Australische Aboriginals
zagen hem
duizenden jaren geleden
de heldere reuzenster
Betelgeuze
600 lichtjaar van de aarde
verwijderd twintig keer
zo groot als de zon
nog honderdduizend jaar
leven voor de boeg
eens volgt een
supernova explosie
hij zal imploderen
diep in zijn binnenste
sterft hij
bij zijn afscheid stuurt hij…
Losgezongen van de bodem
van de lucht, van alles
van iedereen die bindt
zweeft zij omhoog
vleugels wijd gespreid
naar een ster, Betelgeuze
die ongeduldig op haar wacht
om samen te vallen onbevreesd
nieuwe avonturen tegemoet…
Het gaat dus om het hefboomprincipe
men neme een stok en slaat een hond
vervolgens begint het heelal te trillen
zoekt evenwicht en houdt zich staande
En Archimedes ligt in bad en slaapt
droomt over het drijven van gewicht
zodra benoemd zich ontspannen laat
de zon wacht en de ster van Betelgeuze…
mijn ogen zwaar vermoeid
halfbewust de droom vermijden
die geheimen broeden moet
dwaalt mijn blik naar ver gelegen
speelt de Melkweg ‘ hide and seek ‘
Wil ik aan de nacht ontsnappen
wachtend op het ochtendlicht
dan zal ‘t zilverlicht weer spreken
als ik ’s nachts mijn huiver dicht
Canis Major te aanschouwen, naast Antares, Orion
Betelgeuze…
48
Bezig met laden