foliage
van een palaverboom
In een vorig leven
op deze groene aardkloot
diende hij als mandoer
In Noland bij toeans,
een eilandrijk
dat eeuwen zuchtte
onder onze dwingelandij
(echt waar) maar dat
nu niet meer is,
behalve in zijn bol
Sedertdien schoffelt
hij de parken in
dit loveroord,
inmiddels hortulanus
maar wel een hoogbejaarde…
Meer dan een halve eeuw bij elkaar
en steeds inniger verbonden
met grijs en kaal geworden haar
in hun zwakte, ziekte en zorgen
zo werden zij hoogbejaard
man en vrouw de handen verstrengeld
‘s winters heel dicht bij de haard
hun dagen eenzaam in deuren vergrendeld
d’ ogen ver weggezonken
brillen en sleutels vaak zoek
toch bleef een geborgen…
nog altijd dicht naast elkaar
en heel innig verbonden
met grijs en dun geworden haar
in hun broosheid, met veel zorgen
zo werden zij hoogbejaard
man en vrouw de handen verstrengeld
‘s winters heel dicht bij de haard
hun dagen eenzaam in deuren vergrendeld
de ogen ver weggezonken
brillen en sleutels vaak zoek
toch bleef een geborgen…
Ik mis hem al, je goede raad
nog voordat de reis begonnen is
oud ben jij geworden, hoogbejaard
vader met fijne witte haren
jij hebt vast meer levenservaring
interessantere dingen meegemaakt
gedachten, ik zie ze voorbij trekken,
opnieuw speelt de levensmelodie
steeds weer eenzelfde verhaal, blind
lijk een boom, telt enkel zijn herinnering…
68
Bezig met laden