Alle inzendingen over Gemis

Het feitelijke kennen hoe alles met alles samenhangt In verband brengen met het ingebeelde waarin lijkt alsof verschillen onafhankelijk van elkaar gebeuren Niemand verwacht dat jij consequent en exclusief in één richting denkt…

beelden flitsen voorbij een gezicht op de voorgrond kijkt naar zich zelf en lacht de ogen worden gesloten even om het beeld vast te houden en koesteren het blije gevoel uit langvervlogen tijden ik kijk weer naar buiten alles gaat door in grote snelheid en onverschilligheid maar ik ik lach nog steeds…

nu de zeilen zijn gehesen jij aan jouw laatste reis begint je lichaam bleek niet te genezen vaar jij met de morgenwind op naar nieuwe avonturen varend naar het zomerland dankbaar voor alle mooie uren staan wij aan de waterkant zeil je langzaam uit het zicht overmand zijn wij door smart maar je warmte blijft en licht voor altijd in ons…

Langzaam dringen geluiden door van de wereld buiten Ik ben in de mijne de warmte van het bed het verlangen naar jou Jouw lijfs warmte naast me je buik, je borsten, je billen te voelen tegen me aan Zo samen te ontwaken langzaam, snuivend van elkaars lucht Vermengend ons nachtvocht De geilheid te voelen zwellen Te verenigen Te versmelten…

het was stil in het lawaai van afwezige ogen geluiden van hun ziel beroerden ons aller hart toch brak het ijs toen na klanken van gedeelde smart ‘t licht zich af kon stemmen op het heden ieder werd op zijn unieke wijze verder vrijelijk in eigentijdse cadans medegezogen opdat zo weer de toekomst kon worden beleden…

Geen vreugde meer, traan na traan, keer op keer!…

Lopen voor m'n gedachten ze blijven dichtbij in de schaduw wachtend op mij Dus loop ik tot ik niet meer kan gaan tot m'n gedachten weer voor me staan…

Ik mis je elke dag weer Ik blijf aan je denken, ik blijf over je dromen Wanneer zal je terugkomen? Wanneer zien we elkaar weer Misschien wel nooit meer Ik blijf hopen op de dag dat je bij me bent Maar in ieder geval het is fijn dat ik je heb gekend Misschien zie ik je een andere keer Misschien..., misschien niet meer…

hij was drummer geweest, in zijn lang vervlogen jeugd toen hij elk weekend wel in iemands armen lag feestend, vrijend. tot hij haar zag…zijn zwarte huid tintelde van verlangen - hij kon het nog voelen - zijn liefde maakte hem haar man, later vader, en uiteindelijk opa en toch… ze ging van hem weg nam zijn liefde mee, na al die fijne jaren…

was jij maar dood dan was het zoveel erger mijn tranen niet onzichtbaar mijn hoofd niet zo bewolkt een meisje een vrouw in rouw in stilte in zwart en niemand zou iets vragen want zwart is een gevoel van leegte onzekerheid en zaam want één is weg…

Men heeft alles wat zich wenste, een bestaand gezin met mooi huis, 'n toffe job, geen geldelijk tekort, toch voelt het hart als 'n kluis. Opgesloten in eigen diep verlangen, geen gehoor of antwoord bij de ander, het gejaagde leven, geen tijd meer, je wordt zelf je grootste tegenstander. Zekerheid wat alles heeft overgenomen, angst om…

Je kan iemand omschrijven door te weten welke gazet zij leest een stem, die hoger klinkt met de jaren de nood, die zij aan spullen heeft Het mandje met de rollator gevuld met allerhande zaken twee kussens, programma's van de week in de winter handschoenen, muts en sjaal een warme deken, zij is voorbereid Vaak de weg naar een activiteit…

Verborgen in vergetelheid Gekleurd door tijd Ligt het schrift tientallen jaren Stof en vuiligheid te vergaren Het kind ooit vol enthousiasme Krijgt nooit meer een schrijvers orgasme…

In mijn jonge jaren niet gekregen, Ze zijn altijd uitgebleven. Toen zag ik jou, Jij hebt mij laten weten wat ik in die tijd ben vergeten, Nu wist ik wat ik hebben zou. Jij gaf mij hetgeen wat ontbrak, mijn leven teruggegeven. Dit ene moment, gezien als gemist sentiment. De seconden die de knuffel duurde, de seconden waar ik mijn leven…

Dat mijn liefde voor jou onvoorwaardelijk is Krijgt een nog diepere betekenis Door mijn nimmer naar buiten gebrachte eenzaamheid Omdat ik jou, mijn lief, zo vreselijk mis.…

Een begraafplaats Stil in Crooswijk Hoge bomen op een rij Een grindpad, serene rust Het is mooi Maar maakt niet blij Je rust hier nu al menig jaar Jouw werk is reeds gedaan En hoewel ik vaak verzaak Kom ik vandaag weer bij je staan Ik mis je papa Ik mis je meer In iedere zin van het woord Ik mis je als ik eenzaam ben En hoop dat je me…

10 maanden ben je nu al weg vind je 't gek als ik zeg: ik mis je ontzettend maar weet, waarom je het deed: Je droom realiseren met de liefde van je leven waar je hier in Nederland alles voor hebt opgegeven Lieve dochter ik hou van je en weet dat je het geluk hebt gevonden; in ons hart zijn we altijd met elkaar verbonden!…

Een oneindige leegte om me heen en van binnen een enorm meer aan tranen, zoveel verdriet dat me overweldigt ik kan van dit verdriet, deze leegte, nooit winnen deze pijn treft mijn hart bliksemschicht na bliksemschicht Je bent de eerste in mijn leven waar ik intens veel en met heel mijn hart van heb gehouden waar ik heel mijn ziel aan wou geven…

Wat een crisis is Weet elk aan de dis gewis. Gis dat ik iets mis.…

Veeg mijn tranen niet van me af Laat ze zitten, laat ze lopen Ze moeten blijven bestaan Ze moeten laten zien Dat ik je nog steeds mis Dat je me nog steeds raakt Zelfs na al die jaren Veeg ze niet weg Laat ze lopen, wegzakken in de grond Laat ze leven, in mijn bloemen zichtbaar Rode rozen waar jij zoveel van hield.…

Ze wilde hoe dan ook mee Terwijl ik voor 2 anderen Haar zussen had gekozen Stoer kroop ze uit haar nest Een rood proppie tussen dozen Ze was klein, heel klein Hooguit een centimeter of zes Doch heel energiek Bijzonder stoer Ondanks haar prille leeftijd Zeker bij de les Ik nam haar in mijn handpalm stopte haar in de borstzak Van mij trui…

Dieuwertje Blok op het journaal wegwijspiet die de goede weg verliet paniek en onrust vult het land want de goedheiligman is op grote afstand op 5 december gebons op de deur gezellig samen, cadeaus en goed humeur na verlanglijstjes en smart gelukkig niet voor niets gewacht soms mis ik die onwetendheid want die leuke tijden zijn allang…

Ik veeg de scherven in de hoek aanschouw hoe leegte zich omkrult even sta ik stil en zie ganzen in formatie het grote blauw verkiezen op weg naar beter dwalen mijn gedachten af naar toen alles nog gewoon was en 't (bijna) voor lief nam…

ik ben liesje heb twee collega's: die noemen boesje en moesje. samen zijn wij de zonnebos heksen wij verzinnen loesjeskaarten maar dan inside jokers. vaak komen ze schokkend over: beter je schaamhaar verliezen dan je passie dat is om alles op school te kunnen verwerken. van mijn overgrootmoeke geleerd vooral dat je om alles moet kunnen…

angstvallig sluit ik mijn ogen knijp ze samen om te herinneren vast te houden aan hoe 't was gisteren en eergisteren doch schaven de dagen iedere keer weer 'n stukje meer uit mijn geheugen van hoe je klonk en hoe je rook geef me nog even, nog heel even een allerlaatste keer om me te laven…

Kan wel zeggen tegen u de dooi komt eraan en voorbij de koude dagen, nachten De wens naar een Elfstedentocht voorlopig uitgesteld en februari komt er stillekens aan Heb u niet lief, deel slechts de warmte in deze koude dagen het kriebelen van aanwezigheid…

We horen hem wel, de tamboer in de verte, maar luisteren niet. De maat van zijn stokken bepaalt onze stappen. Ook nu. Verwijlen wil ik bij een wals van vroeger, een dans, kind op de arm. Het spant ondraaglijk tussen toen en vandaag. Aan de mars valt niet te ontkomen. Woedend doe ik een greep in de muziekdoos van het geheugen, waar haar te…

Ben verdwaald in mijn dromen Je laat mij je herkennen Ik voelde de samensmelting Onze ogen die spreken Een diep intens gevoel Een halve woord is al genoeg Samen een gevoel mijn spiegelbeeld Je was mijn engel mijn beschermengel Mijn ware de ideale metroman was je stempel De enige die al mijn emoties naar boven haalt Was ik maar…

In haar slaap kreunt zij zacht ik kan het niet als taal verstaan Zij draait zich traag om en warmt haar koude voeten tegen mij aan De maan is rond en vol door het raam de maan denkt niet over het bestaan zij is oud en weet al millennia lang hoe snel mensen komen en rapper gaan…

Je bent ver weg maar toch dichtbij Altijd al zo geweest Stiekem in mijn achterhoofd Je geloofde me niet toen ik dat zei... Ik mag 9 jaar geleden dan misschien zijn vergeten Dat het zou klikken tussen jou en mij heb ik altijd donders goed geweten Door jou ga ik dingen schrijven zoals dit wat ik normaal Nooit voor iemand doe Maar…