6256 resultaten.
Mauvais temps.
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 576 weer laat niet met zich spotten
hemel kleurt thans grauw en grof
eenzame zonnestraal schiet omlaag
tussen zwalkende wolken
kleurt voor even het land beneden
als een aards paradijs
na zorgvuldig schuiven en draaien
is de wolkenmassa hecht gevormd
neemt het zwerk de vorm aan
van een blauwgrijze kwal
siddert de atmosfeer na een
flitsende…
Het eerste fietsje.
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 941 witte sokjes met rode schoentjes
gekleurde strik in 't haar
beentjes strekken zich onwennig
beducht voor vallen en gevaar
vader houdt haar vast aan 't zadel
ze trilt nu van spanning en plezier
opeens heeft ze ’t door
rijdt weg; lachend en fier…
Avond mijmeringen.
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 692 avond valt, de hemel kleurt
sporen van wit in 't blauw
oranje en rood gekleurde wolken
een Engelse roos in mijn tuin geurt
genieten vanavond in de warme avondlucht
damp stijgt op vanuit de aarde
in de verte klink het geluid van een tractor
kraaien vliegen over in snelle vlucht
nog even dan is het met de zomer gedaan
zullen vogels zich…
De promenade.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 636 mensen lopen hem gegeneerd voorbij
ergeren zich aan zijn onbeschaamd gedrag
aanfluiting voor de chique promenade
zijn gezicht wordt zichtbaar, karton glijdt opzij
pas na uren richt de gestalte zich op
schudt zich uit, staat op van de grond
wankelt met het karton de promenade af
en vervloekt vervolgens de nieuwe dag…
Een opvallend fraaie jonge vrouw.
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 967 zie haar ranke silhouet afgetekend
tegen de kleurrijke avondhemel
ze staat stil te turen naar de zee
de hand houdt de hoed vast de
zomerjurk wappert iets op
haar hele verschijning
gewoon klasse…,
top!…
Liefdeswater.
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 711 ze voelde zich met hem soms
als een snel stromende rivier
eigenlijk nog meer als
een kolkende stroom
van liefdeswater welke
bruisend en golvend de
denkbeeldige oevers overstromende
in heftige ongecontroleerde golven
alvorens samen te versmelten
tot een bruisende klaterende watermassa
die gedurende een zekere tijd
haar leven…
De rauwe werkelijkheid.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 607 het was zo'n dag als ieder andere
een dag van spanning en gruwelijkheid
gedrenkt in hoop op menselijke toegankelijkheid
in weerwil van 't idee dat de wereld zal veranderen
de televisiebeelden soms rood gekleurd
laten zien dat er bloed vloeit in het oosten
vluchtelingen die behoefte voelen zich te laten troosten
afkomstig uit een land dat…
Een herfstig gedichtje.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 660 hoog reikende hoofden schudden rond
in een bekoorlijke symfonie van zacht geruis
twijgen laten hun zomerlast vallen of
liggen reeds stuiptrekkend
voor dood op de grond
kleurende bladeren tonen
gedragen door de wind terstond
in bruin, geel en groen aan afhangende takken
vogels vliegen weg in het besef dat
er weer een seizoen aan zijn einde…
Overspannen.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 666 Het is schemerig
stil en koud
op de heide waar
een eenzame berk
buigt in
de straffe noordenwind
bladeren dalen neer op de grond
richt mijn hoofd op en
zie in de verte een vrouw lopen
met een kind
flitsen voor mijn ogen
licht en donker
spookt weer in mijn hoofd dat
nu wat zwaar weegt
gedachten slierten en
vreemde beelden…
De kolk.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 609 damp stijgt op van 't water uit de stille kolk
waterleliebladeren hebben groot deel van 't wateroppervlak bedekt
klein spoortje helder water heeft zich in 't midden uitgestrekt
daarin spiegelt zich opeens een dikke witte wolk
die vervolgens even het zonlicht belet om te stralen
dit kleine paradijsje met haar helderheid te kleuren
geniet,…
Franse Gold Rush.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 208 's Avonds verstijft van 't bukken; teleurgesteld, stram en koud.…
Melancholische gedachten.
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 531 ik heb haar gemist
de herinnering knaagt aan mijn geweten
besef thans,rechtop in bed gezeten
dat die herinnering nooit vervaagd.
ik heb haar soms echt gemist
mijn oude liefde van zo vele jaren
toen ik de gehele wereld kon klaren
haar adoreerde, begeerde en;
haar plotseling de rug toekeerde
ik heb haar af en toe gemist
als ik me verschool…
De crematie.
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 785 je ligt werkelijk keurig opgebaard
beste kostuum is je aangetrokken
donkerblauw; je lievelingskleur, met grijze sokken
familie en vrienden om de kist geschaard
het laatst ritje vangt straks aan
kist wordt reeds door je zonen gesloten
deksel werkelijk overgoten
met bloemen, kleurige linten en harten van cellofaan
afscheid doet pijn voor zo…
Het eerste sneeuwfront.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 505 haar
is gereed haar last te laten vallen; terstond
daalt reeds de temperatuur op de grond
ze kreunt, drukt haar wolken wat in elkaar
haar sluipende aankomst zal vast
heel zeker enig opzien baren
als ze zich boven onze hoofden ontlast
waarna een wit kleed zich langzaamaan vouwt
over huizen, boerderijen en akkers
wat onverwacht, doch 's…
Verdrietig afscheid.
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 651 Ik zag je daar staan
met je arm leunend op
de stenen havenmuur.
Ik zag je haren wapperen in
de straffe wind terwijl
je ogen gefixeerd
een groot schip volgden
en je hand opgeheven
even zwaaide.
Ik zag hoe tranen over
je wangen liepen en je arm
ze wegveegde van je gelaat terwijl
je even het hoofd liet hangen.
Ik hoorde de gesmoorde…
Eenzame reis.
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 717 zijn ziel vloog reeds weg
uit zijn verkrampte lijf
waarvan slechts stof en
botten zullen overblijven
waar zijn honden bij liggen
te waken en af en toe als
wolven huilen gedreven door
intens verdriet
het einde kwam onverwacht
de wereld verdween uit
zijn gedachten
dof staren zijn ogen
men zal hem niet echt missen
alleen zijn beesten…
Een grauwe herfstdag
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 485 gedreven door wind en motregen
ploeterend over heuvels, door weilanden, modder en plassen
wandelend langs troosteloze lege café terrassen
toch een glimlach op mijn gelaat gekregen
fascinerende aanblik van bossen met kale bomen
alleen in de toppen nog wat bladerkleur te ontwaren
kraaien huizen er met tientallen paren
zon lijkt er toch even…
Fotomodel.
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 939 ze valt me plotseling op
aan de rand van 't park
staande in de avondzon
kijkt wat onwennig doch
met een glimlach op
't gelaat
er wordt kennelijk
van haar een foto gemaakt
ze is overigens zelf een plaatje
haar benen fraai en slank
voeten gestoken in schoenen met
extreem hoge hakken
jurkje valt zwierig neer
haar taille is rank…
Kilte van een woud.
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 625 doordringende snijdende koude in
een gure oosten wind
mijn voetstappen klinken wat dof
op het met klei doorweven grind
bomen zijn groen uitgeslagen
mos stijgt op langs de stammen
hun kruinen bewegen en ruisen zacht
er wordt de komende dagen
wat lichte sneeuw verwacht
beklemmende intense stilte omringt me
in 't hart van 't bladerloze…
Een zware najaarsstorm.
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 527 Als tranen lopen regendruppels langs de ramen die
kreunen en steunen onder de druk van het geweld.
Dat takken doet afrukken van de voor de woning
staande plataan en bladeren doet opstuiven door
de lucht waarna deze vervolgens neervallen in
mijn achtertuin.
Krakende geluiden op zolder doen me er aan
herinneren dat de kracht waarmee de storm…
Sluimerende droomliefde.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 579 Die maandagochtend op kantoor.
Een hand strijkt over mijn rug wat
mij rillingen doet ontlokken, mijn
spieren doet samentrekken en
een glimlach tovert op mijn gezicht.
Haar ranke - slanke gestalte herken
ik uit duizenden, evenals de
kleur van haar ogen, haar parfum en
de vochtige warmte van haar mond.
Net als die trippelende passen met…
Grauwheid van het bestaan.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 571 ik zag 't vandaag opnieuw
de grauwe onzekerheid
van 't bestaan
omlijst door storm en regen
door oorlogen van huis verdreven
in een tentenkamp gepropt
waar uitzicht op een nieuwe toekomst
aanwezigen wat hoop doet geven
hopelijk is 't verblijf hier voor hen
maar voor een korte tijd
al lijkt hun eigen tijdsbegrip
door de oorlogsellende…
Terugblik met nostalgische gevoelens.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 591 het Franse platteland
de vaak geroemde campagne
bergen, heuvels, weilanden,
bossen en meren
de drang om hier ooit
terug te keren
de rust en stilte
haar intense natuur die
je snel deelgenoot maakt
van een ander levensritme en
na verloop van tijd
positief invloed heeft op
je gemoed
alsmede het gebruik
van 't gezonde verstand…
Aan 't gas in 2016
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 255 Wanneer de klok straks twaalf heeft geslagen.
Als we het glas heffen in een eendrachtig gebaar.
We de beste wensen hebben voor elkaar.
Een oog dicht knijpen voor hen die zich misdragen.
Het nieuwe jaar heeft ongetwijfeld verrassingen voor ons in petto.
Hebben we straks allen juist minder; dan meer inkomen netto.…
Flits van bekoring.
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 801 getrippel van hakken op de stenen
fraaie benen; rank en slank
even model tegen wil en dank
mooi rood gelakte nagels van haar tenen
het is de eenvoud van haar houding
zo normaal en niet overdreven
zo heerlijk vrouwelijk als ware door god gegeven
maak voor haar zowat een buiging
ze schrijdt voort tussen 't winkelend publiek
nog een keer kijkt…
Nat rotweer,
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 621 laat ik u dit nu eens poëtisch vertellen
kan mij soms werkelijk ernstig storen
aan 't dagelijks regenachtig weer tijdens 't ochtendgloren
doet dan gelijk mijn goede humeur hevig kwellen
valt me hier zwaar tijdens deze donkere kille dagen
soms met hagel, regen en gure wind
ril zelfs als ik me voor de brandende haard bevind
draag in huis truien…
Les Baux en Provence
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 686 De karakteristieke witte rotsen
van Les Alpilles
glimmend na de regenbui
een magere zonnestraal
breekt door de wolken
dampend gebleekt kalksteen
met resten van
een oud middeleeuws fort
om me heen
rotsen, wijngaarden,akkers en
kleurrijke woningen
in de verte stralen enkele
gele bloemen op de rand van
een door bauxiet
okerbruin…
Verlaten dorpje in de Franse Cantal
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 632 ze zijn nog maar
met enkele bewoners
in 't vervallen dorpje
op de heuvel
vergeten en in
de tijd verloren
primitieve boerderijtjes
waarin comfort ontbreekt
's winters vochtig en tochtig
lekkende daken en muren
veel verrot hout
't ruisen van de wind
door toppen van kale
dikke beukenbomen
het dorpje is reeds
dood en koud…
De oude postkaart.
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 567 die nacht was 't volgens de postkaart begonnen te sneeuwen
als motten dansten de vlokken rond de panden
om vervolgens zacht op bomen, boerderijen en huizen te landen
alsook op struiken en heggen: gelijk een groep spreeuwen
een stevige bries kondigde zich voorts vanuit het oosten aan
witte sneeuwgordijnen sierden in een oogwenk de bomen
waarin…
Mauvaise imago de la meteo
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 498 een gure frisse wind
witte bloesem aan een boom
de herdershond in het veld
in de voortuin staat een kind
wit met grijs gekleurde luchten
hemel wordt allengs bedekt
door klapperende vleugels van
ganzen die naar 't zuiden vluchten…