Het mysterie van de graancirkels
irriteert de leer der machtigen;
voor hen slechts het gekakel van kaketoes,
deze tatouage van velden.
Komt iemand iets vergelden?
Pictogrammen scherp als een piccolo,
als uitverbrede hiëroglyfen.
Moeilijk te peilen. Schilderachtig barok?
Uiteengevallen alfabet in de oksels van het gras?…
In het ijs van de spiegel is haar gelaat
De laaiende tatouage van vers verdriet,
Veelzijdige extase en vervaagd verval.
In het ovale kader herkent de herinnering
Het heimwee, heeft elke zonde zijn trots
Nog: triest als een orakel of tango.
De lakens lui als traaggetrokken messen,
Het gevecht vermijdend.…
Een stadsgedicht op armen en op benen
Vrijwilligers gezocht voor een tattoo
Ik moet er niet aan denken, het gedoe
Maar velen die geheel spontaan verschenen
Ik zie nu een recordgedicht als kans:
Een levende sonnettenkransenkrans…
Voor mijn geen tattoo
toedeloe, toedeloe
voor mij geen tattoo-age
aan mijn lijf geen 'polonage'
mijn ouderdoms-vlekjes en streepjes
ontsieren al genoeg van mijn, van ouds, goddelijk lijf!!
NOU GOED DAN 1 DAN TOCH....
de naam van mijn dochter GIULIA
die lieverd maar wel in 't klein
MET NATUURLIJK WEL EEN HEEL GROOT ROOD HART!!!!…
320
Bezig met laden