10 resultaten.
scheiden, lijden, 'n toekomst
hartenkreet
3.9 met 9 stemmen
6.385 wat is verder gaan in een bestaan
als alles is gestild in zijn verlegenheid
met wat formeel nog restte in z’n tijd
van levenslang werk aan gelegenheid
zijn droom van leven samen oud
eeuwig zorgen gelieven met elkaar
dat moet toch kunnen niet waar
waarom ging alles dan in de fout
het gist in zijn gebroken hersenpan
de schrik de angst ‘t…
universum
netgedicht
1.4 met 5 stemmen
342 lucht
als dak
door groen omringd
lawaai naar de achtergrond
kringloop
universum
luchtig plafond
onverwachte groene omhelzing
door plotselinge stilte verrast
bezinning
hemel
wolken drijven
groene bomen omarmen
houten brug over water
zelfbespiegeling…
Spiegel
gedicht
2.5 met 29 stemmen
9.236 De roos die als confetti
op zijn schouders sneeuwde,
de slierten lang gehouden
haar - resten serpentine
om de leegte van zijn schedel
op te sieren -, de schamele
guirlande van zijn baard
die de krachteloze kin
bewimpelde: ontluistering
die ik herken in bange ogen
blikken van zelfbespiegeling.
--------------------------------
uit: 'Echo…
De zachtheid van je naam
hartenkreet
4.7 met 11 stemmen
1.302 Ik word zo graag
wakker in mijn dromen
en nestel mij in de
zachte schaduw
van de schemering,
hopende dat de duisternis
mijn verlangen kan horen.
Gewoon wakker worden
in mijn dromen,
om te stoeien met
lichte woorden,
zodat ik aan een vreemde,
koude wereld
kan ontkomen.
Wakker worden met
de letters van je naam,
glimlachen naar…
meisje
hartenkreet
3.5 met 8 stemmen
1.387 Meisje, mijn meisje, waar zat je gisternacht?
Tot ‘s nachts heb ik trouw op jou gewacht
Traag tikte de wekker de asbak halfvol in
witte mist weerkaatst het vage licht op blanke lakens
en ik denk dat ik een ezel ben
Een uil alleen, de vleugels over de borst gevouwen
wacht blind en huilt, voor het muisje schuilend
dat met de kaas al lang is weggevlucht…
“Het besluipt me.”
netgedicht
4.4 met 8 stemmen
372 Het is gulzig water
dat me dorstig maakt,
schuimende beken
waarin ik weerloos
in ten onder ga, het
is de fluister toon
die mijn stemwind
spreken laat, het staat
voor de reikwijdte zover
ik ooit kon denken.
Het is het brood wat
de honger steelt, een
wuivend bos die het
zachtjes streelt, een
bodemloze slaap in de
wakende droom…
STILTE
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
158 Stilte is als een onderduikadres
waarin de schraapzucht naar profilering
met zachte hand wordt ontschorst
tot onbewimpelde zelfbespiegeling.
Ontkoppeld van zweverigheid
en verstrengeld in herbezinning
vindt men het onversneden ego terug
in pure, roemloze omstandigheden.…
-------> en <-------
netgedicht
2.6 met 8 stemmen
298 tseeweg si sleger red dnie t' naa
U kunt als 't ware zig zag lezen.
nezew sud tid laz kamegseel neE
en zo beseft u keer op keer:
!reew ne neeh teh gjirk ki :njif taW'
Meer leesplezier wordt mij gegeven.
'!neverhcseg oz raam keob redei saW…
Vrijstaat zonder Naam
netgedicht
3.3 met 6 stemmen
1.225 Ongrijpbaar
als veel te grote reus
zie ik hem gaan op zevenmijlslaarzen
over opgeblazen wolkenvelden
platgetrapte bergen
spottend met rivieren
zwaartekracht en dood
Zijn jas
onbehouwen
los
van ongesponnen garen
voor wie achterwaarts hem liefheeft
trekt hij hemelbreed zijn spoor
Iemand noemde hem een held
zoveel anderen een ezel
groter…
Jeu de boules met JPA
netgedicht
1.3 met 3 stemmen
583 Sta
Men heeft meer op met Ieteke
van Lee
De bijenkoningin van Alkemade
Kreeg van het vlindervolk het heen en weer
En raakte overspannen als
een veer
Ging bij een honingratenman
te rade
Dat was het nieuws van Radio Bergeyk
Speciaal voor luisteraars
uit Beverwijk
**
Bij "OCHTENDROERSELEN"
van Marije Hendrikx
In zelfbespiegeling…