Alle inzendingen over Humor

Weltrusten alvast, droom maar fijn. Sluit je ogen, maak je klein. Geniet en val in een diepe rust. Zodat de prins zijn prinsesje wakker kust. Zij ontwaakt, hij is blij. Wens vervuld, zij is vrij. Samen zo lief, dromen een huis. Zij poetst, hij zit voor de buis.…

nu ik zojuist mijn geest heb weggegeven doch de inhoud nog niet leeg is geniet ik nietszeggend in de tuinstoel met half gesloten ogen alleen mijn geest spreekt spontaan naar hen die mij het liefst zagen gaan denk niet dat ik bang was voor het leven want dan heb je ‘t mis wel voel ik vreemde trekken op mijn smoel maar ben heel tevreden weggevlogen…

Foto's waar je erg oud opstaat moet je goed bewaren. Daarmee kun over 15 jaar bewijzen dat je niks veranderd bent.…

We wandelden des avonds door de tuinen Van het crematorium; achter heg en hazelaar Stond laag de vroege maan; ik at wat kruimels Van mijn vest en jij genoot van een sigaar. Je dacht wellicht aan zeer bezwete negers Op hete plantages in de weer. Ook aan Je gezicht meende ik zoiets af te lezen. Ikzelf keek door de heg naar de maan. We spraken…

Ik heb van nature, in mijn aard een positieve instelling naar en in mijn leven, uiteindelijk altijd gehandhaafd. Want ik heb een lach na verdriet, een lach bij pijn, een glimlach bij woede en een schaterlach na eigen lijden. Het is mijn lach, die me van mijn zwaarmoedige kant om het leven te benaderen, Godzijdank, wist te bevrijden.…

Waar zijn mijn slaplantjes? Wie vrat mijn moestuin kaal? Waar is mijn Vollegrondsworteltjesteelt? Tuinder, al heet ik dan Eikenprocessierups Altijd maar eikenblad Heus, dat verveelt.…

de koperdief fronst twijfelt voor het kleine goed wordt koper vandaag…

Hagelslag, stortbuien? Fris in de buitenlucht Hoort u mijn lied Of het vriest of het dooit. Bittere noodzaak wel: Onmilieuvriendelijk Word ik al zingend De kroeg uitgegooid. Katja Bruning…

Dit is een aanrader. Vol van monteringsdrift Staat hij al sleutelend Waarlijk voor niets. Neemt zelf zijn brood mee en - Kostenbesparender Kan niet- hij komt elke dag Op de fiets.…

Een mooi meisje uit een grote stad zo’n stoeipoes op wie velen vielen Die bezat een poesje, een zwerfkat waarbij de mannen wilden knielen Dikwijls zat ’t poesje voor ’t raam verlangend naar eenieder te staren ’t Diertje voelde zich wat eenzaam want ze zag kanjers door de haren Iedereen die ‘t beestje wilde aaien die moest aan de eigenaar…

beschut in ons warme huisje met buiten harde wind en regen waait de internet verbinding steeds weer uit en aan, als een vlammetje reikend naar de draadloze zegen maar mijn humeur gaat langzaam en grondig naar de maan had ik niet voor negen euro negenennegentig één gigabyte gekocht voor de verbinding met heel het al en zijn sterren? waarom…

Hou mijn handen vast als ik aan je denk Hou mijn tenen op de grond als ik zweef Pluk 'n bloem Een spriet of straal Vergeet mij niet…

De bond bevestigt weer mijn vooroordeel: Die hele maffia in hoortoestellen Die schreeuwt u toe met toeters en met bellen, Maar u betaalt geregeld veel te veel. Nu snap ik wat ze bij die bond bedoelen: Dat wie niet horen kan, die zal het voelen.…

Siliconen borsten ingevlochten haren geharste nagels botoxwangen en gelifte billen Getatoeëerde wenkbrauwen geïnjecteerde lippen geschaafde heupen en een gebleekte ster 'S nachts vieren de kabouters feest Stuiteren jolig piepend door de lucht in dit macabere attractiepark. Hergebruik op zijn best…

Je hebt de middelbare leeftijd bereikt als je bij de keuze tussen een paar verleidingen diegene kiest waarbij je zeker rond negen uur thuis zult zijn.…

Scherp tekent de schollevaar zich af tegen de strakke lucht De visser in het bootje kijkt omhoog en zucht Voor zijn neus zal het zich ontvouwen: Hoe de scholver vol vertrouwen in het diepe water tast en weer opduikt met een snoekbaars aan de maat, de visser met zijn lege net en nutteloze dobber onverrichter zake laat Het lijkt hem dat…

onder moeders paraplu beleeft het kind een déjà vu alleen de regen valt nog in het nu…

'Je bent zo integer, zo bescheiden.' 'Voor mijn plezier!' Het is een genoegen Tonnus Oosterhoff te zijn. 'Ik zou het ook wel willen.' Jawel, maar dat gaat niet! Dat gaat niet. ----------------------------- uit: 'Hersenmutor', 2005.…

nu wat zij zeggen? Babeltaal in Nederland ikke niet verstaan wij leef in die Lui lek land geest is sterve na de dood…

Elke dag al ruim voor dag en dauw, gaat onmiddellijk haar kwebbel aan Ik vraag: Wat is zij voor een vrouw? die die kletser zo lang aan laat staan Van slijtage heeft ze nooit gehoord of wel, maar is ze ’t geheel vergeten Wordt die stoorzender ooit ontstoord ze breekt elk record al voor het eten Praten, kletsen ze is ‘t nimmer moe je oren…

Geen nieuws zo groot, geschreven door de pers Of altijd ging het wel in een sonnet Het kwam in twee jaar tijd niet voor dat het niet reduceerbaar was tot zo’n klein vers Ik hou het (denk aan Heintje) voor gezien En mam, geef je me nu ook weer een tien?…

je noemt jezelf mijn vriend al een leven lang je hebt alles voor me over wilt alles voor me doen dag en nacht bereikbaar en ja, we kunnen kletsen als een stel oude wijven lachen om alles, om niets … delen zorgen met elkaar ja, je bent mijn vriend. er is daar alleen ( ik voel het ) altijd die verborgen agenda.…

De echte tragedie van vijftig is niet dat je zo veel verandert, maar dat je zo weinig verandert. Mijn enige voornemen is om sommige van mijn gewoonten elk jaar te veranderen, desnoods in slechte zin…

Het beulsvak is voorwaar een vak apart, De hoofdzaak daarbij is nooit te verzaken. Belangrijk onderdeel van alle taken: Het stoppen van het kloppen van het hart. Dus hij, die in Iran de boel verklooide Heeft nu als beul zijn eigen onvoltooide.…

Jij pakte er een briefje bij wilde weten van jouw piramide van ingewikkeldheden basisstenen, topstenen alles daar tussenin Ik deed jouw masker af wikkelde het linnen op nog te gebruiken voor het maken van Oud-Hollandsch geschept papier waarop ik eens zou schrijven: Je hebt een mooie huid een uitnodiging om…

Op haar pantoffels loopt Hendrickje Stoffels op het Museumplein waar ze wat uit wandelen gaat Verbijsterd staren de kunstminnenden naar het lege doek Maar Hendrickje is dan al verdwenen om de hoek * van de Van Baerlestraat…

Mijn leergierigheid vond een cursus. Een cursus gedichten lezen. Een hoorspelactrice doceerde. Haar stem is geschoold en zalvend. Wij zeggen de modelgedichten na, maar we leggen onze eigen klemtonen. Zij luistert en oordeelt streng. We leren ook voelen. Voelen wat teksten met je doen. Ik voel me vreselijk opgelaten. Wat ik heb onthouden is…

Geen negerzoen krijg ik meer door mijn strot, Geen jodenkoek zal ik nog consumeren, Het is gedaan met dat discrimineren, Niet een mag meer het mikpunt zijn van spot. Ik hoor en zie en snap dat wel, alleen…. Waar moet ik met mijn Belgenmoppen heen ?…

Al mijn exen zijn van oneven data. Ik zoek al jaren een even wicht.…

Die Gordon met zijn zouteloze grappen Bevestigt zo het beeld van ‘de Chinees’, Clichés van rijst erbij en véél meer vlees, Hij zou eens pure sambal moeten happen. Als dan het puntje van zijn tong verbrandt Wordt het toch éven stil in Nederland……