Alle inzendingen over Esther

Heel lang geleden heb ik jou bedacht zo had ik altijd iets waar ik naartoe kon leven en toen jij zei hier ben ik was ik niet verbaasd je was precies zoals ik had verwacht maar nu pas weet ik dat ik je niet verzonnen heb…

Als de wortels volgroeid zijn De stam dik genoeg is Als de takken niet wijder worden Zullen de bladeren dan nog blijven?…

gordijnen rafelen in het duister in het licht zie ik jouw gezicht een landschap dat ik op mijn duim ken ik ontdenk iets nieuws de weerkaatsing van de maan belicht de wol op het kleed je bent niet naakt als een slak je hebt de vacht van een wolf ik wil het paradijselijke landschap zien het is een bedrog je witte tanden hebben mijn hart…

Leven is stilstaan is meegaan met dat wat is durven be-leven te be-wonderen. Leven vraagt lef, leven is wonderlijk.…

Hier dit deel van mij gekregen van jou neem het terug en leef Nee, niet gaan ik ben er nog niet aan toe ik had je zo graag het leven cadeau willen doen…

We zien je langzaam worden wat je bent We houden de weg open naar je geluk en we zullen trachten te verhinderen dat je probeert te worden iets wat je niet kunt zijn Weet, dat al wat we voor je zullen doen, voorlopig is Je hoeft niet te doen wat wij niet konden Je moet worden waarheen je zelf wijst: Je eigen wonder…

Wat heeft het voor zin Altijd over het verleden te praten... Soms doe je er beter aan Om het verleden het verleden te laten. Vaak zijn het dingen Die er gebeurd zijn Die je maar beter kunt vergeten. Doen immers vaak nog veel pijn. Het is niet altijd goed Het verleden naar boven te halen. Soms ga je er aan kapot. Is dat de prijs die je…

Ogen zijn spiegels van je ziel.. Je leest er veel uit.. Verdriet, pijn, zorgen, vreugde, angst.. Je ogen verbergen niks.. Al probeer je het uit alle macht.. Vaak zijn je ogen helder.. Helder als een sterrenhemel.. Vol leven..en kracht.. Je ogen vol geluk, vreugde.. Je ziet het meteen.. Schitteren als een diamant.. Soms zijn je ogen…

Ik wil niet praten.. Ik wil zwijgen.. Ik wil niet dat JIJ zwijgt.. Maar ik zwijg wel.. Ik wil geen pijn naar boven halen.. Ik wil het achter me laten.. Ik wil geen nachtmerries meer.. Ik wil rustig dromen.. Ik wil geen slapeloze nachten.. Ik wil lekker kunnen slapen.. Ik wil niet dat ik er aan onder gaat.. Ik wil vooruit.. Is het dan…

Houden van is een groot iets.. Je kan van iemand houden.. Als man/vrouw.. Als ouder/kind.. Als vriend/vriendin.. Houden van.. Geeft een goed gevoel.. Als het oprecht is.. Als het wederzijds is.. Als het puur is.. Houden van.. Kan ook verkeerd uitpakken.. Beklemmend.. Beangstigend.. Kleinerend.. Houden van.. Soms…

"Vervlogen, als sneeuw voor de zon.. De duisternis heeft gewonnen, het licht verloren.. En toch heeft het licht ergens gewonnen.. Je hebt je rust gevonden.. Je gaat daarboven wonen, als een fonkelende ster.. Zodat je altijd over jullie mam, pap en jullie Manon kan waken, vanaf je wolk zo ver.." --------------------------------------------------…

Ik zou toch net zo goed een kind van mijn ouders moeten zijn. Maar het voelt niet alsof ik dat ben, waarom heb jij mij zo laten vallen, heb ik jou wat gedaan waardoor je niet meer in postitieve zin over mij kan praten? Elke nacht denk ik aan je, elke dag ben jij in mijn hart. Waarom heb jij me zo in de steek gelaten? Ik ben toch net zo…

Het leven leek je aan te staren. Het leek alsof je weer verder kon. De zon probeerde je op te warmen. De sterren brachten jou geluk. Toch besloot je weg te kijken. Te vermijden wat je tergde. Donkere donderwolken verschenen in je hoofd. Het bliksemende, het knetterde, het brandde. De pijn was onaanvaardbaar. geen kracht, geen hoop…

Je hebt me geplayed ook al zeg je van niet Wees eens eerlijk Dit verdien ik toch niet Ik was volkomen blind Ik luisterde niet naar vriendinnen Ze zeiden: hij geeft niks om je Maar ik negeerde ze Zo creatief ben ik nou ook weer niet Toch zit ik dit te schrijven In de hoop Mijn pijn te kunnen verdrijven Ik dacht alleen aan jou Wilde…

Een vernietigende storm en stukjes gebroken hoop vervagen in de wind Scherven gevoel onzekerheid de chaos verblindt Maar de warmte van ontferming lijmt de stukjes aan elkaar uitzonderlijke inzet maakt die storm bestuurbaar…

Glazig kijkt ze uit het raam, Waar de landschappen aan haar voorbij zoeven. Amper bewust van haar omgeving. Amper bewust van zichzelf. Duizenden gedachten, Vliegen door haar hoofd. Daar waar het voorheen zo veilig was, Is nu een plek van onheil. Ze durft er niet meer te zijn. Ze durft niet meer te zijn. Duizenden gedachten,…

Er is moed voor nodig om door te gaan, om niet bij het verleden stil te blijven staan. Er is moed voor nodig om aan je zelf te denken, om te voelen ook al is het allemaal pijn. Er is kracht voor nodig om te blijven geloven in je zelf, en te geloven dat alle ellende een keer weg zal gaan. Er is moed voor nodig om door te gaan,…

Je bent weg, niet meer van mij. Wat ik ook zeg, je bent niet meer aan mijn zij. Je keert me de rug, zonder de pijn te verzachten. Je komt niet meer terug, laat mij wachten. Wachten op geluk, op rust, zonder druk, wachten tot dat jij me kust.…

Heel mijn leven heb ik uitgekeken naar dit moment Mijn hoofd kan denken met een ander accent Onderwijl de balans te vinden die ik nooit vinden kon Aangezien ik nooit zocht bij de bron Verfijning van mijn sentiment Het ordenen van gevoelens daaromtrent Het geweten dat ik jaren bezat reek niet verder dan de angst voor de bestraffing Het…

Ik wil ook kunnen dichten Maar dat kan ik niet Dus schrijf ik gewoon Losse zinnen Die zeggen wat ik bedoel Meer nog die dat niet doen Nooit is een pen gevonden Die beschrijven kan Wat ik voor je voel En nu Hier Met de gedachte aan jouw gezicht Ontstaat per ongeluk Toch een gedicht…

- ik droomde dat ik ondergronds leefde dat regenwormen en emelten mijn buren waren met wie ik dagelijks het gesprek aanging het waren conversaties die 'k plezierig vond want ik hoefde me niet constant te verdedigen, we lieten elkaar in de eigen waarde, de regenwormen, de emelten en ik, Nu is mijn gelukzalige droom voorbij,…

arrivés in het dichtersvak je ziet ze niet op internet daar voelen ze zich net even te goed voor om even met het aanstormend dichttalent gezellig quasi collegiaal een chatje te maken neem nou zo’n Hendrik Ido Ambachtsman uit Mokum het lijkt wel een marsman zo ver weg nog verwarrend ook er was al eens echt een dichter Marsman dan maar Esther…

De rede van de troon zou rijker zijn Als er een rederijker op de troon Voor Statenleden en het hoofd der Kroon Mocht spreken in het openbaar domein Voor koning noch vorstin een obligaatje Maar een frivole hoed die zegt "'t is naadje!"…

Yellema Willem Kloos en Egmond van Herendael Martinus Nijhoff en Anneke Brasinga Gerard Graudiaan en Geert van Istendael Willem de Merode, Redbad Fokkema J.J. de Stoppelaar en Henk van der Waal Esther Jansma, Adama van scheltema Theodoor van Rijswijck en Albert Verwey Gerrit Kouwenaar en Anton van der Stok J.C.…

Hulpverleners Buitelen over Elkaar heen Om ouders Die van elkaar Af willen Te ondersteunen In de heftigheid Van de vechtscheiding Waarin ze zijn Verwikkeld - Ieder in zijn eigen Tunnel, met de Beste bedoelingen Maar het totaalplaatje Al lang niet meer Overziend Niet beseffend dat Papa en de jongens Buiten de…

Liefde: vergeten dat je elkaar kent, opnieuw -- elkaar ontdekken.…

Ik droom mijn leven in een parallelwereld -- Het is een achtbaan.…

Wandelen wil ik op het strand De onrust in mijn hoofd Is net als 't water, woest en wild Al bulderend tegen 't zand De storm komt op, een schelp die breekt De vissen worden bang Het zand slaat op, het schreeuwt in mij! De schelle wind die steekt En dagen, jaren gaan voorbij Als plots een zonnestraal Heel zacht mijn natte haren kust…

Daar lag ze, gehuld in witte doeken. Niet wetend hoe groot de wereld is, en wat ze allemaal zou gaan ontdekken. Ze volgde alleen nog maar haar gevoel. Puur en kwetsbaar. Ze huilde en dronk bij haar moeder. Ze zocht de warmte bij haar ouders. Zo jong en kwetsbaar, maar oneindig mooi. Twee maanden oud, en nog een lange weg te gaan. Daar…

Zul je ooit nog beseffen wat je me hebt aangedaan. Dat je jouw eigen leven verkoos en mij in de kou liet staan. Ik was nog zo jong maar dacht alles te weten. Het tegendeel bleek waarna mijn zelfvertrouwen uiteen werd gereten. Daar stond ik alleen, in een wereld zo groot. Met kleding aan maar eigelijk bloot. Onwetend wat er ging komen, met…