de zee
bestaan in zwijgen
tijd om te verliezen
het water
trekt zich terug
in gesmoord verlangen
het verlaten
eindeloze hervertelling
waart rond in gedachtestromen
de snippers
oude en oudere vloeien
vertraagd heen en weer
het verlies
wandelt over het water
tijd om te gaan…
Bij het hervertellen
herinnert niemand zich
of hij een granaat droeg,
of dat zijn ineengeklapt lichaam
explodeerde bij contact met
de verschrikking die zou komen
Maakt het iets uit of je weet
van 't detail dat waarheid heet?
Aangezien, op fast forward,
het einde hetzelfde is,
namelijk over en uit.…
Het heden heeft een overschot
in plaats van energietekort
kijk maar, het barst van een surplus
Aan wat verleden is, geen prul
maar savoir vivre, rijk en gul
een hervertelling van ons lot
Waar Jupiter de oppergod
diens Saturnalia ten hemel
spreidt met donderend geweld
en bliksems schicht uit het gewelf
Achter een horizon van tijd…