Netgedichten

netgedicht (nr. 35.860):

oogappels reiken

hand in hand
oog in oog
laat ons dromen
rivieren vol
met wilde stromen

laat onze lippen laven
drinkend uit de blauwe bron
mijmeringen
zo zoet
tot in ons diepste wezen
door te dringen

helder als een melodie
geëtst uit ebbenhout
klinkt de dwarsfluit
door het dal
van beloftevolle dromen

in stille maneschijn
wachten lotusbloemen
fluisteren sprookjes
in ’t oor
wijl minnekozend
de rozen knus en klein
aan de einder verpozen

de gouden kam
streelt door het haar
het avondrood daalt neer
betoverd zinkt
de trage zon

de maan, knipoogt weer
daar waar liefde woont
leg ik me neer
slaap duizend mooie dromen

windwhisper

01-11-2010