De oude postkaart.

die nacht was 't volgens de postkaart begonnen te sneeuwen
als motten dansten de vlokken rond de panden
om vervolgens zacht op bomen, boerderijen en huizen te landen
alsook op struiken en heggen: gelijk een groep spreeuwen

een stevige bries kondigde zich voorts vanuit het oosten aan
witte sneeuwgordijnen sierden in een oogwenk de bomen
waarin sommige vogels nog ineengedoken zaten te dromen
om volgende morgen koud de witte wereld in te gaan

het winters plaatje op die oude postkaart van lang geleden
dat ik op zolder tussen een stapel fotoalbums vond
gedachten zweefden even terug naar toen we nog sleetje gleden

als ik nu naar nu buiten kijk ontwaar ik ontevreden
harde wind en neervallende regendruppels; groot en rond
ze doen derhalve mijn winterse sneeuwgedachten rap vergeten

Biografie van deze schrijver

motten heggen rond

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 8 stemmen 567