Er was laatst een haantje in Venray
Dat klaagde: als ik in de ren kraai
Dat d' ochtend al gloort
Kijken ze altijd verstoord
En denken ze weer dat ik hen naai…
Een schorre haan
ritst de morgen open
hij, uit eigen faam, en
ik uit naderend noodweer,
mijn eerste adem zing, niet
voor beide tot verademing,
zich in badinerend licht
laat tonen, balancerend
op z'n trotse hanenpoten,
schiet hij verbale gaten
in het heelal en mijn
ochtendkrant, een en
ander opgesloten ligt
in z'n begrijpelijke taal
ben…
je haar was
hanig hoog en
piekig gestyled
zwart reflecteerde
uit het niets
zijn kleur en om
je heen hing
de geliefde geur
van chloroform
uit jouw odeur
je ogen loensden
alle kleuren en de
oren waren wit
getipt op deze toch
weer aparte outfit
op de heksensabbat
die in zwart en glinster
paars een aardig stel
gaat vormen met de…
hier stokt het hanige heilige woord
het eindvonnis wordt versnipperd hier
keer deze tempel de rug niet toe
--------------------------------
uit: 'Tempel', 2012.…
de spotvogel had achter de kat aan gezeten
de hele zomer lang
vol spot vol spot vol spot
pesterig en hanig;
de kat kroop op veranda’s onder schommelstoelen
zwaaistaartend
en zei iets woedends tegen de spotvogel
dat ik niet begreep
gisteren kwam de kat kalmpjes het garagepad oplopen
met de spotvogel levend in zijn bek,
vleugels waaierend…