bloemenmeisje
donkere wereld
vol oude spoken
zo lang geleden
de poorten weer open
alleen treed ik binnen
leg bloemen neer
aan het graf van het kind
dat ik ooit ben geweest
zo lief en teer
ongewenst,te jong begeerd
haar lichaam is dood
haar hart huilt nog steeds
mijn bloemenmeisje
ze is niet meer
ik mis haar zielsveel
zo lang ik leef
Inzender: zita cayenberghs, 26 juli 2004
Geplaatst in de categorie: afscheid