Sinatra's liefde voor zijn stad was iets wat altijd bleef
New York, New York, uit eerbied steeds twee keer.
Hoewel hij volgens sommigen daarmee wat overdreef
vond in Manhattan men het een hele eer.…
'Vreemden in de nacht',
zingt Sinatra me toe.
Ik sluit even m'n ogen.
Teveel te vaak bedrogen,
de wereld eventjes moe.
Niemand die op me wacht.
In het donker weggedoken,
-zwijgend als het graf-,
wacht ik alleen op de dag.
Dat ik weer leven mag,
met om wie ik zoveel gaf.
Een liefde onbesproken.…
.
------------------------------------
BLAUWE KNOOP
Ik was een maand lang van de blauwe knoop
Zelfs op Blue Monday zong ik al met Frank
Sinatra "Fly Me to the Moon" met drank
Maar in de fles bleef liefde, stille hoop
En geloof op dagen vol geneughlyckheit
Waarin geen druppel alcohol gedijt...…
Er is geen mooi einde
De zon gaat onder
zonder de hemel te kleuren
Geen vogels, geen muziek
Ik huil niet eens
zeg alleen maar: nou, dag dan
Het klinkt zo gemakkelijk
maar ik kijk weg en wacht
tot het voorbij is
Wanneer ben je me ontglipt?
Wanneer zijn we gestopt
met te willen praten
over wat we niet begrijpen
en stilaan niet meer…
Het duurt nog even
voor het over zal zijn
en er plaats is voor een ander
Nu is het nog te leeg
waar jij altijd was
Mensen vergeten dat snel
wanneer ze een praatje maken
en we lachen om iets kleins
Jouw moeder is geweldig
Ze doet wat ze kan
zo zonder man
Je weet hoe het gaat
de buurman maait het gazon
Hij is echt al oud
steeds weer…
465
Bezig met laden