Alle inzendingen over Fatal Attraction

een witte stip vloog stilte naar de horizon tot dat adembenemende fatale moment waar het leven genomen werd en de ziel hen ontviel de banden zijn niet verbroken in een anders samenzijn alleen leven etst de pijn van de zielverbondenheid…

Het witte goud wordt mij nog eens fataal, Die geur alleen al, als ik dan moet plassen. Diep binnenin mij zit een hypochonder, Die duikt nu weer voor negen maanden onder.…

Eet dan haar minnaar als een middagmaal: de zwarte weduw' is een femme fataal.…

wachten staat Mooi, dat is wat men meestal van haar vindt Een niet te doorgronden schoonheid Al velen door haar magie verblind Werkelijk tot alles bereid Door haar schoonheid wordt de rest vergeten De pijn die ook zij soms bij zich draagt Niemand wil haar donkere kant graag weten Er is dan ook niemand die daar naar vraagt Als femme fatale…

zij kleurt haar lippen met een vaag verlangen en spiegelt zich in het gevoelig licht veroorzaakt oorlog in een aantal mannenmagen... terloops maar nog gespeeld voorzichtig verleidt ze allen die zich in haar dampkring wagen geen man durft haar op de vrouw te vragen of hij kans maakt op wat klein geluk zij speelt het spel geraffineerd met graagte…

de wurggreep van beton snoert het groen verdriet alom de mond het snikken van de wilgen benadert de fatale hik van terminale meanders de nog glasloze skeletten staren als binnenin reeds lang voordien dit overspel vensterkoel is gesmeed de toevoerweg naar het geraamte wordt met fluisterasfalt tot een complot gesmeerd.…

Het begon zo mooi Met Sven in oranjetooi Hij was lekker op weg en lag voor op Lee een seconde of drie Toen kwam die fatale wissel Zijn coach stuurde hem naar de binnenbaan hij was even verward en reed een scheve schaats helaas zijn gouden medaille ging naar Lee hij pakte de eerste plaats…

Twee kleine meisjes hebben zich verdronken Omdat ze in de tijd terug wilden reizen Als oorzaak viel een serie aan te wijzen Waarin die zaken zeer waarachtig klonken Bij een verzinsel is zo'n ramp begonnen Maar geen weldenkend mens krijgt dàt verzonnen…

(Lekker maar even) Zij gebruikt haar schoonheid om mannen te misleiden De roos geurt verleidelijk Haar seksualiteit zorgt voor stort in ongeluk De roos in extenso zwart Begrip uit Romantiek uit laat-negentiende eeuw Verlangen werd bekoring Haar ware geslachtsdrift uit zich in begeerte naar alles lekker, maar even...…

ik geef je mijn hart wederom in jouw handen jij koestert mijn ziel opstandig in wezen agressie als taal maar ik heb jou het kind laten lezen hoe het beloofde kijkend naar ogen hunkerend naar liefde reagerend als staal spijkerhard vloekend op laagwater zoekend naar de steek in fataal jij hebt gebloed in woord en gedachten voelde…

onzichtbaar als een sluipschutter worden de mensen benaderd om dan aangeraakt te worden gelijk kleintjes tikkertje spelen met een onverhoedse handdruk een zoen of een kus op de wang als het niet met een niesbui is de samenleving raakt ontredderd door gezaaide verbijstering en angst waar het monster niemand ontziend onder de leden van…

HIER het werksysteem daders advocaat respect dus voor zijn mening zoals dit gaat maar jouw medekerkganger hij die zich ernstig misdraagt op deze manier te verdedigen enwel Jezus zo te laten zien ik als gelovige nee mij niet gezien ontwrichting van de bijbel ja joh ga nu maar gratis werken nu blijkt het geloof uitdragen…

ze doet niet aan goedheid houdt van slechtheid verslindt slachtoffers in haar valse echtheid ze mijden haar en zoeken haar op zijn bang en gefascineerd ze leeft zonder om te kijken in verdorvenheid gedisciplineerd haar eigen normen en waarden met haar zelfverzonnen maatstaven verbloemen haar manier om regels systematisch te ondergraven…

Ik was streng maar wel rechtvaardig Niet joviaal maar toch wel aardig Werkte in het onderwijs Hij was streng maar wel hulpvaardig Deed zijn plicht Was nog zo jong had nog volop zicht ook in de raad voor allemaal Tot dat moment die dag werd ‘t werken in het onderwijs voor hem fataal…

Dat dorpse denken is ons weer fataal, en Duitsland pakt dan ook nog eens de graal.…

Steeds meer chronische zieken Steeds meer regen Steeds meer absurde bliksems Steeds meer idiote moorden Steeds meer kankerpatiënten Steeds meer oorlogen met fatale gevolgen Steeds meer haat en nijd Steeds meer, en wat kunnen we ertegen doen? Steeds minder.…

volmaakte buigingen zijn fataal ik ben het, ik ben het maar er is een koninkrijk onder de grond onbeheerd en schitterend ik weet het. ------------------------------------ uit: 'Minuscule oorlogen', 2004.…

Het straatbeeld leemt gekaderd in restanten van rust om mijn lengteas heen en op dat fatale moment regent het zelfvertrouwen nat nietigheid droogt mijn rug overtuigd de klus geklaard te hebben slaat het paard machtiger dan ik door geen schrik getoomd de dodenrit op hol…

Het vreugdevuur met oudjaar was te hoog, De toren die vervaarlijk stond te fikken, Bleek deze week fataal voor mevrouw Krikke, Op beeld sprak zij een trieste epiloog. Nu zoekt Den Haag dus naarstig naar een ander, Maar alsjeblieft, toe, níet die Alexander.…

Ik kan je niet beloven, dat ik je voor altijd mis, ik kan het je doen geloven, maar stel dat het niet zo is... En ik kan je niet zeggen, dat ik voor altijd van je houd, ik zou je de woorden kunnen opleggen, maar stel ik ben je niet trouw? En ik kan je ook niet alles geven, want misschien krijg ik dan spijt, want als onze liefde niet was…

Gewikkeld in overmoed, in drang, ben ik toch stiekem een beetje bang, maar overspoeld door het onvoorspelbare, zal ik toch deze weg bevaren, en wie mij stoppen kan, zal niet bestaan, ik zal hoe dan ook verder gaan, verschrikking, verbazing en onenigheid zullen mij passeren, maar ik zal dit moeten tolereren, want ook geluk, blijheid en passie…

ik staar naar een lege kist, en ik zie mezelf al liggen, later kan ik zeggen dat ik eigenlijk al wist, dat het vandaag moest zijn... Het fluweel langs de zijkant voelt zacht aan, en ik wen al een beetje, vandaag is het tijd om te gaan, en later kan ik zeggen dat ik dat eigenlijk al wist... Ik stap er al vast in, ik hoef nu alleen nog maar…

Waarom sprak je over liefde, als je nooit van me hebt gehouden, waarom deed je me doen geloven, dat mijn liefde nog beantwoord zou worden... Waarom gaf je mij die aandacht, als ik je niet eens boeide, waarom deed je alsof ik nog kans maakte, waarom schonk je mij die hoop? Hoe kreeg je me zover, dat ik steeds meer voor je begon te voelen…

Het lijkt alsof er bij jou geen grens bestaat, over de kwestie van verlangen, Steeds hoop je dat het verder gaat, dat maakt me bang! Dan zie ik je kijken, ben je nou al zover? Maar dan laat ik het echt wel blijken, je kan toch even wachten? Mijn gevoel voor jou draait om meer, schat, ik ben nog jong, waarom dring je aan steeds weer, we…

1 seconde lang, beinvloed nu al mijn hele leven, ik was voor het eerst doodsbang, en ben dat ook gebleven ... !…

Ik kan het voelen, er is iets mis, je doet zo anders vandaag, maar je ontkent dat het zo is, als ik je er naar vraag. Waarom ontwijk je dan mijn ogen, kijk je me niet aan, ik voel me voorgelogen, je zei dat je nooit zou gaan. Maar ik heb nu dat voorgevoel, dat je me gaat verlaten, je hebt alweer een ander doel, het is voor het laatst…

Jij hebt alles wat je wilde gekregen, en je bent omringd door mensen, ook nergens bij achtergebleven, en vervuld zijn al je wensen! Ik ben niet rijk, en wensen heb ik nog in overvloed, ja als ik mezelf in de spiegel bekijk, dan zakt mijn allerlaatste beetje moed. Maar mijn hart zit vol tot aan de rand, ik weet wat liefde is, en bekijk…

Het was zo voorspelbaar, dat het niet uitkwam, het was te verwachten, en juist daarom gebeurde het niet, niet toen, op die dag, waarvan iedereen dacht te weten, wat er gebeuren ging. Nee toen bleef het stil, maar later, een klein maandje later, toen iedereen het al lang vergeten was, werd men overspoelt, door het gene waar we toch zo…

Ongevraagd verscheen je in mijn leven, en het beviel je wel, dus je bent er ook gebleven, dat was voor mij een hel. Toch is het me gelukt, om je uit mijn te leven verbannen, nu ga jij eronder gebukt, maar ik blijf zelf ook gespannen. Want ben ik nou blij en tevree? nu ik weer ben bij het begin, zit ik er niet een klein beetje mee, ik…

Laten we even zwijgen, en alleen maar kijken, naar hoe mooi deze liefde is. Laten we even genieten, door woorden niet uit te spreken, maar te laten blijken. Laten we elkaar even vasthouden, heel kort, om deze liefde te voelen. Want dan hebben we gezien, samen, met elkaar, hoe mooi onze liefde is. Te mooi om stuk te gaan, zo mooi…