Dat zelfs in wintertijd
ook eens wat schoons opbloeit
denkt edelachtbare
blikt naar bewijs
Al schijnen het te zijn
jurkenboevinnetjes
eerst een Bavaria
knikte hij wijs…
brengt helderheid
bij regen zon
maan in hunne schijn
immer tere tederheid
je ziet
de wereld opgeklaard
je ervaart
de wankelheid
als wereldkaart:
de wereld weegt
beweegt en
wankelt
zo edelachtig
zie je eigenlijk
zelden nooit
hoe weerloos wankel
de wereld waarlijk
werkelijk
wel niet is…
De nasmaak van zoet
is bitter, ik weet het
wel, maar
ik heb geen energie
en ik wil altijd
van alles, maar dan
loop ik hier op de markt
in Marrakech blond rond
praat met een moedertje
en dan wil ik als een moedertje
leven voor mijn lieve lichaam
in harmonie met uien
wortelen, wind en zon
mijn mond edelachtbaar
voor mijn buik…
'Het was een ongeval edelachtbare, ik moest een teil jenever
voor haar klaarzetten, ze wilde haar huid conserveren door
een dagelijkse jeneverbad, toen ik protesteerde dreigde ze
van vier hoog naar beneden te springen’. ‘U woont driehoog
verdachte’. ‘Ze springt eerst een stuk omhoog edelachtbare’.…
Mijnheer/mevrouw Edelachtbare
mijn cliënt is heus niet zó slecht
maar ’t kwam door die halve gare
die de buit op tafel had gelegd
en het voor zichzélf wilde houden!
Stelt u zich dát toch eens voor!…
klok vijf uur,
ik zet als metronoom secuur
vermaledijde decimalen
met het oog op morgen
aandacht voor het kleinst detail
heeft juist mijn grootste zorg
het is mijn secundair natuur
daar sta ik continu voor borg,
mijn brein altijd op scherp gezet
met het oog op morgen
geen komma, leesteken of punt
expres verkeerd gezet
ik handel, Edelachtbare…
in deze botsing
van ongelijke werelden
breekt het woord
barst en kraakt
onder het olijk jolijt
van eeuwige paradoxen
levert enkelvoudige letters
aan het edelachtbare Hof
en de betere huizen
geblakerd hun tradities
en rijk verleden
ogen en oren
koloniseren gewetenloos
de lamme hersenen
beheren strategisch
spraakkunst en bloedsomloop…