Alle inzendingen over Hanneke

Fan-tas-tisch hoor, hun plotse vredesdroom! Stipt op de scheidingslijn van beide landen Bewerkten zij de grond met eigen handen En zie, daar prijkt een wonderschone boom Hoewel, de vorm is niet zo’n goed idee Die brengt doodenge associaties mee…

"Think pink!" was dat geen leus uit vroeger tijd, toen Britain tèlde in de ict, de hoogtij van de negentiger jaren? Nog even en O2 is zelfs passé en rest Brittannia geen nieuwe wave, likt het z'n wonden, zittend op de blaren...…

winkels in buurt super tappen Hangen de mannen lam als zatte lappen Belangen verstrengelen bijkans bij1 Belazeren dekselse boel als de raven Met simons en koeman en zelfs max verstappen Die willens en wetens maar jatten en gappen Met zevenmijlslaarzen door roeien en ruiten Bij hoog en bij laag jeuken handen en kuiten Ik denk dat die hanneke…

Ware alpinisten zijn solisten even eenzaam als de hoogste top geen richel op de kam die zij ooit misten een bergetappe kent geen filepiek nu lijkt het meer een heuvel vol termieten dat zuurstofarme kleumen maakt hen ziek bedwingen ze de top, als heremieten, dan gloort de vrijheid net als van cyclisten, want in dalen zijn er geen limieten…

Vloeiende tranen, ze vormen een zee. Vloeiende tranen, ik drijf erin mee. Ik zink in mijn verdriet, dieper... dieper... dieper... en niemand die het ziet.…

Ik wil je kwijt, uit mijn hoofd, uit mijn gedachten, uit mijn dromen, en slapeloze nachten...…

Haar doffe ogen staren in het grijs Haar gedachten verward als schapenwolken op een regendag Haar gevoelens gaan van links naar rechts Ze geeft om niets bang om keuzes te maken alleen de vraag die geen antwoord heeft wordt vermeden. Als flarden vormen woorden zinnen vormen gevoel die in haar kolken Alleen de zwarte nacht die haar kent…

De rode gloed van de ondergaande Zon tekent op je gezicht Ik weet dat dit de laatste keer is Je handen op de mijne Een laatste kus en alles is Weg.....…

Wie ben je nog als lijf en leden niet meer vol ten dienste staan? Wie ben je nog als denken stopt en niets op niets meer lijkt te slaan? Houdt je leven werkelijk op als je lichaam ’t niet meer trekt en het denken met een deken van bedroefdheid wordt bedekt? Wij stoppen heus niet als we doodgaan, wij ontstijgen plaats en tijd: Bij het sterven…

Er was eens een engel op aarde die door haar vleugels niet aardde “‘k Maak ze zwart, doe ze om da’s vast niet zo stom dát schatten de mensen op waarde”…

Als voetbal niet ons leven domineert dan is het tennis of de Tour de France. En ieder jaar dan lijkt het of die dans van sporten ons geluk steeds produceert. De oude bard, die duidde het geheel: Steeds wij de spelers, ’t leven het toneel.…

Een enk’le kaars, een prentje met een lach De mensen brachten één voor één een groet Ze leefden mee en gingen met de stoet het kerkhof op ten afscheid op die dag. En ik? Was ik het die het antwoord wist? Ik stond met lege handen bij de kist.…

in zoele zind’ring waar water zijdezacht wacht fladdert een vlinder…

Meneer De Waard berichtte in de krant dat wiet terrein wint in Amerika: Ze stoppen het zelfs in de chocola! Dat is legaal. Wat is er aan de hand? Spreekt men nu echte liberale taal, of zijn de verkoopcijfers cruciaal?…

Klimmers verdienen de toegift van de duinen: een wijd open zee…

Wanneer verdriet je diep van binnen raakt, zodat gevoelens golvend binnenstromen, en strijd vergeefs die vloed probeert te tomen tot leed je innerlijk heeft leeg gemaakt, dan helpt verzet niet. Laat de pijn maar komen. Aanvaarding zorgt dat ’t tij zijn razen staakt, en dat in jou een nieuwe kracht ontwaakt die droefheid eerder aan je had ontnomen…

Als ’s nachts de wereld stil gevallen is en mij niet langer lokt met haar verhalen dan sluit ik stil de ogen om te dwalen in dromenland waar ‘t zalig toeven is. Ernaast, op ons privé-rangeerterrein, ronkt rauw een haperende dieseltrein.…

Hou je van knuffelen? Liefde vaagt grenzen weg: Twee worden één gemaakt – dat is geen schijn. Toch is die optelsom ontegenzeggelijk méér dan de delen apart zouden zijn.…

Ik wist niet dat de Samsung Galaxy een 'phablet' heet en niet gewoon 'mobiel' (van phone en tablet samen – zo debiel! ) Benieuwd nu, welke combi ik straks zie: Een kruising van afweergeschut en phone? Een ‘phut’, die appt: “De lucht is nu weer schoon!”…

Heel soms gebeurt het dat ik wakker word en dat de wereld op een sprookje lijkt. Ik voel een woud dat tot de einder reikt waarover zonlicht zich heeft uitgestort. Ik droom een elfje dat niet van mij wijkt, en samen dansen wij op ’t sprookjesbord en vangen appelbloesem in mijn schort – tot huilen van het lachen mij verrijkt. Maar als ik weer…

New Delhi heeft nu al geruime tijd veel last van apendrollen in de stad. Nu worden jongens, want men was het zat, tot heuse apenjagers opgeleid. Als aanvulling op ‘t stadsorganogram stem ik voor duivenjagers op de Dam.…

De NS-chef kijkt toe, zoals je ziet, hoe buitenlandse reizigers proberen een automatisch kaartje te forceren; ’t systeem snapt immers creditkaarten niet. Aanvaard gewoon de boete, beste klant; 'doneer' wat euro's - zonder trammelant.…

U die van dichten houdt! Ollekebolleke...? Dichter bij schrijverspret komt uw pen niet. Listig met grappen en ondubbelzinnigheid, kadervast knijpervoer past in een tweet.…

Een Turks politicus, de heer Arinc, is tegen openbaar gelach van vrouwen. Hij weet zijn standpunt vroom te onderbouwen. Maar Turkse vrouwen protesteren flink. Hun blije selfies oogsten veel succes. Het net toont aan: de geest is uit de fles!…

Het schijnt dat journalisten in ons land zich laten leiden door betrokkenheid. De objectieve informatie lijdt helaas hieronder, meldt vandaag de krant Dus als je steeds de media gelooft: Behoed je voor het boter op hun hoofd!…

Er was eens een vrouw uit Almere die prat ging op zen-mediteren. Eerst kwam er een gaap, toen viel ze in slaap. Nu moet ze 't ontwaken nog leren.…

De zomer schildert in het zon-gevlekte bos duizend tinten groen…

Alkmaarse binnenstad kampt met een meeuwenplaag, weet niet hoe dat ze dat oplossen moet. Zegt een meeuw: “Voer ons toch aardbeienslagroomtaart; appel en kers erop – dát houdt ons zoet!”…

Het nieuws, waar alle kranten vol van staan, gaat deze dagen over strijd en haat in Syrië en in het Kalifaat. Het houdt niet op. En ik? Ik roep ontdaan: Vergeet die mannen die hun staten bouwen. Hoe gaat het met de kind’ren en de vrouwen?…

Het koningshuis ligt nu weer onder vuur: “Die oude monarchie moet op de schop. Het is toch decadentie op en top: het hekwerk van de villa ‘s véél te duur.” Je zou maar leven in zo’n gouden kooi - je valt aan flauwe jaloezie ten prooi.…