Alle inzendingen over AD

Lekker dat zonnetje dat weer eens op ons scheen, Dat doet denken aan vakantie, waar gaan we heen, Naar exotische warme oorden, heel ver van huis, Bijvoorbeeld Israël, nou nee, daar is het niet pluis, Naar de Hollandse kolonie in Spanje misschien, Ach nee dat hebben we al zo vaak bij Ursul gezien, Wat zeg je? naar Ierland, 't is wel mooi daar…

De paden op! Welja, dat ene pad dat heel de tuin bestrijkt: het rondje binnendoor. Diagonale bielzen hogen hier en daar wat op. En dat is dat. Wat heb je met me voor dat wij hier gaan? Een achtertuin van zes bij acht, een spoor van slakken, minder dan een blokje om. Jij zegt: ‘Dit is het binnenpad.’ Volstaat het schijnbaar vierkant van een…

Een nuchter fietser op de gracht: wat valt dat is een herfstblad - licht stijgt op. Nóg is er geen gevoel van kortste dag. Maar keert het licht, dan keert de fietser ook de stad de rug toe, kiest rivier voor gracht, sneeuw op de buitenweg voor stadse prak. Wat voedt nog zijn herinnering: de damp die geurt bij 't uitdoen van een regenpak?…

Een klok slaat aan de overkant. 't Is laat. Je telt de slagen niet, je kunt ze dromen. De jaren lopen, denk je, ook wel zonder dat. Tot hier was er een weg. Die eindigde in wat. De Dordtse Kil, de Rijn, de Nijl de Lethe, Deze omgeving is in wachttijd opgelost. Je hebt de laatste pont gehaald, voorlopig. Vroeger ging die precies om middernacht…

Ze hebben mij hier heen gebracht. Geblinddoekt en geboeid en spraken, Jij zult de mooiste verzen maken. nog deze nacht. Het is niet waar, het is niet waar. Mij schiet een enkel woord te binnen. Herbeginnen. Ik wil geen huis, geen maan ik wil gestorven zijn en weer ontstaan.…

1. Uitgeleend geld Geld uitlenen gaat heel vlug Vraag is wanneer krijg je het terug En is ’t weer in mijn beurs ter lange leste Dan denk ik binnen zijn de beste. 2. Voldoende geld hebben Getelde schapen lopen ’t hok uit Tel dus niet steeds duit voor duit Schaapjes op ’t droge is dan wat restte Je bent dan binnen en da’s ’t beste.…

Elk woord gezegd hier was al veel. In doods gemompel: torentijd, de namen van de wielerkoers of 'hoi' tegen een leuke meid. 's Zaterdagsavonds tentmuziek. Dan sloot het dorp de wereld af. Fietsers verstarden tot publiek. Dichter und Bauer, waarom niet. Straat langs het water. Kritisch punt. Wat kwam na de muziek tot stand? Kijk zonder…

Het huisnummer verlicht, waar liefde woont (je zag aan de gordijnen dat dat zo was, aan de kleur van een raam, donker hardsteen, was de geveltuin vochtig, dan wist je genoeg) waar liefde woont, een doordeweekse dag achter een dichte deur, je belde aan, een leven als een oordeel, daar kleef je graag aan het vergankelijke leven. Waar op de dorpel…

Dichter, kunstkind, wat zul je nog dichten. In eeuwigheid, dat gesloten systeem, drijf je voorbij. Maar zoek je 's avonds het lek, is er niemand daarbuiten, kieuw noch bek. Enkel gordijnen waarachter de buren het nieuws of de nachtfilm bekijken. Je lyrisch betoog kan bewegen als een pont aan de steiger, je kapseist hooguit in het zich van een…

Tussen brandende rozen stond rechtop een zwaard een vogelreservaat en een dorp aan weerszijden uitstervend van brandenburg tot oude schild. angstvallig daalde de zee tot paradijselijk eb waar wolken het water verlieten en blustanks vervoerden met verdrinkingsdood door de lucht, rode paarden voorop, strijdkreten uitgooiend op het dorp dat zich…

Nooit windstil De wind waait Dansend Fris uit het oosten Zwoel uit het westen Warm uit het zuiden Vooruit Waait de wind Fluisterend Zo zacht als fluweel Zo fijn als zijde Zo teer als spinnenrag Verder Waait de wind Fluitend Draad na draad Klos na klos Doek na doek Door Waait de wind Neuriënd Langs de zon Langs de sterren…

als ik een traan was... zou ik geboren willen worden in jouw ogen... willen leven op je wangen... en willen sterven op jouw lippen...…

De Nijverheid ligt voor de brug, hoog, leeg, terug van weggeweest. Je zegt niet: hij is afgedaald. Daarvoor is de rivier te vlak. Hij is gewoon van zand verlost, een huis op weg naar huis, voorbij de brug de grachten door. Een fietser aarzelt op de brug of hij een inhaalpoging waagt, zich tussen bromfietsers laveert, snel wegschiet als hij…

Zaten wij op een duintop, was het het bekende liedje, van de wind die op het hoogste punt en hopen dat het uitzicht niet bedriegt. Eerst in de diepte langs het strand, een golf de horizon, gericht op hond en kind, op zon en wind, werd je vanzelf gedachteloos en vrij. Toen onder prikkeldraad omhoog, het verse nauwelijks begroeide duin, het…

Een zeemeerman te Loon op Zand Dong bij ene zeekoe naar haar hand. Hij sprak: 'k ben zeeziek van verlangen, De driften die mijn lijf doorprangen Kan ik niet langer wederstaan, Kom wil met mij de zee in gaan! De zeekoe sprak: 'k kan niet verhelen, Dar een zeestier mij geen zier kan schelen. Een zeemeerman, zo fors van tors Is waar mijn…

Alleen mijn naam Je bent uit mij geboren Wij samen, een band Onbreekbaar voor altijd Tegen alles bestand Voor elkaar door het vuur Samen tegen de vijand Maar door de tijd gebroken Of was het jouw hand? Mijn ziel doorboord In jouw hand het zwaard Een leugen voor een leugen Verraadde jouw aard De lijn in mijn hart gebroken Niets werd…

Ik zag je in het grote ledikant Een teer schijnsel kroop voorzichtig binnen Gezonden licht van hemels tinne Halverwege de kamer gestrand In de fronsen van het beddengoed Zocht ik naarstig jouw gezicht Je scheen zo bleek en ook zo licht Doorschijnend haast, voorbij de gloed Dan plotser nog, het dagen van de zon Zeilen schaduwen door dromen…

Voor het eerst liep ik Met mijn moeder in mijn arm Door de winkelstraat Nooit eerder hebben we Dat samen gedaan Ze was gehuld in lichtblauw De kleur die haar goed staat Maar ik droeg haar in een urn En in mijn oog een traan.…

Waar eens overvloed trappen klom Zich etste in glas-in-lood panelen Waar haute cuisine door kelen zwom Men lucht verbouwde tot kastelen Werd schoonheid in Renoir gekocht En pleister in bombastisch barok Met prieel en vroomheid werd gepocht En schulden rezen tot de nok Die huisden zijn door de tijd genomen Met ziel in zalig armoe vergaan…

Met mijn ogen dicht kijken Als ik mijn ogen sluit Zie ik wat niet is Kan ik door grenzen dromen Over alles wat ik mis Hoor ik de tijd wegtikken Geen droom is mij teveel Zie ik wat ik zien wil Droom ik mijn wonden heel Met mijn ogen dicht kijken Naar jouw blonde lokken Dansend in de zomerwind Niets doet mijn adem stokken Tot ik mijn…

Een nieuwe boom geplant tevoren Voordat de oude was geveld Ook al was het mij niet verteld Ik droeg zijn aard bij geboren Tijden sloten een verbond Regisseerden mijn roman Heel langzaam werd ik de man Die in mijn vaders spiegel stond Ik plantte ook mijn bomen Verlegde stenen in stromen Zag hoe de tijd mijn jaren vergraasde Ring…

Hij schildert want woorden Zonder antwoorden is hij moe Zeggen hem weinig Beletten zijn emoties vrij te laten En te bepraten Dat woud heeft hij achter zich gelaten Maar nog groenen Drogende bomen In de stromen Van zachte zinnen om te bezinnen. Hij is moe en duwt tubes leeg En zijn paletten worden balletten Van kleur en smeur En hij mest…

Ik loop nog in het gindse, het anderszinse Van weggelopen dagen In een zoekend verlangend vragen En een bangend klagende gloed van zonden Bloedend aan mijn ziel die wondde Voorbij achten, de dag gaat heen Zinkt langzaam onder een dak van wolken Die het gegane azuur bevolken en de kleur van dagen molken Niemand weet waar ze wieken En portieken…

Wat ruis voor mij Op een muurtje ben ik gaan zitten Op de grens van tuin naar plavuis Alleen, voor mijn huis en schuif De gordijnen van de dag opzij De zwangere lucht staart mij aan Vlijtige liesjes zwaaien per abuis De klimop staat moederziel alleen De schaduw staat met handen in de zij Het geluid om mij heen is verdwenen Ik wil de wind…

De paden op! Welja, dat ene pad dat heel de tuin bestrijkt: het rondje binnendoor. Diagonale bielzen hogen hier en daar wat op. En dat is dat. Wat heb je met me voor dat wij hier gaan? Een achtertuin van zes bij acht, een spoor van slakken, minder dan een blokje om. Jij zegt: 'Dit is het binnenpad.' Volstaat het schijnbaar vierkant van…

Wat een verschrikking toch Het leven op afspraak Gezichten verborgen Digiverhaal. Waar is de ruimte voor Spontaniteitsreflex Ieder te kussen in Oude normaal.…

Ik heb mijn naam geschreven Vrijwillig, haastig, sierlijk, routineus, trots Gedwongen ook Onder vele mails, aktes, contracten, petities en protest Vele jaren lang Getekend met de hand Die jou heeft opgepakt Boven het hoofd heeft gehouden Het leven heeft ingeduwd Heeft vastgepakt en heeft losgelaten Draag, bewaar mijn naam Zonder naam is het…

Ik zit onder wolken van een linde, De lucht is blauw, geen wolk te vinden, De koe uit mijn jeugd ben ik verloren, Alleen een weerzien zou mij bekoren, Ik ben nu oud met dezelfde ogen, Zelfs een kalfje maakt mij opgetogen, Maar niets voor zover mijn ogen reiken, Niets doet op een wollig kalfje lijken, Mijn benen kunnen niet op de knieën,…

Ik zat eens op mijn knieën voor het raam, En keek naar witte wolken zonder naam, Die zomaar hingen in’t blauw geboren, Stil, in weggewaaide wind verloren, Een koe dreef door de ogen van een kind, Op duizend meter in’t blauwe gebint, Alleen, zonder gras, als een witte wolk, Alleen, als eentje van een wolkenvolk, Ik had geen idee wat die koe…

De Hout geurt en kleurt de lente is los gegaan alles bloeit, groeit nu geen tocht door de woestijn, noch verloren wachttijd. Een lopend vuur van geel fris groen, sprankelend wit lepelend naar vis de hemel strakblauw, is verbeelding van geluk. Genieten in tussentijd benen vinden hun weg gedachten dwalen af, van louterend welbevinden,…