Als familie niet meer voelt als familie
Ik zou toch net zo goed een kind
van mijn ouders moeten zijn.
Maar het voelt niet alsof ik dat ben,
waarom heb jij mij zo laten vallen,
heb ik jou wat gedaan
waardoor je niet meer in postitieve zin
over mij kan praten?
Elke nacht denk ik aan je,
elke dag ben jij in mijn hart.
Waarom heb jij me zo in de steek gelaten?
Ik ben toch net zo goed een kind van jou,
waarom vergeef je de ander wel zo snel
en laat je mij net zo hard vallen
alsof je me niet kent..
Mama-Papa, ben ik dan toch geen kind van jullie?
Willen jullie mij dan niet helpen
als het moeilijk wordt,
als een kind zijn ouders juist nu
zo hard nodig heeft.
Waarom voelen jullie de liefde niet,
die ik juist zo hard nodig heb.
Ik kan het toch ook niet allemaal alleen..
Mama-Papa, ik vertrouwde op jullie..
Geplaatst in de categorie: ouders
Een uniek persoon, niemand die dat ooit van jou kan afnemen.