Alle inzendingen over Het is de opmaat naa

Voor de beeldvorming van de tijd van Rembrandt en de VOC wordt hier verwezen naar de voorstelling van zaken die Busken Huet in Het land van Rembrand (zonder t) heeft gegeven; een cultuurhistorische studie van de Nederlandse literatuur, uitgegeven in 1884. Zie ook de link naar dbnl. _________________________________ Een heilwens, amper voor vier…

Dit ben ik, een verfstreek in de eeuwigheid, een opmaat voor het al. ------------------------------------ uit: 'Boven de koude steen', 2007.…

Voor toegang tot het tijdelijke paradijs is wat het heden ons steeds zal leren overhandig een geldig plaatsbewijs opmaat tussen de ziel en lichaam onderzoek de klankkleur, geef het een naam dan blijft het niet bij mooie woorden maar geschreven door de volprezen pennen van het hart stilte wordt niet veranderlijker dan het besproken weer hoe…

Dit is nu mijn adagio van verlies de trage opmaat tot realiteit van onmiskenbare stilte die voortduurt dat jouw aanwezigheid steelt.…

Oma is dood de moeder van Erica nou niet echt in de wieg gestorven 93 jaar en ze was de dagen zat De begrafenis roept vragen op maar welke vragen de Meilandjes zijn ondernemers van de wieg tot het graf Dus er wordt ook wat afgelachen opmaat naar de begrafenis van Martin dan zullen de lachsalvo's niet van de lucht zijn gilt Martin zelfs…

wat is verder gaan in een bestaan als alles is gestild in zijn verlegenheid met wat formeel nog restte in z’n tijd van levenslang werk aan gelegenheid zijn droom van leven samen oud eeuwig zorgen gelieven met elkaar dat moet toch kunnen niet waar waarom ging alles dan in de fout het gist in zijn gebroken hersenpan de schrik de angst ‘t…

Het witte licht dat hij niet gunde in de ogen van de ander was het licht dat hem verblindde er te zien wat werkelijk was en viel gelijk zijn zere benen zwartgekoust - toen zij verdwenen in zijn stervenszee van woorden waar hij vrijheid anders las om er als opmaat slechts te dienen voor zijn zwarte ganzenpas Maar nee - de drommel was niet…

Voor Coby Wij musiceren oude woorden op cadans en slotakkoorden naar een opus zonder eind Hier dirigeren soepele walsen als een preluderend balsem in een opmaat naar ’t refrein Het allegro stemt staccato Op klavier en sopranino zweven noten orkestraal Compositie als gegeven voor ’n barokker, hoger streven maakt het denken lateraal…

De klanken van de wind en de regen vertolken met de ook opklimmende mist heftigheid met een vreemde opmaat. Wat valt er verder te verwoorden over onze natuurlijk ogende uitgestrekte oorden wat zetten uw ogen al in de steigers.…

Het wordt weer lente kennelijk te vroeg, wanneer we ons houden aan aantoonbare geluiden zijn de vogels gelijk gestemd of het prilste groen, uit grond of aarde, zuigt zich vol muziek in een gezamenlijke ouverture te ontkiemen, opmaat naar het licht, ongeremd ervaren, sprekend in een gedicht, het is maar wat je het meeste raakt?…

Ik ben alleen Alles is zwart Ik ga dieper Dieper en dieper Ik ben weg Alleen Verweg Het oog ziet niks Ik voel alleen pijn Alleen pijn Ik hoor niks Ik val dieper Dieper en dieper Alleen ik Àlleen ik Helemaal alleen Tot het einde Ja, dat wil ik Het einde Ja, het komt toch: Het Oog Van De Dood…

Begon de streving van het leven uit gemis in de opmaat van een stralende eentonigheid werd ons een pijnlijk groot geluk beloofd als de grote drieklank soms bij Schubert wij stegen met het bloed op naar een hoofd in het bruidsveld van de waarheid waar je op de pijngrens van het zijn alleen staat terwijl je toch gearmd en ruisend samengaat aan…

een opmaat tot het nemen van de laatste hindernis om het schoonste wat ik bezit in te lijven en een blijvende honger stilt.…

Het is het niet het brood dat de honger steelt, of kreunende bomen die in stormwinden worden getest maar de toonhoogten van het denken van bodemloze nachten tot in de zwartste dromen, verlicht door pijn waar elke dichter z’n dorst uit lest maar ook als schrander dier dat zijn bloed laat koken, een opmaat waaruit de heerlijkheid…

Een opmaat van de stuntelaar die weldra voor zijn mensdom staat. Een vrouwtje of een mannetje onderweg tijdens zijn bestaan. Somtijds regen na de zonneschijn, maar zo nu en dan een duikelaar na een verwoestende orkaan. Een vrouwtje of een mannetje in hun levensdrang kennen hun eigen baan.…

Voor een opmaat verzegelde kamer. Speelt onze symfonie de droom waar. Mijn pen dirigeert de eeuwigheid. Een openstaand hart vol euforie bonzend achter een laagje huid. Hartstocht die in de kamer schuilt.…

winterslaap De eerste blaadjes aan de struik In de woelige aarde een krokus in de dop Maar eerst zien we het fragile sneeuwklokje Zo maagdelijk wit, zo rein en puur Als het hart van het kind Dat spelen wil in sneeuw die niet meer is De grote mensen spelen hun eigen spel Met harten van rood Waar vuur en passie oplaaien In opmaat…

Het moeilijkste om te leren is doorgaans afleren!…

Hoewel hij ruim voldeed aan de prestatienorm Was het de trainer die, al na een week of tien, Ten slotte koos voor een behoudender stramien Zie daar, de opmaat voor een turbulente storm Want “Rem” beschouwde zich nu juist als een artiest En niet een simpel te bespelen marionet ‘Zo’n rol als goaltjesdief beperkt me tot en met, ’t Is tijd om…

Een harmonieuze opmaat, zo geluidloos muzikaal.…

composities uit de vroegste knal noten van melancholie, ontsproten uit de draaimolen van de couleur lokale, het onmogelijke zich mogelijk beloont vrede te sluiten met het bestaan, wat recht geeft aan volstrekte zinloosheid en daaruit haar zin ontleent, de tijd kent slechts één abstractie, wijzelf maken er ontelbare van, in de laatste opmaat…

stroom mee in de seizoenen van het bloed, ruisend bladgoed van synthese die na de storm is gaan liggen, een opmaat tot het nemen van de laatste hindernis om het schoonste wat ik bezit in te lijven met de ongekuiste teksten mijn blijvende honger stilt, aan dat laatste heb ik mij vaak vertild.…

ALL A Alfabetisch naslagwerk voor één bepaald puur spreken, vates of faber in praatvers B vakgebied met beknopte behandeling, je ne sais quoi, van opmaat tot opmaat, zing C van de trefwoorden. Daar begint het zoemen van bylinen. Ik geef het woord door. Ik ging associatieve paden.…

Een cardiologische ochtend- serenade in de opmaat naar wat vreugde om een nieuw begin. Die voor even het verleden doet vergeten; en het geluk ervaren laat met frisse zin.…

Het voorjaar heeft zich opgemaakt in een nieuwe jeugd opmaat naar een vruchtbaar gebaar waarin de ware schoonheid ligt opgeslagen, in ongerepte silhouetten, raakt ik in vervoering meer bevlogen, hierdoor draag ik in mijn rugzak het betoverende kind wat mij toelacht, mijn zonden toedekt, de handen naar de wereld strekt, en…

hij stuurde foto’s van zijn carrière switch snapshots in zwart-wit witgepleisterde barakken leken op Tiroler huisjes namen dragend als Gottes Heimat en Schwalbennest aangeharkte tuintjes op de achtergrond dwangarbeiders figuranten in burgerkleding aan de horizon torenden in de verte twee grauwe grijpers een witte schoorsteen…

Kom nader tot de afrekening Maar vergeet mijn ziel niet Drie apen Soit! Maar verloochen je afkomst niet Daar win jij de slag Roem is jouw deel Maar verloochen je afkomst niet.…

Geen weg uit te zien Wijs mij dan naar het nergens Beter dan terug.…

Bang van mijn angsten zoek ik óp wie Freud was. Louter kadavers. In mijn slaap gestoord, weiger ik mijzelf wakker te kussen maar begrijp het wel. Het loopt tegen tweeën; vooralsnog niet…

Zij vormen de opmaat tot een harmonieus sextet of struikelen over hun eigen introverte alliteraties En komen niet verder dan een oneven kwintet. Ook gaan de zinnen aan het einde in een rijmklank verloren, zij zijn dan kruisend of omarmend van aard; en als er opvolgend een klankkleur is geboren, dan gaan zij binnen het rijm gepaard.…