150 resultaten.
Boudewijn Buch
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.176 Ik heb je niet gekend
mijn vriend,
maar genoot
van elk woord,
van elk gebaar
op afstand weliswaar.
Ik heb je niet gekend
mijn vriend,
maar iedere keer
dat jij er was,
en met een anecdote,
besefte ik je grootte.
Ik heb je niet gekend
mijn vriend.
Je stoel blijft
koud in ruime zin.
Je beeltenis,
geschiedenis.…
Als een druppel uit de kraan
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 565 Als een druppel uit de kraan
kom je te voorschijn.
Maar voordat ik je kan bezien,
of kan spiegelen aan je glans,
maak jij je los en duikt dan
in de vijver van het vocht
waar ik je niet hervinden kan.…
Moeder
gedicht
3.0 met 67 stemmen 26.260 Om haar te ontlopen hield ik
van niemand. Ik schreef in de spiegel
een vrouw van ivoor,
knielde, aanbad, en bleef groot.
Ik kon niet verliezen.
Vanmiddag heb ik haar weer gezien
in de stad, volstrekt overbodig,
op zoek naar een jurk
die nooit meer past.
Zij is schoon,
al schoner dan oud.
Ik heb haar lief.
Zij gaat dood.…
Zoektocht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 490 Naar de eerste
verdieping
van de
zevende hemel
gaat een lift,
gevolgd door
een trap
die overgaat
in een pad
bezaaid met
ongelijke stenen.
Als dat
éénmaal
is genomen,
moeten
stijgbeugels,
touwen,
zuurstof
en een
warm pak
helpen
om de
steile,….
verraderlijke
berg te
beklimmen.
En op de top
blijkt de
afstand toch
nog groter…
Zoektocht 2
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 1.399 Als je ooit nog
vleugels krijgt,
stijg dan op
en volg de stem
die je de weg wijst
naar mijn hart.
Klop dan 3 maal,
zodat ik weet
dat jij het bent...
en dat je veilig
bent geland en
mij gevonden hebt.…
Een glimp van haar bestaan
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 321 Zoals je lacht en zo verlegen lijkt
het kleine kind je laat verdwalen
je in het labyrint van leven kijkt
de waarheid niet kan achterhalen
de winter koud en guur
een dwarreling in vergane glorie
tinteling van wat er komen gaat
neuriënd op klanken van euforie
terwijl ik dromend het denken laat
verlegen elk uur
verraadt mijn glimp de…
in het beginnen hoop
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 910 in het beginne ligt voor mij het hopen
dat er iemand is die voor mij zingen zal
een gebroken hart voor een te diep dal
rest voor mij het laatste restje te slopen
lees ik vandaag over gisteren in alle kranten
de pijn en vreugde waarin men zich kleedde
mijn stilte zal mijn diepste zin nu verbreden
en verdiep me vandaag in mijn stervende tante…
Honger
gedicht
3.0 met 24 stemmen 10.423 Niet langer bij wijze van spreken,
maar in de precisie van huid en haar,
een schoonheid met leeftijd en wereld:
ik wil een antwoord, geen vraag.
Ik wil een kamer zonder verbeelding,
een vrouw die is wat ik lees.
Honger die het verlangen kan breken,
wrevel wordt, vlees op vlees.
Ik wil je schaamte, je kleine gebreken,
je schoonheid in menselijke…
Prins
gedicht
2.0 met 35 stemmen 13.217 Je prikte je aan mijn pen en sliep in,
en droomde verbitterd de honderd jaren
tussen de werkelijkheid en de prins.
Ik trachtte een gat te maken,
maar de haag bleek onmenselijk dik,
een schuld die groeide en groeide
omdat ze geschreven stond op mijn gezicht.
Wat ik had weg te snoeien was ik,
dit koude, dienstdoende masker
dat liefde bewijst…
Bij een verschil van zoveel jaren
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.877 red ik het niet
met een knipoog
of een lach.
Graag zou ik,
hoe dan wel,
wel willen weten,
totdat ik het weet,
zeg ik je met liefde
vriendelijk gedag.…
Onvindbaar
gedicht
2.0 met 506 stemmen 81.742 (voor het jarige konijn)
Omdat het liegt en dus kan veranderen
omdat het maar zichtbaar is tussen de lijnen
omdat het ontdekt wat al lang is ontdekt
maar nooit op deze onmogelijke wijze
omdat het zich aanpast, ook aan het zeer grijze
omdat het de jager zelf heeft gewekt
omdat het elk schot tot een spat kan verkleinen
omdat het gestroopt…
Begin
gedicht
2.0 met 23 stemmen 15.394 Hoe werd ik begonnen die nacht?
In welke schuwe, onzegbare woorden?
Of sliep zij, schoof in haar slaap
zijn hand op de tast? Het was zomer,
met open ramen. Zij hoorden het erf,
het gerucht van de hond, het donker
gestamp van onrustige paarden.
Lagen zij naakt, het dek weggeschopt,
speelde hij tot zij duizelig werd
en heel zacht? Of lagen…
Werkelijkheid
gedicht
3.0 met 41 stemmen 16.414 Toen de lucht op was verdwenen de dingen.
De meubels stonden gedacht, louter schimmen
van ambacht en hout. Ik hield een pen in de hand,
maar kon mij het doel niet herinneren.
Er scheen licht, maar dat lag aan de lamp.
Of omgekeerd. Alle verklaring was opgebrand.
De boekenkast vol, maar zonder gewicht.
Zodra ik er mij op beriep, vielen de letters…
Aan de schrijvers
gedicht
3.0 met 19 stemmen 6.690 Neem een schep woorden,
schep mij een taal,
kom op, vertel een verhaal.
Maar tel 't op je vingers na:
het moet helemaal
zelf zijn verzonnen.
Anders hoef ik het niet.
Wat jij hebt gevoeld
dat wil niemand horen,
ook niet wat je 'bedoelt'.
Dus doe niet te echt.
Praat mij niet van wetten,
ik stik al in recht.
Maar tover mij voor
en…
Avondgebed
gedicht
2.0 met 39 stemmen 18.039 Wind en regen sloten de vensters.
Wij zaten geknield bij de haard
in de godsdienst die wij zouden erven.
De vrouw die ons had gebaard
zei formules om ons te verkleinen.
Haar stem zeurde taai in de nek.
Wij zaten stom, pas ingewijden.
De man die ons had verwekt
hief de hand. Wij boden het hoofd.
Hij prentte zijn duim in de hersens.
Wind…
Moer
gedicht
3.0 met 15 stemmen 12.814 Zij bijt haar jongen niet dood,
als de wereld ze aan wil raken.
Zij geeft ze als talenten uit
om winst te maken: rijkdom,
roem, kroost - krenten
in de korst van haar liefde.
Nee, zij bijt ze niet dood,
maar knibbelt en kaagt aan hun adem,
snibt in hun taal, roert haar tong
in de heimelijkheid tussen hun lakens.
Zij hokt in hun wil, een instinct…
Verspreking
gedicht
2.0 met 38 stemmen 13.799 Door een verspreking viel ik uit het raam.
Op straat liepen gedachten te hoop,
zij bogen zich over het neergedaald lichaam
en zochten een gat in het hoofd.
Er duwde een vraag op mijn voorhoofd, zo
scherp dat mijn ogen begonnen te lopen.
Ieder gezicht ging voor mij open
en toonde hetzelfde verschrikkelijk woord.
Ik wist dat mijn status van…
Mijn soort
gedicht
3.0 met 49 stemmen 11.808 'Twee soorten oorlog zijn er:
om macht één, één voor recht.
Ik zou dus graag eens weten
waar jij nou wel voor vecht.'
'Ach, als ik eenmaal macht heb
bepaal ik ook het recht.
Mijn oorlog is dus goed,
de jouwe die is slecht.'
------------------------------------------------
uit: 'De groene zee is mijn vriendin', 1987.…
De hand 1
gedicht
2.0 met 21 stemmen 6.654 Mijn kamer is een kamer in de tijd.
God zwijgt. Ik heb verkeerd geleefd,
mijn adem opgeteerd in de luchtbel
van een geloof. Ik schreef mijzelf
om veilbaar te zijn honderd jaar
na mijn dood. Zonder lust brak ik
mijn deel van het dagelijks leven,
verstrooid, bang om de eeuwigheid
te verspelen aan liefde en brood.
Buiten waaide de wereld, wierp…
Onderweg
gedicht
2.0 met 23 stemmen 12.556 Afscheid van Holland nemen valt niet zwaar,
in Hilversum staat op beschaafd niveau
een humanist te liegen; men hoeft maar
een hand uitsteken om hem met een knop te smoren;
uit Brussel is altijd muziek te horen.
De weg naar 't zuiden weet niet meer hoe snel
hij zich aan mij zal onderwerpen
en ondertussen rijd ik de gemeente binnen
van de verscholen…
Liefdesdans voor twee
gedicht
3.0 met 40 stemmen 8.391 Ik voel je zachte adem
strelend op mijn huid
plagerig verlokkend
passie straal je uit
Zwoele kussen dwalen
fladderend en traag
mijn lichaam is betoverd
beantwoordt stil je vraag
We zoeken in elkaar
verleidelijke troeven
en in ons samenzijn
kun je ook liefde proeven
In verstrengeling gebonden
steeds hoger op de tree
de hemel binnen…
De zonnebril van plastic
gedicht
3.0 met 18 stemmen 6.937 Mijn dag is goed,
mijn zonnebril van plastic doopt de bomen,
het gras, de stoepen en de deuren
in transparante zachte groene olie,
er kan mij niets gebeuren.
Het ochtendblad is tevergeefs gekomen,
de bus wordt niet geleegd: ik zet
mijn zonnebril van plastic op en leg
een film van waterdunne zomerolie over
de wereld en ik leid U zacht naar…
Oog in oog
gedicht
2.0 met 9 stemmen 6.146 's Avonds hoort hij het grote huis hijgen.
Uit verre kamers nadert een doodstille gang.
De deur wacht op stappen. Schuilhoeken kijken.
Hij staat voor de spiegel, hij het bangst
omdat het beeld zich in hem laat betrappen:
een schuldig kind dat de rede doorbreekt,
uit oude kasten naar taal komt happen.
Maar het huis is leeg, niemand spreekt…
Poëtica
gedicht
3.0 met 8 stemmen 3.254 Er is geen poëzie in een te helder leven.
Op het behang is altijd een plek
die wacht op het vocht. Een vuile bek
zoekt in de laden naar onzegbaarheden.
Alles wat toonbaar is moet overschreven,
ieder gedicht gewassen in inkt
die blind van de moerassen zingt,
waarvan men ziende niets kan weten.
Er is geen poëzie in een te helder leven,…
Lolo
gedicht
2.0 met 24 stemmen 8.276 3
Wij lagen verscholen op zolder
in de ban van haar onwaarschijnlijkheid,
een oerbeeld, buitgemaakt op een foto.
De hele nacht dronken en rookten wij
om denkbaar te blijven in onze verbeelding,
waarin zij als onmogelijk verscheen,
de moeder-godin, als koe bekeken,
de borsten gespannen en ideëel.
Later leerde ik zelf hoe hopeloos
de zuiverheid…
Haas
gedicht
2.0 met 26 stemmen 7.102 Het veld was modder. Ik meed de wegen.
Regen waste het avondlicht schoon.
Prikkeldraad aan de rand sloot te hoog
om de verte tegen te spreken.
Ik had zoveel jeugd bij te benen,
angst stuwde op in mijn bloed,
kreeg snelheid, werd overmoed.
De wind hield zijn honden geketend.
Haas is een hartslag op lopers,
een springveer door hoepels van…
Misverstand
gedicht
3.0 met 5 stemmen 19.167 Mijn vrouw is getrouwd met een dichter,
al had zij de zaak heel anders gepland.
Zij dacht aan een vader, een minnaar, een man.
Hij schrijft. Verder zijn er geen plichten.
En zelden is meer dan zijn lijf in bed,
mager en bleek in zijn eenzaam verlangen.
Soms staat hij op om een woord te vervangen,
verandert 'geliefde' bv. in 'slet';
en…
Tiran
gedicht
3.0 met 2 stemmen 9.676 De patriarch ligt opgebaard, eeuwenoud,
omringd door een liefde
die hij, dood, blijft gebieden:
dochters van God, om zijn wil ongetrouwd
en toegewijd aan zijn leeglopend lichaam.
Hij rust voldaan, een volstrekte tiran,
onverschillig om wie zijn afgestamd,
hem haastig groeten en weggaan,
alsof die oogleden kijken,
een koude blik die overziet…
Barmhartig
gedicht
3.0 met 2 stemmen 4.010 Haar hoofd hing over de wasbak,
haar lijf stulpte weerloos de billen.
Het moment leek bestemd voor de slag,
een sobere nekslag, zonder gestribbel.
Even streek hij met plagende vinger.
De huid trok strak als een vlies op de melk.
Zijn lust verhardde. Hij trachtte te willen.
Zij kirde verleidelijk: is dit het moment?
Toen zag hij zichzelf…
De Asla
gedicht
4.0 met 2 stemmen 3.499 Ik ging met de asla naar buiten,
ik ging met de asla over het erf.
De staldeuren waren veranderd in ruiten,
er stonden gezichten op, nat van de verf.
Ik ging met de asla de poort door,
ik ging met de asla tot ver in het veld.
De wind kwam en as waaide over het koren,
er stak een hoofd ui, maanwit en blootgesteld
aan formules bedacht in een…