Alle inzendingen over Iduna

En Iduna wentelt haar gelaat allesbeminnend naar mij, betreurt haar zinloosheid, domheid, kortzichtigheid, smelt weg als een kaars in versnelling. Spijtig? Terecht.…

Je kunt Levi uit zijn nachtmerrie bevrijden, hem redden op de drempel van zijn slaapvertrek dat zich langzaam vult met gas. Je kunt de afgerichte herder halen uit de ballen van de buurman die Rebekka wilde redden van het kamp. Je kunt de mens uit het beest halen waaruit hij voortkomt, op wie hij sprekend lijkt. - Hoe hard je dat ook ontkent…

om de duivel niet, monsieur, voorbij het kerkpad bruist het leven en Iduna wentelt haar gelaat alles beminnend naar mij.…