Alle inzendingen over zeesterren

In een kolkende stroom Vol van kracht en prachtige kleur Word ik meegesleurd Naar de diepten van de zee Waar de zeemeerminnen Mij begroeten en de zeesterren Naar me glimlachen. Al worstelend en proestend probeer ik terug omhoog de werkelijkheid te bereiken.…

Bekoorlijk dans ik naar het licht Zwemmend in iedere traan woont de zee die een waterhemel aan zeesterren in dromen weerspiegeld De anemoon wiegt zich zacht murmelend tezamen met de algen Rijgende koralen als vurige ogen volgen mijn danspassen op het mulle zand En in een pirouette swing ik mij moeiteloos huiswaarts intens…

Vlinders brengen geen nacht door op de maan teneinde het stof voor hun vleugels te vergaren en zeesterren slapen niet op de rotsen van de Sierra Nevada. Dit is precies waarom men dichters onredelijk noemt.…

het zandgeel drijft tegenwoordig overal doorheen maar ik kon nog steeds geen vlinders uit de schelpen rapen en ook zeesterren worden zeldzaam maar af en toe mag ik samenlopen met het tijdelijke tij of in het stofgoud lopen van een te verre zon de eenvoud van het alledaagse zien beleef ik hier zelfbewust of dromend ...…

Bekoorlijk dans ik naar het licht Zwemmend in iedere traan woont de zee die een waterhemel aan zeesterren in dromen spiegelt De anemoon wiegt zich zacht murmelend tezamen met de algen Rijgende koralen als vurige ogen volgen mijn danspassen op het mulle zand en in een pirouette swing ik mij moeiteloos huiswaarts intens gelukkig…

Bekoorlijk dans ik naar het licht Zwemmend in iedere traan woont de zee die een waterhemel aan zeesterren in dromen spiegelt De anemoon wiegt zich zacht murmelend tezamen met de algen Rijgende koralen als vurige ogen volgen mijn danspassen op het mulle zand en in een pirouette swing ik mij moeiteloos huiswaarts intens gelukkig…

Met vrienden door een wormgat vanaf de toverboom naar de grot in de zee en over de drempel in de armen van de octopus die me onder zeesterren beschermen met een teken op ons voorhoofd We delen brood en water zingen en dansen over koralen van vriendschap in de tuin versierd met blikjes en glas langs paden van zilveren schubben en schelpen…

zonder het uit te spreken had ze het zichzelf beloofd ze zou niet meer omkijken naar wijzende vingers ze zou niet meer luisteren naar honende tongen naar pijpen zou ze niet nee nooit meer dansen ze trok het kleed van schuld en boete uit naakt sprong ze in de golven liet zich drijven zeesterren sponnen een nieuw kleed om te dragen…

nu Jochem eindelijk slaapt trekken Erik en Mirjam in de donkere nacht een zwarte waterplas onder zijn bedje vandaan, aan het plafond worden een volle maan, duizenden zilveren sterren en wat zeemeeuwen geprikt van die zwarte waterplas wordt een oceaan gemaakt met zeewier, zeesterren, wat haaien en zeehonden en natuurlijk super veel vissen…

koralen voordeur Binnen dompelen de golven van zijn sonarinstallatie hem onder in een wereldvreemde trance Bij 't verder dansen van de tijd zuigen z'n ogen dat ene beeld nog wat vaster aan Bij 't naar buiten kwakkelen raakt hij voorgoed verstrikt in zijn eigen oprijlaan In de wereld boven hem schemeren en drijven ontgoochelde zeesterren…

De zwerver zwaait met zijn dirigentstokje beroert de melodieën van morgen luistert naar de nachtegaal die klaprozen uit vingers tovert en zeesterren over de horizon laat vliegen.…

hoe lang al aan het trekken is en die je aan jezelf komt herinneren, in dit huis uit de schelp in de boekenkast wentelt het ademhalen van Triton omhoog en in die adem: de schemering van alleenspraak, zonder klacht, zonder vreugde verhaal voor wie bestemd, indien niet voor jou: over verre tijden, oude stranden in de wind: wind over zeesterren…