toch eens
weer doen
een takje groen
wat rode bessen
planten in mosgroen
wij hebben ergens
nog zilveren slingers
die vaak langs onze
vingers zijn gegaan
en die we daarna
hebben vergeten
geen aandacht en
plaats voor vrede
op aard wel chaos
en opgroeiende jeugd
met andere ideeën
en vooral wensen
maar het kan niet
langer zo alles wegdoen…
Als ik niets meer te doen
nergens meer naartoe hoef
dan, dan is het mogelijk tijd
mijn lichaam neer te leggen
Daarom dank ik het universum
dat ik nog steeds iets te doen,
al lijkt het veel,
soms niet weet
hoe en waar te beginnen,
bijvoorbeeld dingen wegdoen,
leren en studeren
en dat ik altijd wel zin,
wel meewil,
iets te zien…
letters schrijven
in voorbijstromend water
is niet zo zinloos
als van iemand te houden
die geen liefde kan geven
zie het leven van een afgedragen jas
dragen is beschamend van wegdoen wil je niks weten
we vergroeien ermee als bijenwas
geeft geen liefde maar gedraagt zich als een broeder
schrompel ik in ijzige lucht
zou dan ik de zwakke mens…
0-vervolg-0
Koele wind strijkt door hun haren
rug voelt koud, hart verwarmd
de nachtvlinder begeleidt
een bijna perfecte landing
Als een paraplu
vouwt ze de bezem op
steekt hem in haar wijde cape
Het is rustig op de snelweg
op de vluchtstrook liggen de restanten
van wat de mensen zoal wegdoen
tussen kleine en grotere dieren
die niet…
Ik ga van de hak op de tak
Maar als sneeuw voor de zon
Ruim ik op
Ruimt mijn huis op
Ruimt mijn kop op
Gooi ik weg
Geef ik weg
Ga ik wandelen
En bewandel dan graag
Het smalle pad!…