Zita is mijn naam
Ik ben nog heel jong
een puppy in de hondentaal.
Ik begrijp nog niet veel
van wat gebeurde
in mijn korte bestaan.
Ik kan het niet vatten
dat baasjes slaan,
hoewel ik niets had misdaan.
Ik had honger, maar
er werd naar mij niet omgekeken.…
vlekken op het deken
tevergeefs
tracht ze haar tranen
weg te vegen
en hem
die van haar jeugd geniet
eeuwig ontevreden
duwt hij haar hoofd
tussen zijn benen
papa alsjeblieft
ik kan het niet
wanhopig blijft ze pogen
nog even flink
het is zo over
ze slikt
en stikt
in een wereld vol verdriet…
donkere wereld
vol oude spoken
zo lang geleden
de poorten weer open
alleen treed ik binnen
leg bloemen neer
aan het graf van het kind
dat ik ooit ben geweest
zo lief en teer
ongewenst,te jong begeerd
haar lichaam is dood
haar hart huilt nog steeds
mijn bloemenmeisje
ze is niet meer
ik mis haar zielsveel
zo lang ik leef…
(2006)
Een file naar de camping plus een tent
die weigert, dixies, bier en Zita swoon,
doorregend dansen in de Boiler Room,
een deejay of toch liever nog een band...
(2011)
De stilte heeft de bovenhand gekregen.
Er wordt in alle toonaarden gezwegen...…
517
Bezig met laden