het korte licht
van donkere dagen lijkt
in lange nachten te vervagen
hoe somber ook
de terugblik is
om twaalf uur proosten jij en ik
dan zullen vuren
nieuwjaar laaien
licht weer langere dagen draaien
en in aarde zal
de groei beginnen
voorjaarsdromen bloeien diep van binnen…
Kleine violist tussen de
voorjaarsdromen.
Laat wat tussen het groen
zal ontwaken opnieuw zijn
dromen dromen.
Kleine violist tussen het
bladergroen.
Keer weer naar ons en laat
ons opnieuw ons leven doen.…
Het zachte plofgeluid
laat het geweekte hangen,
al strijkend tover ik
mijn voorjaarsdroom.
Vanaf mijn hoge troon
zie ik mijn liefste komen
met elzenkatjes die hij
voor mij heeft geplukt.
Uitbundig mengt zich stuifmeel
met snippers plakkend geel
en vluchtig zweeft de lente
door de lucht.…
de liefde overboord sloeg
bij jouw moeder in de kroeg
door haar gehaast en haar gezwoeg
omdat jouw vader
niet langer in zijn vorm
besloten zat
maar uitbrak in de dagen
zoals in een dichtersdrang
naar vrijheid
een bliksemschicht in april
die niet voorkomend
jouw moeder was
zoals ze flaneerde
in de halve waarheid
van voorjaarsdromen…
554
Bezig met laden