Alle inzendingen over Ard van der Steur

Altijd wel wat om te verzagen Een muur om hartgrondig in te boren Ook schuren kan hem zeer bekoren En timmeren, ja, met vaste slagen Als de moeder hem een halt wil vragen Zegt hij: even wachten met de koffie, vrouw En nu je toch hier bent, heb je geen touw? Ik wil de trap hier wat verlagen Ze zucht maar houdt van deze man Die eenmaal alles…

Niets behalve zand en stenen Hier word ik geacht te spelen Met een verre neef, een ploert Die mijn mond en alles snoert Daar waar de ploert je zand laat vreten Wordt verderop fijn aangezeten Met toast en prima kelken wijn Voor eventjes geen ouder zijn Pas veel later komt je vader vragen - Niet ziende hoe terneergeslagen Je jezelf hebt…

Meesters hebben geen idee Van het onderhuids gezwel Dat woekert en onzichtbaar is Al lopen ze daar wel Natuurlijk, als er vechten is Dan zijn ze snel paraat En wordt er naderhand, in school Nog lang over gepraat Maar de wond die in mij brandt Is van een dieper soort Smeulend tijdens speelkwartier Rond half elf aan de poort In eenzaamheid…

Nee, echt, die clown is steengoed Heel leuk met kinderen ook Dat doet ie fantástisch En ja, hij werkt met Humor Nee, deze clown is echt leuk, Waar vind je dat nog, een leuke clown? Je voelt bij hem, hoe noem je dat… Diepgang En goed geschminkt ook Die neus, ge-wél-dig Zelden zo’n clown gezien Echt heel anders dan die clown Bij de opening…

Ik heb slappe benen Mijn hoofd zit vol met snot Mijn maag draait veertien rondjes Mijn adem ruikt verrot Mijn rode ogen tranen Ik lek mijn oren leeg Ik houd geen kruimel binnen Ik schrik als ik me weeg De koorts heeft mij bevangen Nooit had ik zo’n ziek lijf Maar wel heb ik een computer Met een bikkelharde schijf…

Een ridder reed eens door een woud Hij was moe en had het koud Er spookten lijken door zijn hoofd Wier leven hij eens had beroofd Verbijsterd bleef hij stokstijf staan Door schoonheid zichtbaar aangedaan Want hoor, daar zong een nachtegaal een herinnering… een vergeten taal Het oude lijf werd prompt vergeten De spoken floeps uiteengereten…

Je krijgt een partner toegewezen Of eigenlijk een blote arm, kerngezond Om te verbinden, naar het hart tóe Het watje valt steeds op de grond Bij de greep van Heimlich Willen de worteltjes er weer uit En als ik de pop tot leven tracht te wekken Lachen de anderen gewoonlijk iets te luid Rood aangeslagen richt ik me vervolgens Op de mitella…

Als de Zwarte Weduwe heeft gepaard Nuttigt ze haar man Zo is de natuur, nietwaar? Maar daar hou ik dus niet van Wat is dat voor gewoonte Om je man maar op te eten Als je voor de daad Net nog samen hebt ontbeten Dat wijf heeft maling aan de liefde O mannen, blijf toch ver bij haar vandaan Als zoon ben ik uit haar geboren Wat moet ik…

Mocht je aan het einde van de straat Soms een Beer tegen het lijf lopen Pas dan op voor zijn klauwende poot En haast je twee zalmen te kopen Mocht je onverhoopt het pad Van een losgeslagen Olifant kruisen Wees dan waakzaam voor zijn slurf Verschrik hem met wat witte muizen Mocht je geheel tegen de verwachting in Tussen een groep Elanden…

Iedere avond als het schemert Staat hij helemaal alleen Aan de kant van zijn domein Te wachten op één been Ik twijfel altijd na een tijdje Of hij nog wel leeft En weet het pas echt zeker Als hij Vis te pakken heeft Tegen schemerdonker vliegt hij op Zijn kunstje weer gedaan Met opgeheven hoofd kan Reiger In ’t Nest te ruste gaan…

Mijn moeder ben ik verloren Oud en grijs en gek zit ze Voorgoed in de bejaardentoren Met mooi weer mag ze naar het park Voortgereden door een zuster Als ze zoet is krijgt ze kwark Me onbewogen aan te staren Vertel ik vurig over onze jongens Moet ik me de moeite dan besparen? We voelden zoveel voor elkaar Maar nooit de moed gehad om…

Ergens bij mij in de laan Staat een ijzeren poort Mensen lopen voort Maar ik blijf daar altijd staan Als ik door de koude staven Behoedzaam kijk of luister Is het daar zo stil en duister Alsof het leven ligt begraven Ander loof groeit achter ‘t ijzer En de wind blaast harder aan je hand Als je hem doorsteekt naar die kant Bovendien is…

Ieder mens moet geknecht Met een chip in zijn hoofd Zodat men gelooft Dat je bent wie je zegt Het zaad wordt bewaard Geen mens die meer vrijt Want liefde kost tijd Dat is het niet waard De welvaart is hoog Communicerende ijskast Een robot die afwast En ook nog kurkdroog We ontvolken de aarde En dan wordt het menens We trekken naar…

Gisteren is het me gelukt Om tien uur sliep ik pas Voor mij is dat heel laat Maar niet voor Paul en Dennis uit mijn klas Als ik die geloven moet Wordt het zeker elf uur Met sloten jus of cola En chocolade, melk én puur Om half acht hoor ik roepen Christiaan, je moet naar bed Even denk ik dan aan Dennis Aan limonade en patat mét Maar…

Weet je, die mensen van dat hoekie Van nummer 17 Die schreeuwen alle dagen Dat heb ik zelf gezien Ze hebben lange haren Ongewassen, ongekamd Ze hebben van de week ook klein Lowietje in mekaar geramd Ze eten dooie vogels Ze plassen op de grond Ze hebben scherpe tandjes In een veel te grote mond Ach jongen, alsjeblieft…

In den oude schuttingh zit Enen bijzonder nauwen spleet Als ik daar doorhenen schouw Krijg ik het alzo heet Maar wat ik zie en wat ik wel Maar jij niet weet Blijft liever achter mijne lippen Liever blijve ik discreet Maar och, och! Die dingen daar Achter den nauwen spleet…

Ik wil weten, ik wil weten Wat er in jouw jaszak zit Lucifers, een elastiek, een appelpit? Hout of touw, de nieuwste hit? Verzamelkaartjes, Pritt correct-it? Koek, snoep, zwart op wit? Schelpen, spijkers, siliconenkit? Kom op, kom op met dat geheim Punaises, knikkers, een tube lijm? Een gevoelig, strikt persoonlijk rijm? Een pad, een kikker…

De mollenman, de mollenman Bel hem maar op Hij komt er zo an Hij kruipt over gras met een luisterend oor Hij tikt en hij klopt en hij ruikt aan het spoor Het duurt soms maar even of hij heeft Mol al door Voorwaar, dit talent komt zelden nog voor Met klemmen en ijzers, met zilveren tangen Mollenman is met gereedschap behangen Nooit was…

Ik loop te koop met woorden Zie je, ik ben de gedichtenman En ik zou je willen vragen Of ik hier wat verzen slijten kan Wat stukken zoete poëzie Een knallend rijm of een sonnet Het kost je enkel maar wat tijd En als je wilt iets in mijn pet Zie je, ik ben de gedichtenman Daar staat mijn oude caravan Want als je niets verkopen kan Dan…

De draaimolen draait te kleine rondjes Er is een zandbak maar geen zand Van de speelgoedhuisjes is de ruimte Binnenin erg aan de magere kant Zie je die wip daar in ’t midden Da’s een plank met splinters En die scheefgezakte schommels daar ...Staan zo al drie winters De toegangsprijs is niettemin behoorlijk Maar al jaren koop ik kaartjes…

Naargeestige mistflarden trekken langs Zo koud had je het niet gedacht In Duitsland, op een camping Geen warme pyjama voor de nacht Je dochter ziek van kou en nattigheid ’s Avonds wordt ze hoestend wakker Misselijk zeker? Maar uit haar neus Kruipt een bosmier... arme stakker Na vier dagen weer wat opgeknapt De horrormier enigszins vergeten…

Meester Henk wordt woedend Als je op een kauwgom kauwt Het schuim verschijnt hem op de mond In een wip maakt hij je koud Vies, onbeschoft varken Schreeuwt hij in je oor Spuug die kauwgom uit: direct voor ik je VERMOOR'! Kijk, daar ziet meester Henk Iets blinken in een mond Zijn wangen worden rood ´t Is gewoonweg ongezond Och hemel…

Door oude films van vroeger Bevangt mij steeds weer de gedachte Dat men vroeger zwart-wit dronk Zwart-wit zong en lachte Zwart-wit rende over zwart-wit gras Grijsjes vree en kuste Zwart-wit ploegde, zwart-wit zwoegde Dat men witjes rustte Dan wekt iets weer kleur tot leven Zoals een wilde hondenblaf dat kan Je gedachte lijkt opeens zo…

Vanavond treuzel ik niet Maar ga vliegensvlug naar bed Ik lig klaar, mijn pyjama aan Heb zijn stoel vast klaargezet Mijn vader gaat weer es vertellen Zomaar, uit zijn blote hoofd Maar dan wel op zo’n manier Dat je het werkelijk gelooft Hij tovert vreemde hoofdpersonen Draait een film in mijn kop En na een klein half uur Zegt hij: het…

Bacteriën gieren door de lucht Iedereen piept, iedereen zucht In alle hoekjes en in alle kiertjes Zwerven natte snotpapiertjes Uit neuzen lopen hele stromen Het lijkt nooit meer goed te komen Collega’s ogen moe en dorstig Men roept kuchend: ‘k ben zo borstig Doktoren staan hier machteloos Wc-papier gaat niet per rol, maar doos Het is voorwaar…

Ik weet dat niemand mij gelooft Maar er zit een konijn in mijn hoofd Boodschappen knagen aan mijn binnenoor Sinds kort krijg ik dit versje door: Het is niet pluis, het is niet pluis Doe de deur dicht en blijf thuis Laat dat eten liever staan Daar is vast iets ingedaan Allemaal van dat soort zinnen Door het knaagdier diep…

De uitverkoop is aangebroken en wat een pret is dat In slagorde verplicht te winkelen al in de grote stad We volgen moeder Kapitein die driftig voor ons uit Elke winkel binnenstapt op zoek naar oorlogsbuit De gouden regel: alles mag, mits voor de halve prijs Pannen, dekens, boeken, schoenen en vacuüm verpakt ijs Het allerergste echter, het…

Stoffen, gassen en atomen Hutselflutst de Tijd tot mens Of enig ander dier of wezen Kleur en soort en vorm naar wens Apen, beren, tijgers, leeuwen Mussen, merels, lijsters, meeuwen Varens, lelies, anjers, lissen Rozen, tulpen en narcissen Variaties in miljoenen soorten Door Wetenschap tot stof terugontleed En de Schepper... Nee, die vaart…

Hoe steel ik je woorden? Hoe lach ik jouw stralende lach? Hoe word ik als jij Stabiel en vaardig van slag? Ik krimp in je bijzijn Verschrompel en verstom Hoe kom jij zo perfect En ik zo min en dom? Ik krab je ogen nog wel uit Ik ruk de lippen van je mond Je oren wil ik ook En zelfs de billen van je kont Dan loop ik rond met vaste tred…

Ik weet hoe liefde voelt En ook de vlinders in je buik Wat daarmee wordt bedoeld Ondanks gebrekkig taalgebruik Het was een machtig meisje In Frankrijk, aan de Côte d’Azur Na drie etappes, want zo reis je Was zij twee weken onze buur Eerst liepen we wat langs elkaar Met afwasbak en pleepapier Maar de tweede avond vroeg ik haar Of ze lopen…