Alle inzendingen over Leonardo's

stil zit ze op haar keukenstoel; schilt ongeduldig de patatten regen slaat met vlagen tegen haar keukenraam ze staat op - zet quasi automatisch - de radio aan kijkt naar buiten: kan niet langer dat rotweer bevatten aardappels plonzen met geweld in de hoge pan waterdruppels spatten op haar brillenglazen uiteen op de radio een telefoonspelletje…

Wij zijn de toegeknepen eikenbladeren, waarin rupsen en larven zich bevinden. Wij dragen ons noodlot lijdzaam in een niet gewilde cocon. Geen bloem noch takje zal zich verder bij ons ontwikkelen. Terwijl ons leven toch zo mooi begon. Maar helaas; deze zichzelf uitgenodigde gasten zullen ons tot de draad toe verslinden.…

als de mimosa bloeit aan de Côte d'Azur en zuidelijke winden de kust en rotsen treffen, dan beginnen de kustbewoners te beseffen dat het met de winter is gedaan…

Verzwolgen door een zee van bloemengeur en etensresten panoramisch uitzicht op de bergen een tafeltje voor twee gehuil van de wolven vrij ver bij ons vandaan natuur is hier op zijn best herinneringen komen terug in golven alle overdenkingen ten spijt leeftijd laat zich thans gelden vage herinneringen uit een andere tijd nog eenmaal…

haar gelaat gloeit rood de handen voelen warm gezicht iets naar hem opgeheven glinsterende ogen en een licht geopende mond, haar rug gestrekt tegen een dikke boom het verlangen naar hem is zo intens en groot…

uitgestrekt ligt ze in dekking in een droge sloot het fiere hoofd iets opgeheven urenlang is ze reeds opgedreven gevaren zijn nog steeds levensgroot sloten en hekken heeft ze getrotseerd vele kilometers ver hard gelopen tot tweemaal toe met hagel beschoten is aan haar flank reeds licht geblesseerd voorlopig heeft ze even rust gevonden ligt…

gebulder der kanonnen en springende granaten mensen die met elkaar vechten en elkaar gruwelijk haten geen dag gaat voorbij zonder doden en gewonden haat zaait vergif, maar soms ook; dollars, roebels en ponden…

Even was ze helder zichtbaar en keek ze me verwonderd aan, vanachter witte, langgerekte wolken. Vervolgens glimlachte ze me stralend toe. Even later keek ze wat lankmoedig, leek me zelfs te wenken. Maar plotseling was ze weer verdwenen. Kon haar gedrag niet echt begrijpen, doch besefte later wel verwonderd dat ze me haar stralende…

Als jong kind verlangde ik snel groot te worden. Als tiener droomde ik van een Puch. Als twintiger jeukten soms mijn handen. Als dertiger was ik een man, die driftig op een carrière joeg. Als veertiger kwam uiteindelijk het gezinsbesef. Als vijftiger vond ik politiek laf en klef. Als zestiger had ik alles wel in ’t leven gezien en beleefd.…

‘t is een zeer warme en broeierige middag vandaag zo’n middag waarin zelfs de natuur amechtig gaapt en hijgt waar trillende hete lucht zwevend ten hemel stijgt terwijl vogeltjes zich verschuilen onder dakgoten of in de meidoornhaag hagedissen liggen te zonnen op de rand van een stenen muur de zwarte kater van de buren is in een boom geklommen…

met de schoenen in haar hand loopt ze in gedachten verzonken over ‘t smalle, koude strand voeten in ’t nat, gezicht gericht op de brandingsgolven, die keer op keer het zand bedolven met daarin de voetstappen en haar gedachten welke rap verdwenen in ’t natte zand…

Woeste golven slaan over de kop van de havenpier, zijn fraaie kostuum is reeds doorweekt van ‘t zeewater. Hij is een vreemdeling, duidelijk niet van hier. Zijn hoofd wat gebogen, de ogen betraand, handen omhoog geheven. Alsof hij hulp van boven aanroept voor zijn daad, terwijl zijn lichaam staat te beven. Nog eenmaal slaat een schuimende…

Helder water kabbelt en klatert over gladde stenen en rotsen. Anemonen en lissen steken hun kop omhoog langs de oeverkant. Een jong stelletje loopt hevig verliefd langs het water; hand in hand. Gele en roze bloesems sieren reeds straten, parken en pleinen. Geur van de lente hangt in de lucht, terwijl de zon alweer dagelijks zijn…

vandaag heb ik twee ooievaars gezien, ze oefenden in het opmaken van hun nest. Naar beneden duvelden ze de overtollige oude mest, schoon moest het zijn en ruim bovendien. Ik heb echt vandaag twee ooievaars gezien die liepen te pikken in ‘t weiland bij de vaart. Mooi wit en zwart met een sierlijke staart, rode snavels bovendien. zag vandaag…

een kind speelt in ’t schelpenzand tussen ’t vuil net als vele andere kinderen, laten zij zich niet hinderen door plastic, patatzakjes, ijzer, hout en ander afval zelfs niet door een stinkende aangespoelde blauwe kwal of door de paardenvijgen in ’t zand kinderen spelen slechts lekker op het strand…

slank en zo teer, bewegend als een veer zichtbaar genietend van dit zonnige weertje blozend haar kopje iets schuin omhoog geheven eenzaam en alleen in de middenberm, omgeven door geraas en stank van ‘t motorisch verkeer…

zon en wind als gezworen kameraden riet beweegt in swingende bewegingen op de aanlandende golfjes langs de oeverrand de blauwe lucht, slechts onderbroken door dunne regels hoge bewolking, waartussen een natuurlijk kleurenspectrum onze blikken vangt ver voor ons uit, op het woelige water, het silhouet van een slank wit zeiljacht langs de…

ze is het ik herken haar het is haar stem die ik herken uit duizenden waar ook ter wereld ze staat wat voor me in de rij wachtende voor de paspoortcontrole ze kijkt minzaam om zich heen, maar ze is het wel, zo te zien ze zit drie rijen voor me zegt dat ze koffie wil ik schrik op als ik dat hoor dat…,kan niet; onmogelijk… Nathalie…

het maakt me blij; dat gonzende geluid het snelle bewegen van haar vleugeltjes het voorzichtig landen op bloemenstampers om nectar te drinken alvorens weer te verdwijnen ze doet zo haar best dag in dag uit om een maaltje te verschalken terwijl ze daarbij soms onbewust ook andere hommels lijkt te 'stalken'…

een koele vochtige oase van groen en rust geuren van mos, bladeren en verrot hout je ademt snel, rilt even, voelt je koud terwijl een zachte windvlaag je angstige gedachten sust een zonnestraal schiet tussen 't bladerdek door beschijnt plotseling het bos in een gouden moment terwijl jij voorzichtig aan de omgeving went blik gericht op het…

Kruipt en sluipt heel langzaam in heggen over takken. Rode tong schiet met korte tussenpozen uit de mond. Haar half gesloten ogen opent ze echter terstond. Als ze vliegensvlug een prooi moet pakken. Dit specimen kan men soms tegenkomen in de Franse natuur. Vaak is 't in de campagne je altijd aanwezige buur.…

Ze heeft een rode kleur op haar wangen als gevolg van intense woede. Staart in diepe verslagenheid voor zich uit, door 't raam, in de stille natte straat. Zoekt tevergeefs naar haar innerlijke leidraad, doch haar gedachten verdwijnen snel. Rondom haar vormen zich wolken van verdriet vermengd met bittere tranen en haat.…

het heeft wel wat die knots gekke autorace in Mans de herrie, de kermis, alsmede de enorme drommen publiek de mooie sexy meiden gestoken in vaak bijzondere tuniek het gehuil der motoren, lichtflitsen van de koplampen die 's nachts de hemel sieren het moeten overnachten in de buitenlucht, vaak in de regen op het zand gelegen…

schuimkoppen vormen zich op grauwe golven witte zeil bolt in de krachtige noordenwind hun fokkenist wordt telken male onder opspattend boegwater bedolven schuin hangt de zeilboot in een poging snelheid aan de wind te maken mast en stagen hoor je knerpen en kraken onverstoorbaar vaart de bemanning door bij 't starteiland gaan ze rap door…

het is een sombere dag vandaag aan 't strand de zee is ruw, het is guur en nat ze loopt met blote voeten op het schelpenzand blonde haren wapperen in de stormachtige wind koude zeewater prikkelt haar voeten blik gericht op de einder smoort in 't grauw gooit schelpjes naar de woeste golven kijkt vervolgens blij en verheugd…

fraaie oude muren glimmen in 't licht van goudgele zonnestralen schaduwen van door de zon belichte vensters werpen zich op de met bloed, zweet en tranen bedekte grond van het Romeinse amfitheater dat onwillekeurig mijn diepste gedachten doet terug voeren naar reeds lang vervlogen tijden van gladiatoren, gevechten, martelingen…

ze staat in diepe gedachten verzonken te kijken, in 't gras op de heuvel blik gericht op kudde schapen en een rappe zwart witte hond die de schapen kundig bijeendrijft terwijl regendruppels haar stilaan doorweken haren plakkerig kleven aan haar hoofd blijft ze in de regen staan als verdoofd raakt kennelijk op 't tafereel…

Een standbeeld moet er gaan komen voor de archeoloog. Die weigerde om .IS. juist te informeren. Waar Palmyra’s kunstschatten thans verkeren. Maar daarentegen zijn ontvoerders met woorden bedroog. Gaf niet toe tijdens martelingen en het wreedste verhoor Wist natuurlijk dat hij toch na ondervraging zijn hoofd verloor.…

het weer logenstraft de vele toeristische gedachten dat de zon zich hier altijd dagelijks laat zien ‘een pokken dag vandaag,’ roept een verbolgen tante Mien terwijl 't land toch om wat water zit te smachten tussen de vochtnevel welke optrekt over het Zuid Franse land zien we op de grond kleine stroompjes door regenwater ontstaan blauw gele…

een boer heeft altijd wel wat te zeuren is 't niet over de melkprijs dan wel over de prijs voor 't vlees vervolgens overvalt bij de boer dan weer de vrees komt er nu wel of niet snel wat regen akkers staan gortdroog zon staat hoog aan de hemel op het boer zijn rust; kennelijk geen zegen.…