Alle inzendingen over Dwarsfluit

Ze blaast een kuiltje in haar wang vlasblond van haar groenblauw haar ogen…

Die Spekman heeft een schitterende tijd Het land in rep en roer en zak en as Hij speelt de dwarsfluit en de contrabas Het nivelleren schept zoveel jolijt Een feest! Wat is de VVD geschrokken! Hoe vreugdevol om ergens voor te knokken!…

Zuivere galmen weerklinken.. Galmen van vreugde.. Weerkaatsen in het licht.. Dwarsfluitgeschal.. Gaat over het land.. Tot ze vervallen in de briese wind.. Galmen van blijdschap.. Galmen van verdriet.. Iedereen geniet.. Van de zuivere galmen.. Van de dwarsfluitmuziek..…

ik loop voor de muziek uit dat doe ik wel vaker speel op mijn oude dwarsfluit het largo van mijn eeuwig verdriet in mijn rug voel ik de trilling van de trommelaars met koude rilling gepaard in weemoedig gelid, het geluid van de klarinettenbroeders ik loop vooruit de tragiek in mijn benen geaard de laatste gang, gedragen, van mijn…

de ochtendlucht was water op rode bessen de avondzon een kers op brandewijn ik hoor dwarsfluiten in mijn minnekozen ergens moet een lied ophanden zijn gewiegde vruchten in een strelende stilte in late slaapwandelende geluiden ik doe moeite om ze vast te houden verzen komen aanstromen in pianospelen maar ik ben bang voor schuimende nachten…

terwijl de dwarsfluit dwarrelt treurt de cello laag in largo in haar hoofd ineens weer de bijna vergeten klanken die nostalgisch schrijnend vergeten beelden oproepen stenen vormen in haar hart de melodie blijft maar hinken tussen twee toonhoogtes hunkerend wachtend op woorden die passen om een lied te vormen rond vreugde en verdriet…

Een dwarsfluit kleeft aan de lippen van een dansend kind dat gul met klanken strooit van een lied. Ik herken de melodie maar ben de woorden vergeten. In de mistlaag vlak boven de grond dwarrelt een ongrijpbaar alfabet, de letters zoeken een woord, een beeld dat past in de lege plekken van het huis waarin ik woonde.…

hand in hand oog in oog laat ons dromen rivieren vol met wilde stromen laat onze lippen laven drinkend uit de blauwe bron mijmeringen zo zoet tot in ons diepste wezen door te dringen helder als een melodie geëtst uit ebbenhout klinkt de dwarsfluit door het dal van beloftevolle dromen in stille maneschijn wachten lotusbloemen…

en de stenen dragen mijn stille stem zij zijn handen vertragen het licht en leiden me naar iets wat ik nog niet weet ik ben mond moeilijker dan de waarheid mismaakt door gifpotten in het nachtelijk huis is er een aards paradijs of een open oog om oneindig lief te hebben de stenen blijven, dat wil ik geloven binnen bereik…

kaak En leuterkoek waar ik voor waak Voor mijn part zoek je 't zelf maar uit Lees eens een boek - en lees het uit Voor je weer kwakt met hol gekwaak Je kromme woorden die ik laak Luchtfietserij waar ik van braak In godsnaam, schei nou toch eens uit Wanneer is 't met je frazen uit Die hol weerklinken zonder luit Gitaarmuziek, viool, dwarsfluit…