Alle inzendingen over Cor Stutvoet

Groot in nederigheid Sterk in naastenliefde Heugelijk in humor Gedurfd in werken Onverstoorbaar in spreken Lichtje in de donkerte Verkoeling in de strijd Even aan je denken is een verademing temidden van zoveel gebakken lucht…

Een lange dag baart de nacht. De donkere duisternis dwaalt dadelijk door de straten en over de velden. Alles slaapt, niemand schijnt wakker te zijn. Stille slapende mensen in de zwarte duisternis doodse rust, stilte en leegte bevestigen de duistere nachtelijke aanwezigheid. Alles slaapt, en toch iemand die wakker is. Alles slaapt, maar…

Als ik niet kon denken zou ik willen leren denken hoe ik denken moest als ik kon denken. Denkt de schrijver.…

Tussen de herfst en winter overheerst verarming in verzwijgend leven. Zonder zon en weinig warmte, geen gezelligheid, geen groeiend groen. Tussen de herfst en winter waar de somberheid de saaiheid ontsiert. Waar de miezerigheid een matheid bevestigt waar veel leven stervend schijnt. Stervend zonder doodsangst, want miezerige saaiheid…

Iemand iets verzekeren is veel onzekerder dan de zekerheid die zo zeker uit zo’n verzekering wordt verzekerd.…

Het nadeel van voordelen is dat na het voor waarin we menen te delen, vaak constateren dat het voordeel veel nadeliger moet zijn geweest, dan het voordeel waar we van tevoren in meenden te delen.…

Een kudde communisten, een zwerm socialisten en een groepje fascisten praten wat. Linkse liberalen, een twaalftal creationisten en een veel rechtse rakkers denken wat. Het volk spreekt met veel kabaal over meningen en overtuigingen. Als de feiten spreken wordt het stil. Als realisten praten is het duidelijk. Dromen en idealen horen erbij…

Een mens is zwak, maar doorgaans sterk genoeg om het hoofd boven het water te houden. En toch steken velen de kop in de strandzandkorreltjes, zandkorreltjes, zandkorrels, zand. Een mens is sterk, maar zwak genoeg om zoiets met de golvende mantel der zandkorrels te bedekken. Luchtgebrek, Leefarmoe.…

Ik neem je bij de hand En laat je naast mij lopen Je beentjes zijn nog kort We gaan samen ijsjes kopen Ineens ben je een stuk groter Naar school gaan doe je al alleen je kijkt dan ferm de wereld in Een wijsneusje van kop tot teen Je bent inmiddels net zo lang als ik Je stappen zijn ook even groot Je hebt een eigen kijk op alles Waarbij…

Je moet op bed mijn lieverd Mam heeft je klaar voor de nacht Nog even zit je op mijn schoot Duim in je mond en je haar nog nat Je ruikt zo lekker naar babyzeep Je blijft niet wakker op mijn arm Voorzichtig draag ik je naar boven De kruik maakt je bedje lekker warm Mam geeft je nog gauw een kusje Welterusten en gaat naar benee Ik blijf…

Zeg ben jij niet de vrouw van man van kind van zus of broer van die of die vertel eens wie ben je wie buiten elke andere categorie dat opgelegde rollenpatroon doet pijn want er is niemand die je echt kent als jij jezelf niet kunt zijn…

Korzelige grijsmannen. Voor, Tijdens en Na de oorlog. Elke zin aangevangen. Diep in het verhaal. Het eindeloos vrorige weleer Morssporen in dur lui pantalonzomen. Kruimels van pijnleugens en tabak. Aandacht van een kind. Zuigend aan hun duim. Wat zij kunnen kan ieder kind. Na veertig jaar muteren denkbeelden. Empathische waanbeelden…

Waar we ons nu bevinden, is niet te vinden wat we zoeken. Het wordt tijd om van hier naar daar te gaan. Naar elders, waar knechten meesters zijn. Naar daar, waar onze schat begraven ligt. Veelbelovende mensen zijn er veelbelovender. De temperaturen zijn er hoger dan hoog. Het gras is er groener dan groen. Nooit heb ik er kunnen vinden wat…

Uit de gewelven de zachte stem van cello die mij verwoordde. Geen tranen waren gevallen, afscheid was kus, en: vrede, vrede. Het paradijs was zonnige kerkhofstilte, de hemel was blauw. Je wist je einde voltooiing van je kunstwerk, grensloze liefde. Jouw stem was stilte van eindeloos aanbidden…

Ontzagwekkend heft hij zich op die rots één bonk trots golvende schuimkoppen doen zijn pralende protsheid glimmen maar nog groter is zijn dreiging aan de onderkant onzichtbaar of soms in schimmen wanneer je die grootheid wil gaan beklimmen alsof je steeds weer tegen het onderbewustzijn opbotst waarvan je dacht dat het…

Onze Godskennis bestaat uit voorlopigheid. Onderweg zijn we. Zoekend, naar een ontmoeting blijft God meer dan ons kennen…

God vult geen gaten op waar wij die steeds slaan. Een wereld op haar kop komt echt bij ons vandaan! Alles wat bij mensen hoort geluk maar ook verdriet, wordt in gebed verwoord aan Hem die alles ziet. Komt God dan uit het niets? Als een mirakel, onverwacht? Zijn Troost is toch zoiets dat meegaat elke dag! Ons hele volle leven is Hij Altijd…

Ze zit alleen in de kerk nu geen bezoekjes meer. Tot over haar oren in het werk voor anderen en haar Heer. Ik voel me opgesloten bid ze zacht soms zo gevangen in kerkelijke taal! Is dit wat U van mij verwacht? Is dat het allemaal? Een stem komt binnen in haar hart. Ook Ik zit hier vast en wil naar buiten! Toen zijn ze samen er even…

Dank U lieve God dat ik in de ogen van een kind een wereld mag zien die niet ingewikkeld is. Mijn wereld is zo vaak een gevoelloos lot, geen mededogen. Dank U dat ik dit bij haar weer vind. Ik lees geen angst in haar lieve blik. Zij voelt zich in haar wereld niet alleen, terwijl ik soms stik. Omdat ik bang ben iedereen…

Ik neem me voor vooruit te kijken. Al is het leven toch vaak een vraag. Alles wat komt het blijft misschien? Maar toch uw toekomst is niet vaag. Ik neem me voor weer kind te zijn vertrouwen blindelings elke dag! Uw goedheid Heer maakt mij weer klein. Maak dat mijn liefde groeien mag. Ik neem me voor in het nieuwe jaar mens te worden, ontplooi…

Ook in de hutten van Darfur Worden kinderen geboren. Schamel, en armoedig. Geen uitzicht op beter. Maar wat een stil wonder! Alles delen ze! Ook op de velden van Darfur zijn herders ondergedoken. Ze hebben geen land, geen schapen, geen werk. Maar wel, vriendschap, liefde. Alles geven ze! Hier ver weg van Darfur Vieren we kerstfeest…

Een mooie klim naar boven wandeling met fraai uitzicht. Die vrije wijde wereld! Dan ga ik binnen, word stil, op deze berg van diepe duisternis sla ik mijn ogen op. Hier stonden beesten, die mensen als dieren behandelden. Een waanzinnig moordsysteem werkte als een langzaam gif. Ik wil hier nooit meer naar toe zei ze wilt…

Hunkerend naar liefde. In veel gedaanten vervormd en verdrongen. Zo sta ik tegen de muur voel ik me veilig. En af en toe doe ik een stap vooruit, maar! Alles komt dan op mij af. Terug wil ik naar de veiligheid van staren en turen in het niets. Zittend op de grond met de muur als steun bid ik. God! weet u nog wie ik ben? En wanneer…

God is van een andere orde. Voorbij aan wat bij ons is en bestaat. Wetende van eindigheid trekken we onze grenzen. Zinnig praten over God is vanuit je ervaring. En als je die Naam noemt moet je weten dat jouw betekenis van die Naam afwijkt altijd. Spreken over die Naam kan alleen als je God jouw God noemt. En wanneer je vraagt bestaat…

Ze staan rechtop met de armen over elkaar zeggen ze zwijgend je komt er bij mij niet in! Rondom hun territorium staat een dikke muur. Jezus kijkt er dwars doorheen gunt ze de openheid van een kind. Maar eerst moeten ze de armen los gooien de handen open doen. Zich vooral kleinmaken bukken en dan misschien! Kunnen ze dat kind bij Jezus…

Het klink zo vroom en zo spontaan laat alle neuzen één kant op staan! Waar komt die wijsheid toch vandaan? Ik denk dan hoe zou dat verder gaan? Want dan kijk je niemand meer aan! De kerk geeft kleur dat maakt me blij! Als één boeket zijn we, maar toch vrij! Niet gekneed als een bonk grijze klei! Maar in pluriforme harmonie zijn wij! Ik!…

Ik beweeg en soms denk ik laat het maar stoppen voor altijd! Gevangen in een willoos lijf. Geketend in een kerker is waar ik verblijf. Ik beweeg en soms denk ik kwam maar een einde aan alles. Vandaag nog! Handen stil even controle. Los van de ketens is wat ik wil. Ik beweeg en soms denk ik ik dacht er niet…

Zomaar vier dagen die mij nog resten van het afscheid. De aarde zal je dragen terwijl mijn grond nu is weg geslagen. Zomaar drie dagen kaarten verstuurd. Nu staat op papier jouw leven, jouw lijden niet lang geduurd. Blijf toch maar hier! Zomaar twee dagen. Ik mag je nog zien. Straks ben je er weer. Of wil ik misschien uitstellen…

Zo lang op zoek naar het geheim. Wie ben je? Waar was Je? Alle namen kreeg Jij. En om het geheim te onthullen verbeelden we ons maar wat. Zoeken en tasten we naar woorden. Maar dan! Liefde zo onbegrijpelijk. Juist daarin wordt het geheim van wie je bent nog groter!…

Als ik God was hoe kan ik dan vertalen dat mensen steeds te pas en te onpas denken dat er bij mij wel iets valt te halen! Hoe functioneel moet ik zijn voor de partij, de kerk, of sociaal verband? Hoe zal ik uitgeperst worden in het beeld van het huwelijk, de sleur van werk? Ik zou een God zijn die gemaakt is…