Alle inzendingen over Gedachtes

gedachtes van inzicht ondergedompeld in overdadigheid binnen flinterdunne marges in verwarde beeldtaal als ik beter wist zou ik verstommen waarneembaar in een afgedekt perspectief afdak tegen beter weten in…

In de menigte los ik op en besta ik niet Gek wordend van mijn gedachtes creëer ik mijn eigen verdriet Tegenstrijdige gevoelens altijd in gevecht met elkaar Want de een wil opvallend zijn maar de ander is nog lang niet klaar om zichtbaar te zijn…

jouw ogen zo donker en vol emoties jouw pijn jouw gedachtes zo belangrijk voor mij mijn gevoel zo diep zo intens doordrongen, van alles wat er omgaat in jou mijn liefde,mijn hele wezen het is voor altijd van jou…

Positieve gedachtes Onzichtbaar, doch zo krachtig Sterk van wil en geest In een lichaam onbevreesd Trachten ruimte en de tijd In heerlijkheid te proeven... Enkel maar het willen leven Flatteert het woord “onsterfelijkheid”…

de wind neemt m'n gedachtes mee ik ga er achter aan alsof ik op bladeren jaag die rollen over de grond van deze lange straat. (waar zijn m'n gedachtes nu? o ja, door de wind meegenomen. honderd keer herhaal ik dit in m'n verwarde hoofd. op deze kille ochtend deze onrustige ochtend).…

Spannende gedachtes daar doen we het voorlopig mee.…

Afwezige blik verraadt steeds afdwalende gedachtes. Hopend, dromend, liefde te vinden, eenzaamheid ontvluchten. Slaap niet kunnen vatten, nacht schrijdt onverminderd voort. Haar naam herhalend in gedachten, slaken verlangende zuchten. Uitkijkend, fantaserend naar het eerste moment van samenzijn.…

Deze gedachtes vind ik zo irritant, ze zijn gewoon een grote last.…

Toen ik je net leerde kennen Ging ik met gedachtes rennen Toen we beiden 22 waren speelde ik met je haren en jij met de mijne precies dat fijne Ik mis je nog elke dag hoe vaak ik dat ook zeggen mag…

Levensverwachte gedachtes en incasseringsvermogen. Beide handen op de tegenpolen ondersteunen, dragen de aardse last alles draaiende houden rond een as die niet van haar is. Als we elkaar omarmen in kalmte, omhelst de tijd haar even met stilte.…

Alle gevoelens lopen door elkaar heen Voel ze maar, voel ze maar, maar nee voelen doe ik geen Ooh, god mijn taak is te zwaar En ik weet, ik ben nog lang niet klaar Geef mij mijn gevoelens en gedachtes terug Geef mij weer mijn leven, geef mij weer die brug Alle gedachtes lopen door elkaar heen Pak ze maar, pak ze maar, maar nee, vasthouden doe…

Al die gedachtes wij met zijn twee en dan komt weer in je op Ja of Nee. Zijn we er nou klaar voor dat is de grote vraag, je bent vrienden en hebt ook wel eens kriebels in je maag. Soms zitten er gedachtes tussen jullie in, we zijn nu zulke goeie vrienden heeft dit wel zin.…

Vervreemde gezichten, ongekend stilzwijgend Jij mijn lichaam, langzaam stijgend Jij mijn ziel, fluisterend zacht Zonder woorden, versterkende kracht Ongekende gevoelens, gedachtes verward Jij mijn liefde, in mijn hart.…

gevoelig ben ik in mijn stilte mijn geest in het universum op oneindig denken zonder gedachtes overgeven aan eindeloze gevoelens op die plaatsen waar ik het nooit meer kwijt raak de zon schijnt en ik denk aan vandaag en gisteren in het centrum van gewone dingen…

In de zoektocht naar mezelf Raken mijn gedachtes steeds Meer in de knel, Leer ik in te zien Dat ik moet stoppen Met wegduiken voor alles Dat op mijn pad komt, Wegduiken achter die muur, Om niet gezien, niet gehaat Te worden door hen die er Wel zijn, maar die ik nog niet Kan zien; dan worden mij De ogen geopend, want die muur…

de wereld draait door hersenspinsels van jou en mij.. dus er is eigenlijk geen verschil.. tussen jou en mij.. want zonder jouw actie was er geen reactie.. en reactie creeert wederom een stroming van actie.. dus stilstaan is geen optie.. tijd is geen kwestie van dag en nacht.. tijd is gebonden aan de biologische klok die in je tikt.. het strikt…

De bomen gaan voorbij En toch blijven ze staan Jij niet Jij gaat waar Het bekende onbekend is Waar thuis ligt Is waar de vlinders vliegen Waar de golven hoog zijn En waar jij onderaan staat Kijkend Voelend dat je er een deel van uitmaakt Ook al lijk je nog zo klein Door de ogen van de zon Aan de neerkomende hemel In je dromen Vervuld…

Achteloos sta ik in de regen, Verzopen in mijn gedachten, Maar het maakt niet uit. Ik ben leeg, Maar toch zo vol.…

Zonnestralen doen de ochtendnevel in mijn hoofd verdwijnen, Een nieuwe dag als velen maar anders dan andere. Dag gekleurd door waterige morgen licht, doet zorgen verdwijnen als sneeuw voor de zon. Maar de in schaduw gehulde sneeuw blijf liggen. Een dag vol perfecte imperfectie.…

Badend in duister Verlangend naar jou Drijf ik op de oceaan Verloren in het gemis Gedachtes raken bevangen Verleden, heden, toekomst Zink langzaam, Tot de bodem van het bestaan Een diepe slaap Vervult mijn wens Geest overstijgt Stroomt weg Naar een plek Waar ik jou ontmoet Waar zielen versmelten Het duister verdwijnt…

Depressie Los je niet op door je eroverheen te zetten Door je niet aan te stellen Voor depressie hoeft geen reden te zijn Je kan je er niet altijd tegen verzetten.... Soms heb je niets Soms heb je alles Maar geluk is niet te koop Geluk kun je niet maken Depressie is niet iets waarvoor je kiest.... Het is dat ene gevoel dat je iets…

Gewoon weg van al die negatieve gedachtes en zijn zoals ik wil…….. Geen twijfels meer en bang zijn wat mensen van me denken…... mezelf nergens voor te schamen…… Een dag met niemand rekening te houden en doen wat “ik” wil…….. Maar waar is deze wereld………..?…

in tijd zoeken wij de woorden herlezen in een universum geboren bloesem moet vallen zinnen scoren gedachtes in tijd vleugels branden tot wij opnieuw vallen horizon zonder eind niet te begrijpen alleen maar voelen en de kleuren ruiken…

Zwevend over de regels, letters los van elkaar Verbonden door gedachtes, door een schrijvende hand Veel zeggend, of juist niets de leegte opgevuld als een stilte op papier Niets blijft onbeschreven, niets blijft bespaard Geschonden op papier Zoals het in het echte leven gaat.…

Door jou, door gedachtes Of ze waar zijn of niet Alleen jij kunt dat zeggen Maar jij bent hier niet Bij een ander? Bij je ex? Vrijer zonder mij ? Of werkend, in gedachten Misschien wel bij mij.…

Kopstukken hoe kan ik me van je losrukken de wijde wereld in moet lukken ook al moet ik laag bukken ik zal mij opsmukken met gedachtes aan Kopstukken. Kopstukken laat de wereld je niet platdrukken de politiek heeft zat nukken er lopen nogal wat krukken rond, maar het zal lukken kruising, kerk, school Kopstukken.…

Wanneer het lichaam rusten moet De gedachtes werken gaan. En slaap noch werkelijkheid gevat kan worden. Wat rest mij dan te doen? Niks anders dan het los te laten... De tranen komen ’s nachts Wanneer alles donker is En slechts het huilen van de wind Mijn stil verdriet verstoort.…

langzaam drink ik de fles leeg om even mijn pijn te verzachten om even nare gedachtes te kunnen verzachten vragen zul ik blijven houden waarom aan de drank?…

Gebruikt hetgeen beter met en voor gedachtes nooit gedacht, om hen te vormen zo voor en tegen zielenklacht.…

Mijn gedachtes staan stil Is dit echt wat ik nu wil? Ik ben zo alleen ik voel de pijn Wat ik nu wil? Elke seconde bij je zijn! Luister naar je hart Dat is vaak wat wordt gezegd Hou ik van hem? Ja en dat meen ik echt..…