Hartenkreten

hartenkreet (nr. 3.297):

Door vreemden aangeraakt

Ik zie je nog staan,
half naakt ben je,
ik raakte je maar niet aan,
hoe..konden ze?

Je gezicht stond op rood,
je had gehuild,
kwam al bijna in ademnood,
je lichaam was bevuild.

Ik wil je helpen,
en nog zoveel meer,
ik wil je wonden stelpen,
maar dat kan niet meer!

Je hebt levenslang gekregen,
voorgoed ben je banggemaakt,
daarover wordt gezwegen,
je bent door vreemden aangeraakt.

Ik wil iets voor je doen,
ik kan je niet verwarmen,
door die gebeurtenis van toen,
kan ik je niet meer omarmen.

En kan ik dat dan nog wel eens?
Waarom jij en niet ik?
Zo plotseling, opeens,
bekom je ooit nog van de schrik?