Alle inzendingen over Fatal Attraction

Alles, maar zonder extra's, dat is wat dit is, alles, zonder toevoegingen, het niet kennen van gemis.. Zo simpel is dit, wat jou en mij in z'n macht heeft, zo puur en liefdevol, is de liefde die jij me geeft!…

Iemand die van binnen, eigenlijk maar verder leeg was, zei: om eens te beginnen, wou ik dat je boeken las... Begrijpen heb ik het nooit gedaan, maar hij was zo speciaal, het heeft me toch heel veel gedaan, hij was niet als allemaal... Later, wist ik het plotseling, toen ik weer iemand liggen zag, voor mij een totale vreemdeling, maar…

Ik zie je nog staan, half naakt ben je, ik raakte je maar niet aan, hoe..konden ze? Je gezicht stond op rood, je had gehuild, kwam al bijna in ademnood, je lichaam was bevuild. Ik wil je helpen, en nog zoveel meer, ik wil je wonden stelpen, maar dat kan niet meer! Je hebt levenslang gekregen, voorgoed ben je banggemaakt, daarover…

Ik leefde van dag tot dag, want morgen was vandaag toch niet, totdat ik eens een keer verder zag, zoals iedereen dat altijd al ziet. Dus keek ik verder vooruit, een toekomst ging aan mij voorbij, maar mijn boek is nu al uit, voordat het heeft geleefd in mij...…

De klap kwam hard aan, ook nog eerder dan gedacht, ik had er nooit naar toe moeten gaan, maar wie had dit verwacht? Een beetje tegenslag was te voorspellen, maar van ruïneren sprak men niet, nu kan ik wat ik wilde niet meer navertellen, omdat men mijn beelden niet ziet. En ze omschrijven is te veel gevraagd, zoiets maakt niemand mee, ik…

Je kust me zacht, ik voel dat je me streelt, zie dat je naar me lacht, terwijl je je liefde deelt.. Je pakt mijn hand, en kijkt me aan, we draaien van kant, en je laat hem weer gaan.. Mijn haar glijdt langzaam, langs dat van jou heen, ik voel even een lichaam, en dan weer geen.. Dan zie ik je weer kijken, met je mooie ogen, zoveel…

Niet opgaan in muziek, niet kunnen dansen op de maat, dan krijg ik weer kritiek, die iedereen behalve ikzelf verstaat! Ik kan dingen niet goed zeggen, want ik kan mezelf niet horen, probeer me er tevergeefs bij neer te leggen, ik ben ermee geboren! Ik ben allang blij, dat ik kleuren zien kan, maar er mist gewoon iets in mij, en daar word…

Ik wil alleen maar even weten, hoe het met je gaat of je me alweer bent vergeten, maar het is te laat ik wil alleen maar even horen, of je nog eens denkt aan mij ik leek voor jou te zijn geboren, ach, aanstellerij want als dat zo was geweest, waarom heb je me dan verlaten mijn leven was voorheen een feest, nu weet ik je alleen nog…

Ik zie ze weer, de beelden, ze blijven herhalen, keer op keer, zie ik ze, in mijn hoofd ronddwalen. Geen rust, geen pauze, laat ze maar weer komen, een dagelijkse lust, van beelden die, mijn gedachten binnenstromen. Alleen ik weet, waar ze voor staan, ze voeden mijn leven, nooit op dieet, komen en gaan, de beelden, over mijn bestaan…

Ben in de drank verdronken, proef de smaak niet meer voel me diep gezonken pak altijd die drank maar weer... De geur ruik ik ook niet meer, zoveel heb ik geroken waarom heb ik mezelf alweer In die drank gestoken? Mijn benen worden zwaar, ze tillen mijn gewicht niet meer ik loop van hier naar daar en val uiteindelijk neer...…

Dansend in een lege straat, zo vrij als het maar kan, gekleed in een wit gewaad, daar sta ik dan. Een meisje met blond haar, weet nog niet echt veel, k doe gewoon alles maar, omdat ik het zo wil. Kijk daar ben ik dan, zoekend naar wie ik ben, wetend dat ik me niet vinden kan, omdat ik mezelf al ken. In die lege straat alleen, dans…

Ik kan je niet beloven, dat ik je voor altijd mis, ik kan het je doen geloven, maar stel dat het niet zo is... En ik kan je niet zeggen, dat ik voor altijd van je houd, ik zou je de woorden kunnen opleggen, maar stel ik ben je niet trouw? En ik kan je ook niet alles geven, want misschien krijg ik dan spijt, want als onze liefde niet was…

Gewikkeld in overmoed, in drang, ben ik toch stiekem een beetje bang, maar overspoeld door het onvoorspelbare, zal ik toch deze weg bevaren, en wie mij stoppen kan, zal niet bestaan, ik zal hoe dan ook verder gaan, verschrikking, verbazing en onenigheid zullen mij passeren, maar ik zal dit moeten tolereren, want ook geluk, blijheid en passie…

ik staar naar een lege kist, en ik zie mezelf al liggen, later kan ik zeggen dat ik eigenlijk al wist, dat het vandaag moest zijn... Het fluweel langs de zijkant voelt zacht aan, en ik wen al een beetje, vandaag is het tijd om te gaan, en later kan ik zeggen dat ik dat eigenlijk al wist... Ik stap er al vast in, ik hoef nu alleen nog maar…

Waarom sprak je over liefde, als je nooit van me hebt gehouden, waarom deed je me doen geloven, dat mijn liefde nog beantwoord zou worden... Waarom gaf je mij die aandacht, als ik je niet eens boeide, waarom deed je alsof ik nog kans maakte, waarom schonk je mij die hoop? Hoe kreeg je me zover, dat ik steeds meer voor je begon te voelen…

Het lijkt alsof er bij jou geen grens bestaat, over de kwestie van verlangen, Steeds hoop je dat het verder gaat, dat maakt me bang! Dan zie ik je kijken, ben je nou al zover? Maar dan laat ik het echt wel blijken, je kan toch even wachten? Mijn gevoel voor jou draait om meer, schat, ik ben nog jong, waarom dring je aan steeds weer, we…

1 seconde lang, beinvloed nu al mijn hele leven, ik was voor het eerst doodsbang, en ben dat ook gebleven ... !…

Ik kan het voelen, er is iets mis, je doet zo anders vandaag, maar je ontkent dat het zo is, als ik je er naar vraag. Waarom ontwijk je dan mijn ogen, kijk je me niet aan, ik voel me voorgelogen, je zei dat je nooit zou gaan. Maar ik heb nu dat voorgevoel, dat je me gaat verlaten, je hebt alweer een ander doel, het is voor het laatst…

Jij hebt alles wat je wilde gekregen, en je bent omringd door mensen, ook nergens bij achtergebleven, en vervuld zijn al je wensen! Ik ben niet rijk, en wensen heb ik nog in overvloed, ja als ik mezelf in de spiegel bekijk, dan zakt mijn allerlaatste beetje moed. Maar mijn hart zit vol tot aan de rand, ik weet wat liefde is, en bekijk…

Het was zo voorspelbaar, dat het niet uitkwam, het was te verwachten, en juist daarom gebeurde het niet, niet toen, op die dag, waarvan iedereen dacht te weten, wat er gebeuren ging. Nee toen bleef het stil, maar later, een klein maandje later, toen iedereen het al lang vergeten was, werd men overspoelt, door het gene waar we toch zo…

Ongevraagd verscheen je in mijn leven, en het beviel je wel, dus je bent er ook gebleven, dat was voor mij een hel. Toch is het me gelukt, om je uit mijn te leven verbannen, nu ga jij eronder gebukt, maar ik blijf zelf ook gespannen. Want ben ik nou blij en tevree? nu ik weer ben bij het begin, zit ik er niet een klein beetje mee, ik…

Laten we even zwijgen, en alleen maar kijken, naar hoe mooi deze liefde is. Laten we even genieten, door woorden niet uit te spreken, maar te laten blijken. Laten we elkaar even vasthouden, heel kort, om deze liefde te voelen. Want dan hebben we gezien, samen, met elkaar, hoe mooi onze liefde is. Te mooi om stuk te gaan, zo mooi…

Ga maar dan het is tijd dat je gaan kan zonder spijt Baan je weg langs mijn ogen en nog sorry dat ik heb gelogen Je kon al eerder gaan maar ik had nog hoop kijk me niet meer aan loop traantje, loop!…

Ik heb er nooit naar gezocht, nam die moeite niet, maar mijn hart is nu vanzelf, aan dat van jou verkocht, alleen maar liefde, geen verdriet. Dus bestaat de ware liefde echt? Of is dit slechts een opwelling, heb ik me te vroeg gehecht, het is alsof ik alsmaar glijd, langs een eindeloze helling. Alleen maar rollen, nooit meer klimmen,…

Kom, ga met me mee, doe alsof je vliegen kan, over landen en de rode zee, daar word je vrolijk van! Kom, doe eens gek, laat je lekker gaan, ren over het ruwe wegdek, hier ver vandaan! Kom, en loop zo hard je kan, kijk eens, je zweeft! We maken er een wedstrijd van, laat zien dat je leeft!…

Als ik terug kijk op hoe het vroeger was, toen we alles nog moesten bereiken, we met zijn allen nog zaten in de 1e klas, als ik daar nu op terug durf te kijken, dan zie ik tot mijn grote spijt, dat ik nu niet meer durf te dromen, of te denken aan een mooie tijd, want die van vroeger zijn ook niet uitgekomen, ja dan zie ik hoe mijn verwachting…

Zal het ooit zoveel regenen, dat het de wereld doet overlopen? Zal de sneeuw eens zo dik zijn, dat het de hele aarde zal bedekken? Of is het de zon die zo fel zal schijnen, dat het ieder mens zal doen verblinden? En misschien zijn 't wel de wolken die op een dag, naar beneden komen vallen als bakstenen. Ja dat vraag ik me dikwijls af…

Kijkend naar zichzelf, treurt vaak ieder mens, 't lichaam voldoet nog niet vanzelf, aan zijn of haar volmaakte wens. Accepteren is er helaas niet bij, dan nog liever op dieet, en zijn ze daar alweer voorbij, komt het voor dan men helemaal niks meer eet. Maar bestaat er dan geen maatstaf, gaat het eindeloos door, zien we nooit eens achteraf…

Je ogen vertellen levensverhalen, je lippen beschrijven boekwerken, ik kan maar niet van je gezicht afdwalen, en kan niks negatiefs opmerken. En ik ken je niet, nooit gezien, je zit alleen maar naast me in de trein, ik weet alleen je gezicht, en bovendien, voel ik ondertussen pijn. Vraag me niet waarom, of hoe zoiets nou gebeurt, ik geef…

'Wind mee is wind tegen, als je de andere kant op wil,' die woorden had ik van jou gekregen, ze klonken koud en stil.. Pas veel later heb ik begrepen, wat jij hiermee bedoelt, soms laat je je meeslepen, door iets dat je voelt.. En ik voelde hier pijn, ongeluk en gebreken, want jij was niet wie je wilde zijn, is uiteindelijk gebleken…