kwadraat verhief.…
Namen onthouden kan ik niet
gezichten nog veel minder
maar dat is al.
Want heel gelukkig
ben ik zo vreselijk goed
in alle andere
en veel belangrijkere zaken.
Vandaar dat ik, direct na het ontwaken,
mijn spiegelbeeld toespreek
“Je ziet er weer puik uit vandaag,
je mag er duidelijk wezen ».
Ik zeg het onverbloemd,
mijn licht onder…
Daarna kwam er een stroom familieleden,
Uit Siddeburen zelfs en uit Goeree,
Vol jaren opgespaarde hartelijkheden
En ieder bracht cadeautjes voor hem mee.
Voornamelijk tabak en confituren,
Maar ook een paar pantoffels en een vest
En drie kisten sigaren, hele dure,
Want zijn gezichtsvermogen was nog best.…
Een streepjescodepiet uit
Siddeburen,
Wiens naam hier evenwel niet doet ter zake
Die hou ik stevig klem tussen
mijn kaken,
Kwam aan in Staphorst, maakte overuren
Waarom toch koos zijn baas niet
voor Stavoren
Enkhuizen, Hoorn of Medemblik, Blokzijl
Daar wordt zijn komst gepast gevierd, in stijl
Oud hoeft geen nieuw succes meer aan te boren…