Hervertelling
De moord
Op een duizend zielen
Rukt mijn vingers los
Van de kern.
Nu graaf ik
Met gekleurde botten
Om hun wortelen
Een plek te geven.
Ik schreeuw
Gebroken scherven
In lange tonen
Tot een nieuwe dans.
Wij oogsten lente.
Oude rouwende stemmen
Schenken ruimte
Aan mijn hervertelling.
... Gedurende het volwassen worden, leer ik veel door te breken met patronen die ik in mijn jeugd heb geleerd. Vaak heb ik die onbedoeld geleerd van ouders, familie, vrienden, leraren, de samenleving in het algemeen, of van andere figuren aan wiens goedkeuring ik belang gaf. Om mezelf te zijn ga ik terug in mijn verleden, en zoek ik naar momenten waarin ik mezelf, mijn wensen, opzij heb gezet om toch goedkeuring te ervaren, en bekijk die momenten opnieuw. Een hervertelling van wat er toen gebeurde, en ruimte geven aan wensen zonder invloed van buiten, daar schrijf ik over in dit gedicht. ...
Zie ook: https://leoningel.github.io/poetry.html
Schrijver: Leon Ingelse
21 mei 2023
Geplaatst in de categorie: vrijheid