2947 resultaten.
Waar bleef wel de meetkund'ge
poëzie
2.0 met 10 stemmen 1.512 Waar bleef wel de meetkund'ge, die begon,
Zijn gouden werkstuk ginds te construeren?
Hij liet een paar reusacht'ge tekenveren
Achteloos liggen op de horizon.
Wat cirkelboog en punt daarbuiten leren,
Neergezet, scherp, met heldergeel crayon
Op effen vlak van blauwig grijs carton,
Staat in het oost de nacht te mediteren.
En langzaam, langzaam…
Grottenpaleis van nachtlijke Sibulle
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.373 Grottenpaleis van nachtlijke Sibulle
Stond zwart voor 't oosten; fakkelvlammen deden
Flikk'ringen vliegen langs scherpkant'ge treden
Van trap in plots'ling blauwe vestibule.
En zichtbaar achter transparante tule,
Die van 't terras fosferde naar beneden,
Wezenloos, groenig wit kwam aangegleden
De maan, bewusteloze somnambule;
En stond…
't Is eind augustus, zondag
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.615 'T is eind augustus, zondag. - Blauwig waas
Om verre dennen in laat middaguur;
Naar 't glooiend stoppelveld, vol sprietjes vuur,
Uit stofwolkjes van grindweg loopt een haas.
En ouërwets bolronde dahlia's
Gloeien, mooi evenwijdig met de muur
Van 't boerenhuis; laag tjisp'ren om de schuur
Zwaluwen, over 't pad langs 't ijzergaas.
Nog…
Het hele landschap heeft de zon vertaald
poëzie
3.0 met 17 stemmen 1.673 Het hele landschap heeft de zon vertaald:
'T aardappelveld in niet hoog artistiek,
Maar deg'lijk proza; kleurige lyriek
Geef 't koornland in een stijl, die vlamt en straalt;
Episch in vorm, in kleur, in klank, verhaalt
De eik van zijn zonneheros in epiek;
De populieren zoeken 't in tragiek,
Hoe op 't geen hoogstreeft, 't noodlot bliksemstraalt…
Vol noorderlicht van plechtige flambouwen
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.557 Vol noorderlicht van plechtige flambouwen,
Vol sterrebeelden hing het ijspaleis:
'T leek uit bevroren vuur, uit vlammend ijs,
Uit poolnacht en uit tropenzon gehouwen;
Door bloemen was 't, kristallen paradijs,
Nog stil, maar 't scheen, kosmische machten zouen
Een symphonie als van Beethoven bouwen
Uit al wat edel is en groot en wijs.
…
‘T is winternacht. – ‘K zit in mijn oude stoel.
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.187 I
‘T is winternacht. – ‘K zit in mijn oude stoel. –
Een thürings landschap zie ‘k, waar ‘t avondlicht
Scheef op hellende korenvelden ligt;
Hier, onder mijn veranda, wordt ‘t al koel.
Net Mendelssohn: een zoet en warm gevoel
Van smeltend, week verlangen: ‘t is als richt
Zich jongensmijm’ren naar het vergezicht
Van liefde, stil-heerlijk geweten…
Zij zit naast me, en ik aai ‘t gevlochten haar
poëzie
2.0 met 19 stemmen 2.007 II
Zij zit naast me, en ik aai ‘t gevlochten haar,
‘T hartstoch’telijk rood, voor mij gevlochten, blond;
En ‘t gladde strijk ik gladder met mijn mond,
En zijn metaalreuk ruik ik, diep en zwaar.
Zo ruikt het uit vers-omploegde grond,
Als over wachtend land ‘t prachtig gebaar
Van gaande zaaier, machtig tovenaar,
Zon, aarde en wolken oproept…
Neen, ‘t was geen Menselssohn, geen teer verhaal
poëzie
4.0 met 19 stemmen 1.911 III
Neen, ‘t was geen Menselssohn, geen teer verhaal
Van hoe een jongen en een meisje smachten:
Opschreeuwden, triomfeerden, psalmden, lachten
Violen, koper, orgel en cymbaal.
Brünhilde’s adem is ‘t, die ‘k ademhaal:
Haar jonge kracht, haar gretig lichaam trachten
Niet af te weren, wat ze heet verwachtten,
‘T uit ‘t wereldhart opwagn’rend…
Een Feuerzauber, toen.
poëzie
3.0 met 21 stemmen 2.292 IV
Een Feuerzauber, toen. – Hem overwint
Geen helden-Wälsung, zelfs mijn liefde niet:
‘K voel de as nog, die ‘k de nachtstorm waaien liet
Over de heiden, waar zij speelde als kind.
Was ‘t een apotheoze? Of was de wind,
‘T weerlicht, de wereld één schreeuwend verdriet,
Dat in extatische Walkürenritt
De dode zocht, tot waar waanzin begint?…
Felgeel van brem lag, rond, op grijze heiden
poëzie
3.0 met 19 stemmen 2.309 Felgeel van brem lag, rond, op grijze heiden
De zonn’ge heuvel, opgaande aardse zon,
Waarom, bolvormig, op de horizon
Zich werelden van wolken samenrijden.
Scheef, aan weerskant, streefde een bloedbeuke-allee,
Doorschijnend rood de apart zichtbare blad’ren:
De gele punt wachtte op het wachtend nad’ren,
Maar, roodgestippeld, bleef niet-af de…
Violenbed
poëzie
3.0 met 25 stemmen 2.722 Het hele perk was vol: je zag geen zand.
De paarsen leken ernstige oude heertjes,
De bruinen glanzend-moll'ge, goed'ge beertjes,
De gelen pluimen van een goudfazant;
En massa's witten stonden om de rand,
Zo wit als vlinders of als duivenveertjes,
Net roomse kindertjes in Pinksterkleertjes,
Die om iets heiligs heen staan, hand in hand. -…
Soms vraag ik nuchter
poëzie
3.0 met 23 stemmen 2.036 I
Soms vraag ik nuchter: Is 't misschien een waan,
Wanneer ik denk, ik ben Brahman's profeet -?
Herleeft in mij, zonder dat 'k zelf het weet,
Een zon- en regentov'rende shamaan?
Of doe ik aan mystiek, noem 'k mij brahmaan,
Omdat het literair staat en gekleed?
En preek ik koketterend van mijn leed,
Omdat het hoort bij 't dichterlijk…
Soms vraag ik nuchter
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.383 II
'K dacht vaak te drijven in de Brahmanzee:
Maar was 't geen plasje, dat herinn'ring liet
Aan wat 'k gelezen had? Of was 't verdriet,
Dat schijngeluk zocht, toen me 't echte ontglee?
Vraagt nu: 'Ben ik 't?' 't verstand, dat mij verried?
Is deze twijfel mijn Gethsemané?
IN DEN BEGINNE WAS BRAHMAN'S IDEE -
Lama Sabachtani - Of…
Door winteravondmist zijn blauw beslagen
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.220 Door winteravondmist zijn blauw beslagen
De ruiten van de tram: spectrale kringen
Vervloeien, of vervolgen en doordringen
Elkaar naar stand van lantarens en wagen:
Soms is 't, of reusacht'ge juwelen ringen
Vlak achter 't glas in etalages lagen;
Dan lossen ze op tot halo's, die vervagen
Doorzichtig, wijd, in kleur'ge schemeringen.
En…
Snuff'lend over blauwzwart bevroren vliet
poëzie
2.0 met 13 stemmen 1.293 Snuff'lend over blauwzwart bevroren vliet,
Zocht de oostenwind, of hij iets levends vond;
In 't zonlicht dubbel spokig, siste in 't rond
'T schuifelen, scherp en ijl, van 't dode riet;
Zwervend geroep van vluchtende karkiet
Klonk wonderlijk-onzichtbaar. 'T was, als stond
Bedreigd mijn lichaam op behekste grond,
Vol dood, die 'k voelde…
Achter mij in de laan hoor 'k paardehoeven klakken
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.498 Achter mij in de laan hoor 'k paardehoeven klakken:
'K verbeeld me, dat de k en de l zich steeds herhalen;
Maar onstandvastig zijn in timbre de vokalen:
De à stijgt naar de è, om wel of niet naar de à te zakken.
Iets langs schijnt recht voor me uit te vluchten langs de takken;
Iets monsterachtigs schijnt de vlucht'ling te achterhalen:
Dichter…
Golfstroom
poëzie
3.0 met 18 stemmen 2.172 I
Waar zonnedagen tot koralen stollen,
En vlijt van vroom-geduld'ge madreporen*
Bouwt, rood in 't blauw, toren naast holle toren,
De ontzaggelijke bekers van de atollen*,
En, eb en vloed van steeds nieuwe trezoren*,
Door 't licht vloeibare paarls*, de golven rollen,
En spieg'ling van nachtlijke wereldbollen
In 't groene vuur van de…
Golfstroom
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.082 II
Er is een poort - Twee kapen van koraal
Zuilen omhoog: welvende bliksem spant
Van top naar top zijn roodgetakte brand,
Plots'ling koraal zelf, groeiend, straal na straal:
Dat is de Lichtpoort Equatoriaal;
Vlammende wonderboom aan elke kant
En tovergroei van bliksem-slingerplant
Strepen met rood het zeevlak, blauw als staal.
Door die…
Golfstroom
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.112 III
In grandioos gracelijk evenwicht
Zwenkt de aarde om 't eindpunt van haar winterbaan;
En, blauwgroen-fosferende karavaan,
Trekt voort de Golfstroom, naar de pool gericht;
En de optocht van zijn golven zie ik gaan
Diep onder vlaggen van koralig licht;
'K zie hoe, rechtlijn'ge zomerdag, hij ligt
Op grensloos vlak van nachtlijke oceaan.…
Ik zat aan 't roer
poëzie
3.0 met 15 stemmen 1.878 Ik zat aan 't roer; jouw half blote armen roeiden;
Door verre rietkrans zwierf karkietgeroep.-
De plantjes zag 'k door 't meer - reusacht'ge loup -
Die ginds in licht als van Davinci groeiden.
'K zag, hoe diep onder mij, boven een groep
Van avondwolken, die roodvlokkig gloeiden,
Blauw op oranje, twee libellen stoeiden,
Aëroplanen, scheen…
Langs 't meer schitterde 't vuurwerk, knal na knal
poëzie
4.0 met 7 stemmen 1.715 Langs 't meer schitterde 't vuurwerk, knal na knal:
De plots'ling blauwverlichte bergen schrokken,
Toen om hun scherpe toppen donderblokken
Versplinterden tot klankbonken naar 't dal;
En gouden-regens klommen naar 't heelal,
Naar de aarde wierp clematis paarse klokken;
'T leek of apotheozen samentrokken
Om ons, brandpunt van dubbel hol kristal…
Voor paarsblauwe avondlucht zie 'k uit mijn raam
poëzie
3.0 met 15 stemmen 1.637 Voor paarsblauwe avondlucht zie 'k uit mijn raam,
Als ijle veren, in de grond de stelen,
Stil hun gewelfde pluimen, mijn abelen,
Abelen, grac'lijk edel als hun naam,
Die 'k niet kan zeggen, zonder hem te strelen
Met voorzichtige lippen; ja, ik schaam
Me half, dat niet, muzikale Calame,
Mijn taal hem schild'ren kan met klankpenselen.…
Geen maaksel was 't van sterfelijke hand
poëzie
4.0 met 11 stemmen 1.973 Geen maaksel was 't van sterfelijke hand:
Wetenschap zelf, metalen integraal,
Met vlammenkrans en gil van zegepraal,
Stormde de trein door avondheideland:
Eerst verre wolk van vuur en rook en zand,
Afstekend tegen westelijk opaal -
Voorbijgedonderd is de orkaan van staal,
En steekt in 't oost de horizon in brand.
En over 't oude land…
Zonsondergang
poëzie
3.0 met 17 stemmen 3.087 Eén ogenblik zie 'k als een kop'ren knop
De al lage kogel, maar 'k doe de ogen dicht,
Verblind, duizelig door zijn rode pracht.
En hij! - Waar 't uitsteekt, ginds, gaf hij zich op,
Om met gegrepenbuit van wereldlicht
Straks ontzaglijk te plonzen in de nacht.…
Vizioen, hoe handen woelen in de wrong
poëzie
3.0 met 16 stemmen 1.437 Vizioen, hoe handen woelen in de wrong
Van vuurrood haar, en, twee hong'rige honden,
Zoeken op vrouwelichaam, waar ze vonden
Het heerlijkst vlees - hier - daar - met gulz'ge sprong,
En door de hersens 't bloed dreunt als een gong,
En tanden, wreed, het druipend tandvlees wonden,
En de uren smelt tot dropp'lende sekonden
Half bewust'loze…
'K voel mij de mens niet meer dan 't dier verwant
poëzie
3.0 met 18 stemmen 1.785 'K voel mij de mens niet meer dan 't dier verwant:
Mijn voortijd eer 'k in kunstige infuzoren;
'K vervloei, hen ziende, in schem'ring vreemd verloren,
Waaruit tot mijn ziel Brahman is ontbrand;
De vonkjes eer 'k, uit wier heilig verband
Ik ben, een vlam, meer dan hun som, geboren,
Zoals een Boeddhabeeld, dat als een toren
Over de wereld…
En 't is alsof, gekazuifeld met statie
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.264 En 't is alsof, gekazuifeld met statie
Van sterrenevels en laaiend met kronen
En goud van geheimzinnige Orionen,
Mijn Zelf's gedachten staan in kontemplatie;
En 't is of 'k, ongeboren, sinds aeonen
Vergodlijkt tot drieëen'ge konstellatie
Van zaligheid en trots en adoratie,
In 't wereldcentrum 't eeuwig Zelf zag tronen;
En 't is alsof…
En golvend in mijn Brahman, diep en koel
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.107 En golvend in mijn Brahman, diep en koel,
Zal 'k naar Zijn wet ons beider glorie eren,
En, noctiluca, vroom fosforesceren
Met vonken kunst en eeuwigheidsgevoel;
En slaat smartelijk mij Zijn golfgewoel,
Ik weet: de schok zal zich tot vlam verkeren;
Tot trots in Brahman zal dat vuur verteren,
Wat bleef van angst om Noodzaak zonder Doel.
Want…
Doorschijnende halve bol van nevel
poëzie
3.0 met 21 stemmen 2.223 Doorschijnende halve bol van nevel, ligt
Over het kerkplein, ied're lamp een maan,
'T elektrisch violet; schaduwloos gaan
De mensen, zwart het lijf, vreemd wit 't gezicht;
De toren als een vinger opgericht
Uit lage schemering van mensenwaan,
Teruggetrokken en afwijzend, staan
De middeleeuwen naast 't elektrisch licht.
Zoekende lopen…
Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven
poëzie
4.0 met 27 stemmen 2.270 Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven,
Ik zelf ben de Profeten, ben de Wet;
Ik heb geen Christus nodig, die mij redt;
Mij hoeft geen God mijn zonden te vergeven:
Vergeven wil ik Hem, die heeft geweven
Van goed en kwaad 't verraderlijke net,
En, Kruisspin, Zijn vergift'ge scharen zet
In de angst'ge ziel, ondanks haar spart'lend beven.…