Alle inzendingen over troostmeisje

Daar stond de koffie in de koffiekan De hele dag verleidelijk te dampen En was er vraag naar koffie in de Oost Dan bracht een troostmeisje een bakkie troost.…

De wereld is van ijs Door dubbele, valse tongen Zijn wij uiteen gezongen Ik Dakar, jij Parijs De wereld is grauwgrijs Ik, troostvrouw, jij troostjongen We slaan op watergongen Meeuwen doen het gekrijs Dat ik niet van mijn lippen krijg Ik schrijf met schelpen in het zand Hoe of het tweepersoonsland heet Dat ik nu te verliezen dreig…

Mevrouw van Blerck was een fragiele oude dame maar die ook van ijzer was ooit zorgde ik voor haar ze vertelde mij over het Jappenkamp waar zij kampuniformen naaide wijl haar zus troostmeisje was ze zijn beiden reeds jaren overleden maar de herinnering aan de woorden de bittere klank ervan blijft leven soms zie ik slakjes met hoorntjes…

kunnen als het volle maan is Ik joeg als een Factotum duvels toe Met veel gevoel voor scherts en ironie Vandaar mijn bijnaam Scherzo, evenknie Van Nemo, Bestevaer van Bontekoe Maar een Alfredo ben ik nooit geweest Teveel eer voor die Nederitaliaan Ten opzichte van Maximiliaan Die ook als Oofje z'n klassieken leest Daarna kwam Elfi, troostmeisje…

Berichtje over zesenveertig vrouwen destijds gebombardeerd tot seksslavinnen Al troostend moesten zij de Jap beminnen omdat Japanners zo van vrouwen houwen Excuses en wat geld zijn toegezegd Mits het herinn’ringsbeeld wordt omgelegd…

haar Moeder 'geloofde' dat ze gekookt had voor de Japanners. dat was wel zo gemakkelijk zo hoefden de ouders van Siti niet onder ogen te zien dat ze was verkracht, alle dagen voor de Jap gekookt há, Siti giechelde en huilde tegelijk een troostmeisje was ze geweest voor de vijand en ze voelde het dat iedereen het wist, men zag het…

--------------------------- --------------------------- Wie zijn hier verdwenen en hebben deze volle tafels achtergelaten? De bronzen meisjes in bikini zijn ergens anders nu, laten openingszinnen landen op hun borsten, komen toch altijd thuis. (alle meisjes leiden zonnige, kleine levens, de avondwind om elke zachte hoek, zuchtend om hen…