de visser en de schollevaar

Scherp tekent de schollevaar zich af
tegen de strakke lucht
De visser in het bootje kijkt omhoog
en zucht

Voor zijn neus zal het zich ontvouwen:
Hoe de scholver vol vertrouwen in het
diepe water tast en
weer opduikt met een snoekbaars aan de
maat, de visser met zijn

lege net en nutteloze dobber onverrichter
zake laat
Het lijkt hem dat de scholver naar hem
lacht als deze neerstrijkt op een paal
De visser vloekt een beetje, zij het zacht

De vogel strekt zijn lange hals als de
vis op weg is naar zijn maag en kijkt
meewarig naar het bootje daar omlaag

Dan toont de schollevaar zijn kracht en
spreidt zijn wijde vederpracht die hij
een beetje schudt

Waterdruppels spatten op een kalend
hoofd
De man is nu van al zijn waardigheid
beroofd maar houdt zich groot

Zijn dobber stoïcijns in het vizier
als de scholver in de zon zijn veren
droogt
en lichtelijk zijn dag verpest

Hij kijkt hem heel lang na als deze
opvliegt en op weg gaat naar het hoge
nest gevuld met
veelbelovend nieuw gebroed

De loze visser slikt en bidt Oh Heer,
vergeef de schollevaar, de vogel weet
niet wat hij doet

Schrijver: constance bongers, 14 april 2013

constancebhotmail.com

jaloezie natuur humor

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 392