Iduna
Het eeuwige lied
blinkt in haar ogen
en de goudblonde haren
lopen tot de grond
die huivert
bij elke sierlijke
stap. Haar bevallige
gestalte drukt met
slanke vingers op de
zwart-witte toetsen van de piano. Für Elise
geeft de maat van mijn erotische verlangen aan.
Geboren in een kom van zuiver water drink ik haar.
Mijn ziel drinkt door tot genoegen van God. Hé!,
jongedame, inmiddels oude vrouw, zou je nou wel
met me willen vrijen? Ik niet met jou! Há!
En Iduna wentelt haar gelaat allesbeminnend naar mij,
betreurt haar zinloosheid, domheid, kortzichtigheid,
smelt weg als een kaars in versnelling. Spijtig?
Terecht.
Geplaatst in de categorie: spijt
Iduna 3.0 met 4 stemmen 
431
431
Geef je reactie op deze inzending: