Woel me gedachten malend
Naar het eind van deze nacht
Slaap heeft het al weer
Verloren van dringende
Gedachten die door farmaco
Een tijdlang waren stilgelegd -
Nu zijn ze er weer, gedachten
Van toen, gedachten van nu,
Gedachten van straks als
Het leven er niet meer is
Dichtbij de aarde voel ik me nu
En de turf waaruit ik geboren…
Het bos dat ik niet meer zie
is het bos dat ik in de aarde
van mijn geheugen bewaarde
met varens tot aan de knie.
Ik blijf wel de schoolknaap die
in schuilhoeken van geblaarte
onmetelijk moed vergaarde
en longen vol poëzie.
Ik ben om het even wie
maar ik adem mijn eigen aarde.…
Verouderd, ziek en vol herinneringen
wordt hij berecht, rondom hem sloot het net.
De generaal is gister vastgezet
in de gevangenis van Scheveningen.
Er is geen blijvend einde aan geweld,
zolang nog iemand roept: hij is een held.…
Ik heb gehoord dat die beginneling
Die landde op een weg bij Arnemuiden
Stuurtechnisch wel de klok had horen luiden
Maar verder niet wist waar de klepel hing
Maar ach, zo wordt door mensen uit die buurt
Wel vaker in den blinde iets bestuurd…
In mijn geboortestreek groet de grenssteen al van verre.
Het land van Herve roerde ooit eens samen
haag, arden en uitzicht op de hoge venen;
kerk en kapel zijn verhelderd met trotse grandeur.
In Montzen wasemen de bossen romantiek,
waar Mendelsohn ieder moment voorbij kan lopen.
Bij briljant Frans en diepzinnig Duits voel ik me thuis.…
Wij laten de oudste tijden,
waarvan geen andere
nationale gedenktekenen
dan steenblokken
bouwvallen, legenden
of oorkonden in het Latijn
zijn overgebleven, rusten
en nemen als aanvang
en uitgangspunt de 13e eeuw
alwaar wij ons bevinden
in het hart der kruistochten
Wij nemen omstreeks
het jaar des Heren 1200 zelfstandig deel…