Dedain is eigenlijk ook
een tweedehandsjas. Een
pronkstuk dat je hebt
buitgemaakt op een ander.
Met je gestifte lippen en
je vooropgezette hermelijn,
de zinnen die je in kringetjes
uitblaast nadat je een
achilleshiel hebt ontwaard
veer je op ten koste van
iemand anders. Zonder prooi
sta je diep je in je hemd.…
de beste gedichten zijn ontstoken
door mensen die dood hadden kunnen zijn
uit heldendom zij zijn icoon in ons aanschijn
hun bedoeling is een infectie op te lopen
wij zijn dan rillende en ontheemd
en zeer van eigenheid verstoken
wij verwijten hen het dedain zo wereldvreemd
maar eerder is de mondaine wereld
vervreemd van de mens…
Voor wie leeft als een vetgemeste gans
Heb ik dédain, breek ik nimmer een lans
Als ridder, 'honi soit qui mal
y pense'
Uw innerlijk behang wordt transparant
Pas als u niet uw kop steekt
in het zand…
In zo’n vermorzelde stad kon je
Bijvoorbeeld zitten eten
Met steengruis op de rand van je bord
Als je geluk had
En eten
En van het bord was allicht een schelfje af…
Maar onder mijn bewondering voor jou
school toch dedain voor missers en hiaten
bij iemand die te weinig boeken las.
Jij slikte dankbaar, of het manna was,
al wat ik je vertelde over morgen
en over wat er vroeger is geweest.…
geregelde arbeid onwilligen,
Voor de met moedwil mislukten
En de groots onverschilligen,
De reine roekelozen,
Door het kalm leven verworpen,
Die boven steden en dorpen
De woestenijen verkozen,
Die zonder een zegekrans
Streden verloren slagen
En 't liefst met hun fiere lans
De wankelste tronen schragen;
Voor allen, omgekomen
Door hun dédain…
Het is een eeuwig misverstand
Dat de zeeman landen kent
Hij komt er wel maar ziet ze niet
Tenzij 's nachts als men 't niet verbiedt
Want of je op de rede ligt
Der Hoang Ho of Yang Tze Kiang
Drie kwartieren uit de wal
Van Tandjong Priok of Semarang
't Is al eender, 't schip ligt stil
Al is er overdag rumoer
Duizend zeemijl ver van…