Alle inzendingen over Laan van Meerdervoor

Draaiend op de top van mijn tenen, kontakt zoekend met het aardse bestaan, gevoed door een gevoel van loslaten. Armen ver uiteen gespreid, openstaand voor klank en geur, samengevat in een gevoel van zijn. Bewegend, energiek, en aanwezig, elegantie van het vrouw zijn, in een emotie van warme ontvankelijkheid.…

Hoe dankbaar is mijn kleine hond Voor beentjes en wat brood! Hij kwispelstaart, hij loopt in ’t rond, En springt op mijnen schoot. Míj geeft men vlees en brood en wijn, En dikwijls lekkernij: Maar kan een beest zo dankbaar zijn, Wat wacht men niet van mij!…

Prins Alex zegde heel de natie dank: Een uit het hoofd geleerd nietszeggend lesje, Besloten met één zin van zijn prinsesje, Al liep die zin taalkundig lelijk mank. Omdat ze zo lang elders heeft verkeerd Is zij het Nederlands alweer verleerd.…

Ik reis om heel de wereldbol te zien En op mijn reizen gaat het steeds op rolletjes: Voordat ik terugkeer slik ik flink wat bolletjes Waardoor ik alle kosten terugverdien. Alleen minister Korthals in Den Haag Zit met mijn cocaïne in zijn maag.…

O Liefde die nooit Liefde vroeg maar geven bleef om niet, die wrevel nog als weldaad droeg, nu wint ge Liefde en Lied. Zo geeft de hemel en de zon zo geeft Gods liefde groot ook waar zij nooit ontvangen kon uit louter minnens-nood. Zie hoe de macht van uw geduld verheerlijkt mijn bestaan en met een wondre pracht verguldt mijn dag, nu…

"Ontgoocheld? Ach, na drie gewonnen Tours," Zei Armstrong toen hij op de eerste rustdag Al waterfietsend voor de Franse kust lag "Laat ik mij niet meer foppen door de koers De dollarkoers lijkt nu misschien een lage Ik rust pas als die euro's zijn verslagen!"…

Opkomend licht valt neer veranderd landschap in nieuw gezicht nog altijd staande hoog in kracht vereeuwigt in wortelsterke aarde groeiend, verslaat hij zijn oude leven nog altijd sterk onverzettelijk nog door seizoenen heen winters landschap liet hem kaal achter door witte deken omarmt tijden verschoven in smeltend water…

Wanneer voortaan een Nederlandse man Zijn bruidje uit den vreemde wenst te halen Moet hij daar onze staat flink voor betalen, Zo luidt althans Van Boxtels nieuwste plan. Dus voor straks onze kroonprins trouwen mag Betaalt hij ons een máximaal bedrag.…

ik zie ze drijven met de wind mee hoog boven als schaapjes gedwee om dan ineens in het niets te verdwijnen alleen het blauw achterlatend kijk ik tot ze weer verschijnen…

In het heetst van mijn zinnen brand ik er vurig op los Zonder mezelf te verliezen stijg ik naar de hemel Wolken wijken uiteen de bliksem raakt mijn verhitte brein innerlijke fonteinen bloeien op De mist vervaagt heldere blikken vangen ieder detail schrijven de kern In kleurige regenbogen ontvouwt de droom en spreekt…

Ik schreeuwde in Ahoy' eerst nog voor Esther In Thialf juichte ik voor Wennemars En had mijn gil voor Jim al iets bizars Mijn oerkreet voor Jamai was nog funester Dus provinciale bobo's: tot mijn spijt Ben ik mijn stem vandaag dus even kwijt…

Ik leerde je kennen via de PC Ik hoopte op een toekomst samen voor ons twee Gisteren echter zei je dat je misschien zou gaan... Amerika lonkte met een nieuwe baan Ik zou niets liever doen dan met je meereizen Al was het alleen maar om mezelf aan jou te bewijzen Maar ik heb een hond en voel me hier eindelijk thuis in mijn werk Dus hou ik me…

Het hart klopt sneller als het gevoel binnen stroomt De zon schijnt feller als je zichtbaar droomt De woorden in de zinnen liggen in wolkenspinsels als geweven spinnen in gedroomde verzinsels Beelden zich in ogen die reageren met een schok in spetterende regenbogen op het schrijvers' blok…

Er is van alles mis bij Van der Valk, Dus onze overheidsinspectie vindt er Bij onderzoek vast hier en daar een splinter, Maar zij vergeet intussen wel de balk. Die heeft ze immers in haar eigen ogen Door jarenlang de toekan te gedogen.…

Hoe honderdtachtig mannen op de fiets Door Frankrijk toerden in een drietal weken Heb ik met veel genoegen weer bekeken, Want urenlang gebeurde lekker niets. Het volgend jaar toont men, zo mag ik hopen, Ook live hoe mensen de Vierdaagse lopen.…

Nu al het wittebrood is opgegeten Zal Pim Fortuyn persoonlijk tot besluit De Argentijnse koninklijke bruid Op vaderlandse bodem welkom heten. "Het spijt me wel", zo zegt hij op Schiphol, "U komt er niet meer in. Dit land is vol!"…

verhitte gevoelens branden verwarren in gedachten verloren als dan de bui loskomt stromen tranen over een opgelucht gezicht zomerse regen verkoelt en verzacht de emoties geblust…

Vervreemding Is dat wat komt Elkaar niet meer aan kunnen kijken Is dat wat volgt Ik weet niet Wat ik moet zeggen Om te vergeten Wat is gebeurd Is dit dan de grens Die we zo vaak zochten Zonder te bedenken Dat te ver gaan bestaat Steeds maar weer Trekken we aan En stoten we af Tot nu Te veel verwarring Te veel vragen Te ver…

Geslaagd zijn in het leven Gaf jou geen voldoening meer Je miste de zin, het diepere En de blijheid van weleer Nu ben je in dat schemerland Van helder licht verstoken Schaduwen spelen hun spel En gedachten blijven spoken De verte vangt de blik Van je starre stille ogen De vreugde is vervaagd Door leegte opgezogen Van droomstof geweven…

vingers betasten roerloze letters in schijngedicht vormen wolkjes stof dwarrelend in donkerzwart gezicht razend bonkt het met snelle slagen doch kil verlamd als tocht langs strijkt en stil slaakt hij een diepe zucht…

“De Lijst Fortuyn”, zo noemt Pim de partij Waar hij zichzelf als nummer 1 op plaatste En nummer 2 en 3 tot nummer laatste; Zo’n lijst daar kan geen ander immers bij. Met zelfportretten is dat heel gewoon: Daar past steeds in de lijst maar één persoon.…

Het paasfeest wordt een flop, zo valt te vrezen, Want al was ik er als de kippen bij Tot nu toe vond ik nergens nog een ei: De Here is waarschijnlijk niet verrezen. Hij had te weinig tijd om op te staan Omdat de zomertijd is ingegaan.…

zonnestralen breken als bloemknoppen in de dauw ochtendkoele damp weerspiegelt nevels in de ziel een bloemklokkenspel speelt in een gouden regen toverklanken vol overgave in sprankelend gevoelszijn een speelse avondwind veroorzaakt kalme deining flonkerend in de maan als licht in juweel slaapschaduwen lonken stil in…

het laatste flonkerende vlammetje wekt geen opmerken meer te laat gezien maar in ruste gekeerd blaast hij in vrede zijn kaarsje uit…

De wind waait hoog en kent de mensen niet. Hoog wil ik stijgen met de Noordenwind, boven 't gerucht der stemmen - boven 't licht der volle straten. Weg! het warm gewoel, de weke druk van mensen om mij heen! Ik wil ééns vrij zijn, ééns oneindig vrij, dat er geen liefde en lachen om mij is, geen zoete stem, geen blik van vrienden-ogen geen…

In kleurig blauwe golven als een laken toegedekt In een veilige haven voor het juiste effect Als een vogel in het water zweef ik als een vis Ondersteboven nu voel ik hoe dat is Ogen dicht geknepen een eindeloze droom Lange flarden mist gaan op in onzichtbare stoom Onder water gezien een mooie zeemeermin Door wolken…

Een zilte wind streelt haren in vergezicht Het zand knispert tussen schelpen in fel zonlicht Een schaduw slentert warmte geniet in druppels zweet Wolken waaien blauwe lucht hemelsbreed Spiegelend water door koppen wit verslonden En ik droom mee in het moment verbonden…

Daar China's vis en vlees hier zijn verbrand Is ginds meteen een boycot uitgeroepen: Geen boerenkool met worst, geen maaltijdsoepen, Geen balkenbrij komt binnen in dat land. Nee, de Chinees kan het voortaan vergeten Om lekker bij de Hollander te eten.…

Zwanger van water ontdoen grauwgetande flarden zich van hun neerwaarts ijlende last in hunkering de aarde te zogen, landschappen van stromende beken in mistige waas op glas, grijze lappen worden ijler waar blauw tevoorschijn komt, uit diffuus licht wordt zon weer geboren, liefkozend haar aarde als minnares.…

Rimpelloos water weerspiegelt de witte maan licht in duisternis Ongeziene wind laat bladeren bewegen bewijst haar bestaan Roos, bloem van liefde alom word je bezongen je doorns doen mij pijn De rododendron laat na een fikse regen de aarde blozen…